به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر، احمد مسجد جامعی و اصحاب رسانه این هفته از لواسانات یکی از بخش های شمیرانات در استان تهران و مناطق ییلاق نشین اوشان، فشم، میگو، آهار، منزل مرحوم دکتر حسین کریمان و همچنین افتتاح موزه اختصاصی دکتر کریمان و بخش هایی از مناطق حفاظت شده حیات وحش اطراف لواسان و از کاخ مظفری اوشان و باغ موزه وزیری و باغات منطقه لواسانات بازدید کردند.
افتتاح موزه کریمان و بازدید از کاخ مظفری اوشان
بازدید خانه یکی از اساتید بنام ادبیات و طهران شناسی، از دیگر برنامه‌های مسجدجامعی بود. گروه تهران گردی در محله رودبار قصران میهمان مردم آهار و خانواده کریمان در برنامه این هفته به بخش رودبار قصران رفتند و میهمان روستای آهار و خانواده کریمان شدند.
افتتاح خانه موزه دکتر کریمان به دست رضا شعبانی، چهره ماندگار تاریخ و بازدید از نوشته‌ها و عکس‌های مرحوم کریمان و اطلاعات گرانبهایی که در این خانه موج می‌زد، بخشی از برنامه تهران گردی بود.
مسجد جامعی پس از افتتاح خانه موزه کریمان، گفت: امسال نوزدهمین سالی است که یکی از محققان و تهرانشناسان بزرگ، دیگر پیش ما نیست.
او ادامه داد: مرور آثار گرانقدر مرحوم کریمان در طی حدود نیم قرن، مایه مباهات اهالی تهران در این شهر پر هیاهوست. اثری که نوشته‌های کریمان در ذهن خوانندگان به جا می گذارد، صرف نظر از اطلاعات گرانبها در مورد تهران، رودبار قصران و ری، احساس تعلق خاطر به محل زندگی و کسب و کارشان و هویت بخشی به آنهاست.
عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به شخصیت علمی دکتر کریمان، گفت: آثار او صبغه ای کاملا علمی دارد و بر مبنای کتب و مأخذ موجود در این حوزه و تطبیق آنها با یکدیگر، تالیف شده است.
وی ادامه داد: حسین کریمان تنها پژوهشگر و نویسنده ای است که درباره جغرافیای تاریخی تمام محدوده های شهری تهران امروز اعم از تهران، ری، قصران و ناحیه غار، کتاب تالیف کرده است در صورتی که نویسنده ها و پژوهشگران دیگر، تنها درباره یکی از این محدوده ها کار کرده اند.
ویدا کریمان، دختر مرحوم حسین کریمان در کفتگو با مهر با اشاره به دلایل تبدیل این خانه به موزه گفت: این خانه محل زندگی پدرم و مکانی بوده که بزرگان بسیاری را به خود دیده است، ما برای اینکه همه علاقه مندی های پدر را یکجا داشته باشیم، این مکان را تبدیل به موزه کردیم.
وی اضافه کرد: پدرم به نفاشی، خطاطی و موسیقی علاقه ویژه داشت و به نظر ما رسید که محل تولد پدر بهترین مکان برای تبدیل به موزه است.
خانه مظفری تخته سیاه بزرگ دانش‌آموزان شد
بخشی از تهرانگردی احمد مسجدجامعی به بازدید از باغ و خانه مظفری در محله اوشان اختصاص داشت.
بی‌توجهی به این خانه تاریخی به حدی بود که تمامی دیوارهای آن را شعرهایی پوشانده بود که بچه‌ها با ذغال روی آن نوشته بودند؛ از قرارهای عاشقانه تا درد و دل‌های کودکانه.
علیرضا حسین‌آبادی کارشناس میراث فرهنگی با اشاره به قدمت این کاخ، گفت: مظفرالدین‌شاه در اواخر عمر خود دستور ساخت این خانه ییلاقی را داد و تنها دو بار از آن استفاده کرده است. بعد از آن، این کاخ بلااستفاده ماند و در دوره‌های مختلف بر تخریب آن افزوده شد.
وی اضافه کرد: حدود 30 سال پیش این باغ و خانه ثبت ملی شده است اما متاسفانه به دلیل اعتبارات کم، نتوانستیم آن را آن‌گونه که شایسته است، حفظ کنیم. از آخرین تخصیص اعتبار برای مرمت این خانه سه سال می‌گذرد.
حسین‌آبادی ادامه داد: آخرین بار 30 میلیون تومان برای مرمت این خانه اعتبار تخصیص داده‌اند که متاسفانه به دلیل عدم رسیدگی، همان نوسازی‌ها هم اکنون از بین رفته است.
این کارشناس میراث فرهنگی با اشاره به مدرسه‌سازی در فضای باغ، گفت: متاسفانه در یکی، دو دهه اخیر این مرکز به محلی برای تعلیم و تربیت درآمد و همین مساله باعث شد آسیب‌ها به این میراث فرهنگی اضافه شود.
از خانه مظفری فاصله می‌گیریم، اما جلوه زیبای این کاخ و آثار معماری ایرانی – اسلامی آن که با بی‌توجهی‌ها روز به روز بیشتر قامت خم می‌کند، باعث افسوس تاریخی می‌شود.
ورجین، منطقه امن برای جمعیت جانوری تهران
در طول مسیر یکی از چیزهایی که بسیار جلب توجه می‌کرد، میش‌هایی بودند که در دامنه کوه چرا می‌کردند. این صحنه آنقدر در کلانشهر تهران نادر است که نه تنها ما که بسیاری از مسافران این جاده را ناچار به توقف می‌کرد تا برای دقایقی قرقی‌هایی که آزادانه پرواز می‌کنند و میش‌های دامنه کوه را تماشا کنند.
«گلندوک» منطقه حفاظت شده‌ای است که بر اساس آخرین آمارگیری 2440 راس قوچ و میش، گرگ و پرندگانی مانند عقاب و قوچ در آن زندگی می‌کنند. اگرچه این منطقه هم از دست زمین‌خواران در امان نمانده است.
احمد باطبی مسئول فرماندهی یگان حفاظت منطقه ورجین در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تصرفات در این منطقه، گفت: متاسفانه بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای مرتبط در این زمینه کوتاهی کرده‌اند و بخش قابل توجهی از زمین‌های اینجا، به تصرف گروه‌های مختلف درآمد، اما الان این زمین‌ها از سوی محیط‌زیست پس گرفته شد اما کش و قوس‌ها ادامه دارد.
وی با اشاره به مساحت این منطقه گفت: منطقه حفاظت شده ورجین 28 هزار هکتار است که یک پنجم آن، منطقه امن به حساب می‌آید.
مسئول فرماندهی یگان حفاظت منطقه ورجین ادامه داد: این منطقه به لحاظ پوشش جانوری بسیار غنی است و به دلیل غذای بسیاری که وجود دارد، گرگ به محله‌های مسکونی نزدیک نمی‌شود.
وی در خاتمه گفت: با اقداماتی که صورت گرفته و پیگیری‌های محیط‌زیست سرانجام توانستیم علاوه بر توقف نقشه‌برداری‌ها و تصرفات غیرمجاز، برای چند منطقه مسکونی نیز حکم تخریب بگیریم که به زودی اجرایی خواهد شد.
هتل 10 طبقه در بستر رود
در ادامه تهرانگردی، یکی از مواردی که بسیار جلب توجه می‌کرد، هتلی 10 طبقه بود که به گفته برخی مسئولان محلی، از چند جهت با تخلف جدی روبرو بود.
یکی از این مسئولان گفت: هفت طبقه از این هتل جواز داشته، اگرچه نسبت به دریافت جواز برای ساخت همین هفت طبقه نیز حرف و حدیث بسیار است، اما بر اساس تصمیم کمیسیون ماده 99، قرار شد سه طبقه که بدون مجوز ساخته شده، تخریب شود.
این مسئول گفت: البته مالک شکایت کرده و کار به کارشناسی مجدد کشیده شده است.
وی ادامه داد: متاسفانه یکی از آسیب‌های جدی منطقه آهار این است که بسیاری هزار متر زمین می‌خرند اما چندی بعد برج‌های بلند در آن سر به آسمان می‌کشد.
غار موزه پررمز و راز وزیری
یکی دیگر از دیدنی‌های تهرانگردی در منطقه لواسانات، غار موزه وزیری بود.
ناصر هوشمند وزیری مجسمه‌ساز، موزه‌ای بزرگ از خلاقیت‌های خود را در برابر چشم گردشگران این منطقه قرار داده است. سراسر این موزه، مجسمه‌هایی از تاریخ ایران و شخصیت‌های تاثیرگذار آن پیش چشم عابران قرار گرفته است. شگفت‌آورتر غاری است در دو طبقه که گذر تاریخ آن را پیش می‌برد.
هوشمند وزیری در پاسخ به این سئوال که انگیزه‌اش از ایجاد این موزه چه بود؟ گفت: چرا نباید این کار را می‌کردم. مثل این است که از حافظ و فردوسی بپرسیم انگیزه آنها از سرودن شعر چه بوده است.
این هنرمند مجسمه‌ساز ادامه داد: آنچه شما در این موزه دیدید، پنج درصد اندیشه من بوده، من می‌خواهم کارهای عظیمی انجام دهم.
وی افزود: یکی از امتیازات موزه، پویایی آن است. این موزه مانند موزه ایران باستان نیست که آثار آن بدون تغییر باشد. ما هر 10 روز، یک اثر جدید به این موزه اضافه می‌کنیم.
وزیری در پایان گفت: بسیار خوشحالم که تهران را با آلودگی‌هایش ترک کردم و به لواسان آمدم و هنرم را عینی کردم.
گزارش از: مهدی قنبر