به گزارش خبرنگار مهر، در نامه غلامرضا تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی آمده است: «اجازه مي خواهم قبل از بيان موضوع اشاره نمايم اين يادداشت سياسي نبوده و صرفاّ بر اساس نظر كارشناسي و كسب تجربه از گذشته نه چندان دور نظام برنامه ريزي كشور ارائه مي شود.
جناب دكتر لاريجاني متأسفانه به هر دليلي نظام برنامه ريزي و بالاخص اجراء برنامه های توسعه بيش از آنچه كه تصور مي كنيم دچار نگاه‌هاي خاص سياسي شده و بدليل عدم همزماني تقويم سياسي دولت‌ها و مجلس‌ها كشكمش بين دولت و مجلس موجب گردید، آنچه كه مثله شده و عقيم بماند اجراء برنامه‌ها باشد و بدتر از همه آنكه اگر دولتي يا مجلسی بخواهد ضعف اجرايي يا نظارتي خود را با ابزاري بپوشاند بهترین مستمسک برنامه است.
اين روزها و در آخرين روزهاي كاري مجلس جمعي از دوستان دلسوز مجلس با هر نوع نگاه خاص خود تلاش مي كنند برنامه ششم را در مجلس نهم به تصويب برسانند. بدلايل زير كه برگرفته از برخي از واقعيت‌هاي موجود و تجربه گذشته مي باشد درخواست دارم به هر روشي كه صلاح مي دانيد مانع از اجرايي شدن فرايند تصويب برنامه در اين دوره از مجلس شويد.
ابتدا يك تجربه تلخ :
مجلس ششم در چنين شرایطی مشابه فضای کنونی مجلس نهم و دهم قرار گرفته بود (البته با شرایط سیاسی خاص خود). اكثريت قاطع نمايندگان تغيير كرده بودند، برنامه چهارم روي ميز مجلس بود و كشور هم بدون برنامه. مجلس فوق از تجربه خود استفاده كرده و همچون دوستان امروز ما اينگونه برداشت مي كردند كه بهتر است از تجربه مفيد مجلس استفاده شده و با قيد فوريت برنامه را به تصويب برسانيم و آنچنان كردند كه شما بهتر از من مي دانيد و برنامه در محلس ششم به تصويب رسيد.
مجلس هفتم آمد و با نگاهي ديگر، ايرادات شوراي نگهبان، رفت و برگشت در مجمع و حرف و حديث‌هاي متعدد موجب شد در آغازين روزهاي کاری خود، برنامه را به شكل ديگر اصلاح و به تصويب رسانند. برنامه‌اي كه پايه‌اش چيز ديگري بود و رويش نماي ديگر. نتيجه آن شد كه دولتي آمد و ضعف خود و يا به عبارتي نيت خود مبني بر بي توجهي به ساختار نظارتي و برنامه اي را در پشت اين دوگانگي پايه و رو پنهان كرد و آنچه كرد كه همگان مي دانند و قصد بر واكاوي آن ندارم.
برنامه مثله شد و انحراف جدي در فرايند توسعه و هدايت صحيح منابع صورت گرفت كه اين موضوع را تقريباّ بالاتفاق تأييد مي كنند. برنامه ششم نه با آن تندي بلكه نمايشي از آن حالت است و يقين دارم اتفاق مشابه صورت خواهد گرفت.
دوم: اختلاف نظر جدي مبني بر نوع نگاه به برنامه بين دولت و برخي از دوستان و صاحب نظران در خصوص شكل و ماهيت برنامه:
با تقدیم برنامه از سوی دولت به مجلس و از شكل ظاهري برنامه اينگونه استنباط مي شود كه دولت فعلي حرف نگفته و پنهان در وجود دولت‌هاي گذشته را نهان كرد. حرفي كه مي گويد برنامه به حكم قانون اساسي متعلق به دولت است و دولت صرفاّ احكامي كه نيازمند اجراء برنامه مي باشد از مجلس مطالبه مي كند و بدين منظور عنوان برنامه ششم تقديمي به مجلس شد " احكام مورد نياز اجراي برنامه".
اين جمله پنج كلمه اي دنيايي از نگاه‌هاي حقوقي متفاوت مي باشد. نبايد ساده از آن گذشت و بي تدبیر و بدون دستيابي به باور يكسان بين مجلس و دولت و كارشناسان كشور عجولانه تصميمي گرفت و كار اجراء برنامه را به چالش بكشيم. برنامه‌اي كه انبوهي از سياست‌هاي كلي بالا دست آن است و ابزارهاي نظارتي آن مفقود و نظم قانون اساسي ما انحصاراّ قانونگذاري و نظارت را بر عهده مجلس گذاشته است.
برخي از دوستان اصرار بر ارائه برنامه توسط دولت و تصويب آن توسط مجلس دارند و برخي غير از اين تصور دارند و دولت هم نظر ديگر. آنچه كه مشهود است دولت همچنان اصرار بر نظر خود دارد. اين موضوع هم بدون بحث استدلالي و برداشت يكسان حقوقي و در يك فضاي سالم كارشناسي و غير سياسي قابل حل نيست.
شايد يكي از دلايلي كه قاطبه نمايندگان محترم مجلس رأي بر تمديد برنامه پنجم دادند همين بود و بس.
تمديد برنامه پنجم اين فرصت را براي مجلس خلق كرد كه بدون تعجيل در تصويب، خرد بيشتر صاحب نظران را بكار گرفت تا برنامه دچار انحراف نشود. نه افراط مسلط شود و نه تفريط ما را به انحراف كشاند.
جناب دكتر لاريجاني، تصويب اين برنامه يا تصويب تعدادي حكم توسط اين مجلس كار سخت و پيچيده اي نيست و شايد بتوان در واپسين روزهاي مجلس در يكي دو سه شيفت اضافه و بدون تعصب و انگيزه بالا كار را به سرانجام رساند.
نتيجه چه مي شود و بعد چه اتفاقي مي افتد:
مجلسی خواهد آمد كه قطعاّ نگاهش با اين مجلس متفاوت است و یقینا انسان‌هایی باتجربه متفاوت هستند که دارای نگاه متفاوت به فرآیند توسعه و واقعیات امروز جامعه هستند. دولتي حاكم است كه شايد اين رويه را قبول نداشته باشد و نتيجه آن خواهد شد كه دولت برنامه را اجراء نكند و مجلسي كه اصل برنامه را قبول ندارد تعصبي بر نظارت نداشته و كشور بدون برنامه جلو خواهد رفت و تمامي ضعف‌هاي دولت و مجلس در پشت اين فضاي غبار آلود گم مي شود. دولت و مجلس دست بكار خواهند شد و هر روز مي بايستي شاهد اصلاحي در برنامه بوده و در نتیجه بودجه هاي مصوب کشور انحراف جدي از برنامه خواهند داشت.
مختصر ادله‌اي ضرورت ديدم به استحضار برسانم. اينكه دوستان با تجربه و عزيزمان در اين مجلس بتوانند تجربه خود را به مجلس جديد منتقل كنند حرف شايسته اي است و بايد بدنبال تعيين مكانيسمي براي پيدا كردن راه مناسب براي حل آن باشيم ولي يقين بدانيم راه انتقال اين تجربه تصويب برنامه نيست.
اميدوارم اين چند سطر مورد توجه جنابعالي، هيأت رئيسه محترم مجلس، رئيس و اعضاء محترم كميسيون تلفيق برنامه ششم مجلس و نمايندگان محترم قرار گيرد و حال که اسناد بالادستی متقن تر تنظیم شده و فرصت کامل برای دولت و مجلس بواسطه تمدید برنامه وجود دارد برنامه در این مجلس به تصویب نرسد.»