به گزارش خبرنگار مهر، اخراج علیرضا منصوریان از کنار زمین، اتفاقی بود که برای اولین بار در جریان دیدار آبی پوشان مقابل فولاد شاهد آن بودیم. سرمربی کنونی تیم استقلال معمولا آنقدر مراقب رفتار و گفتارش هست که کمتر اجازه اعمال قانون از سوی داوران را به خود داده است. این عادتی است که وی از دیرباز و از دوران بازیگری‌اش با خود به روزگار مربیگری‌اش آورده است.
معمولا پرخاشگری و خشونت از منصوریان دیده نشده است و او حتی روزهایی که در کسوت بازیکن در میادین فوتبال دیده می‌شد، همواره تابع فرامین داوران بود. حتی در همه مواردی که با بازوبند کاپیتانی آبی پوشان پیشاپیش سایر بازیکنان این تیم به میدان می آمد. منصوریان در طول دوران مربیگری‌اش نیز همواره در زمره مربیانی بوده که در مصاحبه‌ها و رفتارش از داوران مسابقات حمایت کرده و سعی‌اش بر آن بوده تا با ایجاد بستری آرام برای داوران، زمینه ساز قضاوت دور از حاشیه برای آنها باشد.
وی در جریان دیدار تیمش برابر فولاد در حالی از زمین مسابقه اخراج شد که دلیل آن نه اعتراض به داور، نه پرخاشگری و ایجاد تشنج کنار زمین بود و نه تولید حاشیه. منصوریان تنها به دلیل خروج از محوطه فنی با تصمیم داور از همراهی تیمش محروم شد. خروج از محوطه فنی آن هم برای یک تذکر انضباطی به بازیکن تیم خودی که اگر از سوی تیم داوری مورد اغماض قرار نمی‌گرفت، در بدترین حالت ممکن می‌شد با یک تذکر همراه باشد. اما قاضی میدان ترجیح داد در آن لحظه بدون کوچکترین اغماضی اعمال قانون کرده و اشد مجازات که اخراج از کنار زمین باشد را برای سرمربی آبی پوشان در نظر بگیرد.
شاید عملکرد زرگر، قاضی میدان در آن صحنه کاملا مبتنی بر قانون و در چارچوب قوانین و مقررات بوده باشد، اما از آنجایی که داوران فوتبال بر اساس قانونی نا نوشته در بسیاری از موارد مدیریت را جایگزین اجرای قانون می کنند، تیم داوری بازی استقلال و فولاد هم می‌توانست با اجرای مدیریت به جای اعمال قانون تمهیدی اندیشه کند تا دقایق واپسین دیدار استقلال و فولاد هم بدون حاشیه و تنش به پایان برسد و در کل پایان خوش تری برای این بازی نسبتا زیبا رقم بخورد.