به گزارش خبرگزاری مهر، رضاعی در این جلسه خاطره ای از فیلم«در دنیای تو ساعت چند است؟» برای علاقه مندان تعریف کرد و گفت: بیشتر از همه دوست داشتم روی موسیقی این فیلم کار کنم. چون از مدت ها قبل با صفی یزدانیان درباره ساخت این فیلم صحبت کرده بودم و می دانستم که قرار است کلام روزبه رخشا در موسیقی این فیلم باشد.
خاطرات کودکی کارگردان فیلم به موسیقی جهت داد
رضاعی افزود: وقتی برای فیلمبرداری به رشت رفتم دیگر صحبتی از موسیقی فیلم به میان نیامد و من حسابی ناامید شده بودم تا این که بعد از دوماه که تدوین فیلم کامل شده بود با من تماس گرفتند و خواستند که برای موسیقی کار اقدام کنم.
این آهنگساز با بیان این که بخشی از این ترانه ها از خاطرات کودکی صفی یزدانیان، کارگردان فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» می آید، عنوان کرد: او از دوران کودکی رادیو گوش می داده و صدای چند خواننده را از آن زمان به یاد داشته است. از میان آن خوانندگان تنها موفق شد روزبه رخشا را پیدا کند تا صدای او طنین انداز موسیقی این فیلم شود.
موفقیت فیلم حاصل گروهی است که همدیگر را بسیار می شناختند
آهنگساز فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» عنوان کرد: حتی شناختی که آقای صفی یزدانیان از آقای مصفا و خانم حاتمی دارد، باعث شده تا فیلمنامه را براساس پرسوناژ آنها بنویسد. برای همین موفقیت این فیلم بیشتر مدیون گروه سازنده آن است چون در داستان فیلم اتفاق خاصی نمی افتد و حتی داستان تازه ای ندارد.
کلارینت رنگ خاصی دارد، رنگ پاستیل یا آسمان ابری رشت
رضاعی با اشاره به این که در این فیلم آهنگسازی برایش دارای چارچوب بوده یادآور شد: چون از اول قرار بود آن سه ملودی در فیلم استفاده شود من در این کار چارچوب داشتم و بقیه ملودی هایی که برای فیلم ساخته شد شاخ و برگ هایی برای آن ملودی ها محسوب می شدند.
یکی از حاضران در این جلسه از این آهنگساز در خصوص دلیل استفاده از گیتار به عنوان راوی ملودی ها پرسید، وی در پاسخ به این سوال گفت: گیتار یک ساز بسیار بین المللی است و برای ملودی هایی استفاده می شود که قرار است ساده اجرا شوند. خود آقای رخشا هم سی سال پیش با گیتار می خوانده است برای همین سه نوع گیتار متفاوت برای موسیقی این فیلم در نظر گرفته شد. در راستای همین سادگی از کوارتت زهی استفاده کردم چون زهی در موسیقی فیلم نقش بسیاری دارد و پادشاه سازها در ترک های مختلف موسیقی محسوب می شود.
این آهنگساز افزود: از پیانو هم فقط در قسمت رویاهای فرهاد استفاده کردم و کلارینت هم که همیشه برای من رنگ خاصی داشته، رنگ آسمان ابری رشت و... بنابراین نمی شد از آن استفاده نکرد.
آهنگساز فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» با اشاره به قطعه آخر آلبوم بیان کرد: این قطعه که با همکاری ماکان اشکوری ساخته شد قرار بود برای فیلم هم به بدین گونه ضبط شود اما نشد. با این حال چون به شدت علاقه مند بودم که این اتفاق بیافتد در CD آلبوم این قطعه را قرار دادم.
موسیقی فیلم را از دیالوگ های آن الهام گرفتم
رضاعی درباره سوال یکی دیگر از حاضران درباره ارتباط موسیقی با دیالوگ های فیلم عنوان کرد: موسیقی فیلم، بخشی از آن است و نمی شود آن را از هم جدا کرد. به خصوص در «در دنیای تو ساعت چند است؟» که بسیار از دیالوگ های خود فیلم الهام گرفتم.
وی ادامه داد: به نظر من موسیقی فیلم قرار است بازگوی ندیده ها و ناگفته های فیلم باشد و ادامه تفکر پرسوناژ باشد نه این که خارج از تصویر عمل کند. یا خدای نکرده بخواهد ضعف های احتمالی را بپوشاند.
رضاعی درباره فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» گفت: به نظرم یکی از دلایل موفقیت این فیلم این است که ما به چنین فضای آرام، عاشقانه و بدون اغراق احتیاج داشتیم. اکثر تماشاگرانی که از سالن سینما بیرون می آمدند حالشان خوب بود. چون به نظر من بسیاری از فیلم هایی که در ایران ساخته می شوند فضاهای خشن را به تصویر می کشند.
وی افزود: در کنار این ها داستان عاشقانه فرهاد و گلی، اتفاقی بود که می شد برای همه ما بیافتد. فرهاد عاشق بود اما منطقی برای خودش داشت و همین سادگی بسیار زیبا بود. به نظر من موفقیت موسیقی از این فیلم جدا نیست و به نظرم سادگی موسیقی در پرمخاطب شدن آن بی تاثیر نبوده است.
در پایان این جلسه یکی از حاضران از کریستف رضاعی درباره توقع مخاطبانی که هم اکنون از او به عنوان یک آهنگساز موفق بالا رفته پرسید و وی در پاسخ گفت: من تنها می توانم در کارم صداقت داشته باشم. چون فرمول دیگری سراغ ندارم که با آن بتوانم توقع مخاطبانم را برآورده کنم.