به گزارش خبرگزاري "مهر" ، سري جديد همايش همكاري چيني - عربي در سطح وزيران امور خارجه ، روزهاي 31 ماه مي ( 10 خرداد ) و اول ژوئن ( 11 خرداد) برگزار شد . وزراي امورخارجه چين، كشورهاي عربي و نمايندگاني از اين كشورها به همراه عمرو موسي دبير كل اتحاديه عرب در اين همايش شركت داشتند.
در12 فروردين گذشته نيز مسقط پايتخت عمان به مدت سه روز گفتگوهايي را به منظور بررسي مسايل مربوط به امضاي موافقتنامه تجاري آزاد ميان شوراي همكاري خليج فارس و چين برگزار كرده بودند. اگر چه نشست پكن بين اتحاديه عرب و چين برگزار مي شود اما فراكسيون تجاري شوراي همكاري خليج فارس در بين اتحاديه عرب كارآمدتر از ساير اعضاء در پيشبرد اهداف چند منظوره شان هستند.
چين سال گذشته 52 ميليون تن بشكه نفت خام از كشورهاي عربي وارد كرده است و ميزان مبادلات تجاري اين كشور با 22 كشور عربي در سال گذشته به 51.3 ميليارد دلاررسيد .
در 25 ارديبهشت نشست مشابهي بين وزيران امور خارجه عضو شوراي همكاري خليج فارس و وزيران امور خارجه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا با هدف بررسي مسئله ايجاد منطقه آزاد تجاري ميان طرفين در بروكسل برگزار شده بود.
هدف طرفين از اين نشست ها توسعه روابط دوجانبه در زمينه هاي اقتصادي، سرمايه گذاري، فرهنگي، انرژي و گسترش مبادلات تجاري است .
كشورهاي كوچك خليج فارس و ساير كشورهاي خاورميانه از زمان اعلان هويتشان در سال هاي آغازين دهه 70 قرن بيستم روند موفقيت آميزي را در زمينه اقتصاد و سياست كسب كرده اند و به بركت برخورداري از منابع غني نفتي بنيان هاي اقتصادي قوي برپا كرده اند . همين جذابيت بر تمايل بيشتر مناطق جهان براي برقراري روابط مستحكم با اين كشورها افزوده است . كشورهاي آمريكاي جنوبي و اتحاديه اروپا ، هند ، سازمان همكاري هاي جنوب آفريقا ، پاكستان و چين چهره هاي شاخص در اين زمينه هستند .
به گزارش "مهر" در سال هاي گذشته پكن به موازات موفقيت در بخش هاي مختلف اقتصادي در زمينه انرژي نيز از تلاش شركت هاي فعال در بخش انرژي خود نيز حمايت مي كند، تا اين شركت ها بتوانند به واسطه ديدارهاي رسمي مقام هاي بلند پايه از منطقه، معاملات خليج فارس را از آن خود كنند . چين همچنين با تبديل شدن به يك صادر كننده بسيار مهم كالاهاي توليدي و سرمايه به منطقه خليج فارس، زنجيره وسيع معاملات انرژي خود را در منطقه پي مي گيرد.
همانطور كه چين استراتژي بازاريابي براي اقتصاد در حال رشد و پوياي خود را دنبال مي كند و به دنبال تامين امنيت انرژي است در مقابل كشورهاي عربي نيز به دنبال نوعي استراتژي هستند كه بيش از چند دهه قدرت هاي اقتصادي جهان در قالب سازمان تجارت جهاني به دنبال آن بودند . علاوه بر اين كشورهاي عربي به ويژه شوراي همكاري خليج فارس بر آن هستند از كانال اقتصاد پشتوانه اي سياسي براي خود مهيا سازند . به طوري كه تمام قطب هاي اقتصادي جهان حساب خاصي بر روي اين دسته از كشورها باز كرده اند .