به گزارش خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، در اين نشست كه جمع زيادي از نويسندگان و اهل ادب در آن حضور داشتند منيرو رواني پور بعد از داستان خواني براي حاضران در سخناني كوتاه گفت : دوباره مثل سال هاي اوليه نويسندگي، توي كيفم داستان مي گذارم و از خانه بيرون مي زنم تا در گوشه هاي از اين شهر گوشي براي شنيدن داستان پيدا كنم.
وي با انتقاد از وضعيت كنوني كتاب و نشر ادامه داد : كاري جز نوشتن نبايد كرد. نوشتن و خواندن تا برهوت سكوت بشكند و افسردگي كه از فضاي ملتهب و بحران زده مي آيد دست از گريبانم بردارد.
نويسنده " اهل غرق " اضافه كرد : نصيبم از اين قاره بزرگ ، فرهنگ، تاريخ و سنت هاي خاورميانه اي است... همين تاريخ و فرهنگ مرا غيرخودي كرده است. در ديار خود غريبه ام اما همه سرنوشت مرا آسيايي، خاورميانه اي و ايراني بودنم رقم نمي زند. مي توانم هنوز به بالا نگاه كنم و گستره پهناور جهان را ببينم.
رواني پور تاكيد كرد : پس مي نويسم و مي گويم نويسنده مستقل و مسئول چراغ ها را خاموش نمي كند تا به تاريكي عادت كند.
در اين نشست چهره هايي چون شمس آقاجاني، رويا تفتي، فرشته ساري، ميترا الياتي، پگاه احمدي، فرخنده حاجي زاده، ليلي فرهادپور و هوشنگ مرادي كرماني نيز حضور داشتند كه برخي از آنها داستان هاي خود را براي حاضران خواندند.