اين نويسنده و پژوهشگر ادبي ، در گفتگو با خبر نگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : واقعيت امر اين است كه در دو محيط ذكر شده بچه ها به حرفهاي بزرگترها گوش نمي دهند ، بلكه به اعمال و رفتار ما نگاه مي كنند ، يعني در محيط خانواده بايد پدر و مادر خود به كتاب علاقه مند باشند و با آن الفت داشته و كتاب را باور كنند و در هرم نيازهاي خود كتاب را در راس قرار دهند چرا كه كتاب مار ا به فضيلت و فرزانگي مي رساند .
حسين فرخ مهر ادامه داد : در چنين خانواده اي ، ديگر احتياج نيست كه ما چندان به فرزندانمان بگوييم كه كتاب بخواند ، چرا كه بچه ها از نصيحت خوششان نمي آيد و دوست دارند خود مسائل مختلف را تجربه كنند ودر چنين خانواده اي طبعا علاقه به كتاب دروني مي شود
وي تصريح كرد : در محيط مدرسه ، معلم مهم ترين عامل تعيين كننده است ، معلم و آموزگاري كه خود اهل كتاب نبوده و دنياي بچه ها را نشناسد هرگز با نصيحت كردن نمي تواند بچه ها را به سمت كتاب رهنمون سازد .
اين پژوهشگراضافه كرد : بنابراين مهم ترين اصل در مدارس داشتن آموزگاران علاقه مند به كتاب و كتابخواني است ، همچنين بايد بين كتابهاي درسي و كتابهاي غير درسي اعم از داستان و شعر ومطالب علمي پيوندي برقرار شود و اين پيوند را آموزگار و معلم كتابخوان بر قرارخواهد كرد .
اين نويسنده خاطرنشان كرد: زماني بچه هاي ما به سمت مطالعه مي روند كه لذت آن را چشيده باشند و بر اساس مطالعه ، مطلبي را كشف كرده و شيريني آن را چشيده باشند ، آن وقت به مطالعه علاقه مند مي شوند ، درضمن بايد در مدارس كتابخانه هايي كه با روحيه بچه ها سازگار ونيازهاي علمي ، آموزشي ، تربيتي آنها را برآورده كند وجود داشته باشد ، ضمن اينكه كتابخانه هاي مدارس نيز بايد عملكرد برجسته تري داشته باشند .
حسين فرخ مهر در رابطه با كتاب مناسب ، به مهرگفت : كتابهايي كه با روحيه و نياز بچه ها سازگار باشد وبه دنياي آنها جواب دهد كتاب مناسب است و مخاطب نيز از خواندن آن لذت خواهد برد و وقتي لذت خواندن چنين كتابهايي را چشيد، ادامه خواهد داد .