اهواز - طی نشستی که با حضور منتقدان ادبی برگزار شد آثار حسین حسین زاده رهدار نویسنده خوزستانی مورد بررسی و معرفی قرار گرفت و در این نشست بر تولید آثار بومی برای تقویت هویت قومی تأکید شد.

به گزارش خبرنگار مهر، مدیرعامل شبکه تخصصی سمن‌های میراث فرهنگی و گردشگری استان صبح امروز در ابتدای این نشست با اشاره به اهداف سلسله برنامه‌های معرفی کتاب افزود: پشتیبانی از پروژه «اهواز پایتخت کتاب»، گسترش و تقویت کتاب‌خوانی و حمایت از نویسندگان بومی از جمله اهداف ما در اجرای چنین برنامه‌هایی است.

مجید کیوانی یادآور شد: امیدوارم هر کدام از ما به عنوان سفیر فرهنگی در خانواده‌هایمان کتاب‌های نویسندگان بومی را معرفی کنیم.

 زبان مادری همچون شیر مادر است

 یونس شفیعی نیز به عنوان مجری برنامه و عضو انجمن «بلازه» در خصوص فعالیت‌های ادبی رهدار گفت: این حرکت در راستای خدمت به فرهنگ ملی و قومی شکل گرفت که انجمن ادبی فرهنگی بلازه بانی این کار فرهنگی است.

 شفیعی افزود: ارج گذاشتن به کارنامه رهدار، ارج گذاشتن به زبان و فرهنگ مادری است و زبان مادری همچون شیر مادر گردن همه گویش‌ها حق دارد.

 لالایی و گاگریوها

 فاطمه احمدی گردیه یکی از شاهنامه‌خوان ها نیز در معرفی رهدار گفت: حسین حسین زاده مشهور به رهدار متولد ۱۳۳۶ در روستای سحرخیز رهدار حدفاصل بین مسجدسلیمان و شوشتر به دنیا آمد.

احمدی همچنین افزود: رهدار اولین بار اشعار مادرش را ثبت کرد و هر چند که مادر راضی به ثبت اشعارش نبود و می‌گفت که شگون ندارد اما رهدار بخشی از دوبیتی‌های مادرش را در کتاب «می‌نویسم اندیکا» ذکر کرد.

وی یادآور شد: روح و جان رهدار از دوران کودکی با لالایی‌های مادری، دی بلال‌ها و گاگریوها عجین شده بود و همین خمیرمایه زیربنای کارش شد.

احمدی گفت: مجموعه شعر «کهنبنگ»، کتاب از بختیاری تا بختیاری، کتاب «بنه وار شاعران»، «می‌نویسم اندیکا»، «دا لالا» و کتاب «لال بهیگ» کتاب‌های چاپ شده از رهدار است.

این شاهنامه‌خوان یادآور شد: رهدار علاوه بر بنیان‌گذاری جشنواره بنه وار، نخستین انجمن تخصصی شعر لری به نام انجمن شعر و ادب «بلازه» را راه‌اندازی کرد.

 رفتن به اعماق زمان و مکان

 در این برنامه همچنین حفیظ الله ممبینی از دیگر فعالان ادبی درباره آثار راهدار گفت: تصویرگرایی در آثار رهدار به خوبی به چشم می‌خورد و هر پدیده به‌صورت منطقی در جای مناسب خود قرار گرفته است.

ممبینی یادآور شد: اسطوره‌ها و افسانه‌ها را می‌توان در لابه‌لای برگ‌های آثار رهدار دید. او زبان‌شناسی، مردم‌شناسی، اسطوره‌شناسی و علوم تطبیقی را تاکنون از خود به‌جا گذاشته است.

وی گفت: فعالیت‌های رهدار یعنی رفتن به اعماق زمان و مکان و برون کشاندن واژه از تاریکی و خاموشی که در ادوار بسیار گذشته به مرور گذر کردند و رهدار آنها را به‌خوبی ثبت کرد.

 اسدالله اسدی نیز از دیگر پژوهشگران و شاعرانی است که درباره زبان زادبوم آثار رهدار گفت: رهدار تاکنون کارنامه درخشانی داشته است و زبان زادبوم خود را به‌خوبی می‌شناسد و به آن نقش می‌دهد.

اسدی افزود: رهدار در به‌کارگیری واژگان لری در اشعار فارسی تبحر ویژه‌ای دارد. بسیاری سعی در نوشتن اشعار فارسی – لری کردند اما نتوانستند همچون رهدار به‌صورت تخصصی از این فن استفاده کنند.

وی توضیح داد: رهدار با توجه به ساختار و فرم شعر، بین زبان فارسی و گویش بختیاری گره میزند و پلی میان فرهنگ‌ها ایجاد می‌کند به همین دلیل این شیوه رهدار را با دیگر شعرا متمایز می‌کند.

 تقویت هویت قومی

 در بخش دیگری از این برنامه مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: متأسفانه از ادبیان بومی با نگاه‌هایی که می‌تواند استنتاجات امروزی داشته باشد کمتر بهره بردیم.

همایون قنواتی افزود: باید دقت کرد که این ادبیات و غنای فرهنگی چقدر می‌تواند نسبت به کاهش آسیب‌های اجتماعی کمک کند؟ آیا این قدرت را دارد؟ اگر دارد از چه طریقی باید اعمال شود؟

وی افزود: باید به هویت قومی خودمان در راستای تقویت و ارتقای همبستگی ملی گام برداریم. نمی‌شود خود را جدای از جامعه بدانیم و همبستگی‌مان را از دست بدهیم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به قدرت فرهنگ ایرانی گفت: احساس می‌کنم ادبیات و فرهنگمان قدرت این را دارد تا جایگاه ایران را در منطقه و جهان تقویت کند.