صمد علیزاده در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به علت تولید فیلم در زمینه خواب، اظهار داشت: مدتی پیش مستندی به عنوان "انسان" که محصول کشور فرانسه بود را مشاهده می کردم، این مستند شامل چهره ها و ماهیت های دنیا بود که به داستان هایی از عشق و شادی و همچنین تنفر و خشونت می پرداخت و میخواست بگوید که در مورد انسان بودنمان کمی تامل کنیم، دلیلی که مرا بیشتر جذب کرد این بود که تمام آن حرف ها که گفته می شد از زبان انسان های ساده و خیلی عادی بود نه از زبان یک فیلسوف و یا یک روانشناس و یا... که بخواهد خیلی علمی بررسی کند.
وی ادامه داد: یقین دارم که در اطراف ما پر است از همین انسان های عادی که هر روز از کنارشان به راحتی می گذریم، بی آنکه به این فکر کنیم شاید حرفی برای گفتن دارد که تاثیر بزرگی برای یک انسان می تواند بگذارد.
وی ادامه داد: به این علت تصمیم گرفتم فضای مشابهی را تجربه کنم، بشینم و با انسان های معمولی در مورد موضوعی حرف بزنم و اولین سوال این بود که موضوع در مورد چه چیزی باشد؟ بلاخره از میان هزارن هزار موضوع، " خواب " را انتخاب کردم که به نظر شخص خودم جذاب به نظر می رسد، اینکه در ناخودآگاه انسان ها چه میگذرد؟ و رابطه ناخودآگاه با خودآگاه ها چه ارتباطی دارد، نه اینکه بخواهم به یک نظریه فلسفی یا روانشناسی برسم، نه. صرفا قصد دارم ناخودآگاه انسان ها را به تصویر بکشم و روایت کنم، نگاه خیلی ساده به مقوله خواب.
فیلمساز جوان تبریزی با اعلام این خبر افزود: برای تولید این فیلم مستند یک اطلاعیه در فضای مجازی منتشر کردیم و از کسانی که خوابی دیده اند که به نظرشان جذاب بوده و یا خوابی که در زندگی حقیقی شان اتفاق افتاده، و یا اگر حرف های ساده در مورد خواب دارند، بیایند و جلوی دوربین برای ما بگویند، تا به این لحظه استقبال خوبی شده و کسانی اعلام همکاری کردند که قرار است بنشینیم و صحبت کنیم.
علیزاده اضافه کرد: بیشتر به دنبال آدم های ساده با ویژگی های خاص می گردم، افرادی مثل نابیناها، سرطانی ها، معلول ها و... به نظرم دنیای خواب های این ها خیلی خیلی متفاوت تر و جذاب تر است.
وی با بیان اینکه موضوع " خواب" موضوعی نیست که بشود با یک نگاه ساده از کنارش عبور کرد، اظهار داشت: شاید این مستندی که قرار است ساخته شود، تبدیل به مجموعه "خواب ها" شود و این بستگی به اولین تجربه ام نسبت به این موضوع دارد که باید انجام دهم.
فیلمساز جوان تبریزی با اشاره به دغدغه های خود در عرصه فیلمسازی، گفت: دغدغه های اصلی من نسبت به ساخت فیلم و داستانی که بخواهم با زبان سینما روایت کنم در آمیخته با سه واژه " اعتماد، تنهایی، حسرت"، این سه مورد برمی گردد به اتفاق های زندگی شخصی خودم که ناخودآگاه همیشه در نوشته هایم وجود دارند و پرسه میزنند و دو سال است به صورت جدی عکاسی مستند میکنم و حتی سعی دارم این سه واژه ها را هم در عکس هایم نشان می دهم.