به نوشته سيل، تندورها درآمريكا و اسرائيل بر اين باورند كه تنها شيوه نظامي يا تهديد عملي در اين زمينه مي تواند مانع از دستيابي تهران به تسليحات هسته اي( به زعم آنها) شود تا امنيت اسرائيل و موازنه قوا در منطقه حفظ شود.
به نوشته سيل، بيم از آن مي رود كه بوش در قبال فشارهاي اسرائيلي ها و تندروها از پاي درآيد واين امرمي تواند طرفهايي مانند روسيه،آلمان، چين، فرانسه را كه به گفتگو دعوت مي كنند، در مقابل آمريكا قرار دهد.
سيل بر اين باور است كه برنامه هاي ايران سبب نگراني ويژه اي مي شود به خاطر اينكه اين برنامه ها سبب خواهد شد تا سؤالهايي اساسي درباره ادامه اعتبار دكترين اسرائيل كه طي نيم قرن گذشته شكل گرفته به وجود آيد، دكتريني كه بر اساس آن اسرائيل بايد در امنيت باشد و به لحاظ نظامي بر منطقه تسلط داشته باشد و قدرتمند تر از هر كشور عربي و يا ائتلافي از كشورهاي اسلامي باشد.
اين كارشناس آمريكايي درادامه مي نويسد: اين دكترين در جنگ اخير ضربه اي محكم از حزب الله لبنان خورد و ضعف هاي آن آشكار شد.
سيل در ادامه با اشاره مشكلات داخلي رژيم اسرائيل وهمچنين نياز آنها به دادن زمين در مقابل صلح و كنار آمدن با فلسطيني ها به عنوان نگراني ديگر تل آويو مي نويسد: اسرائيل خواهان تصرف زمين هاي بيشتر فلسطينيان است و هرگز درصدد باز پس دادن آنها و بازگشت به مرزهاي 1967 نيست.
پاتريك سيل در حالي مي گويد كه "درشرايط فعلي،دستيابي ايران به تسليحات هسته اي به انحصار منطقه اي اسرائيل در داشتن تسليحات هسته اي پايان مي دهد و مي تواند اسرائيل را وادار به پذيرش چيزي مانند توازن قوا يا حداقل يك توازن در بازدارندگي بنمايد." كه جمهوري اسلامي ايران تاكيد كرده است، سلاح هسته اي هيچ جايي در استراتژي دفاعي آن ندارد و تنها با هدف دستيابي به انرژي هسته اي صلح آميز، برنامه هسته اي خود را دنبال مي كند.
وي با اشاره به حمله 1981 اسرائيل به تاسيسات هسته اي عراق مي نويسد كه تندرو هايي نظير افرايم اينبار استاد علوم سياسي در دانشگاه بارايلان و "دانيل پلتكا" در آمريكا مانند دانيل پلتكا ازمؤسسه امريكن اينترپرايز انستيتو، بوش را تحت فشار قرارمي دهند كه درصورتي كه آمريكا دست به حمله به تاسيسات هسته اي ايران نزند،دراين صورت اسرائيل دست به چنين اقدامي خواهد زد.
وي مي نويسد : چنين افرادي و همقطاران آنها كه از گفتگوي اروپا با ايران خشمگين هستند فشارهاي زيادي را بر بوش وارد مي كنند و به زعم اين معماران جنگ عراق، نزاع براي شكل دادن سياست آمريكا در قبال ايران آزموني براي نفوذ آنها به شمار مي رود.
اما سيل در پايان با اشاره به خروج پل ولفوويتز و ديگر نئومحافظه كاران از دولت بوش و عزيمت آنها از واشنگتن و همچنين ديدار نوري المالكي نخست وزير عراق از ايران مي گويد : در نهايت تماس دولت بوش براي كمك طلبيدن از ايران در جهت ثبات بخشي به عراق، مي تواند كابوسي براي اين جنگ طلبان باشد.