مجله مهر: غذاهای خیابانی به غذاهایی ارزان‌قیمت که سریع هم حاضر می‌شوند، گفته می‌شود. غذاهایی که معمولا در خیابان و روی گاری یا ماشین سرو می‌شود. خوبی این غذاها این است که مواد اولیه کمی دارند و معمولا هم جلوی مشتری درست می‌شوند. نکته‌ای که درباره این غذاها وجود دارد این است که بیشتر غذاهای خیابانی از آشپزی و خوراکی‌های محلی به گاری‌ها آمده است. این غذاها که بیشتر محلی‌های مناطق مختلف هستند، به نوعی فرهنگ یک کشور حساب می‌شوند و وقتی به جایی سفر می‌کنید، حتی شده یک بار این غذاهای خیابانی را امتحان کنید تا خاطره‌ای از این خوراکی‌های سریع و ارزان داشته باشید.
غذاهایی که به عنوان فست فود می‌شناسیم از پرطرفدارترین غذاهای خیابانی در همه کشورهایی که این فرهنگ را دارند، به حساب می‌آید. با این تفاوت که این‌ها ارزان‌تر هستند و سریع تر و راحت‌تر هم آماده می‌شوند و به واسطه اینکه مشتری‌های آن‌ها هم بیشتر است، مواد اولیه تازه‌تری دارند. این روزها همچنین به واسطه فراگیر شدن این فرهنگ در کشورهای مختلف توجه به بهداشت این فروشنده ها و محلی که غذا را حاضر می‌کنند، بیشتر شده.
علاقه به خوردن غذای خیابانی را بیش از هرچیز در قیمت کم آن باید دانست، همچنین چون این غذاها زود حاضر می‌شوند و خوردنشان در خیابان و هنگام راه‌رفتن هم راحت است، گزینه بسیاری از مردمی است که فرصت نشستن در رستوران یا آشپزخانه‌ای را ندارند.
نشانه‌های اولیه غذای خیابانی را در هند، روم باستان و یونان پیدا کرده‌اند. گاری‌هایی که از ان زمان در خیابان به فروش مواد غذایی می‌پرداختند. این در حالی است که در ابتدا گرایش به این غذاها خیلی نبوده، اما رشد جمعیت مخصوصا در کشورهای شرق آسیا باعث رونق این کسب و کار شده به طوری که امروزه علاوه بر اینکه گاری‌های زیادی را در خیابان‌های این کشورها می‌توان دید، می شود متوجه حضور اکثریتی بانوان در راه انداختن این گاری ها شد.
بهترین غذاهای خیابانی در جهان
مرغ تند و سریع در جامائیکا: وقتی صحبت از این مرغ می شود، هیچ تعللی جایز نیست! مرغی که با سرعت حاضر می‌شود و طعم هیجان‌انگیزی هم دارد. دستور دقیق و مشخصی برای آن وجود ندارد، اما تکه‌های مرغ برای مدت بیشتر از یک شب در موارد مختلفی خوابانده می‌شوند؛ سرکه، آبلیمو، انواع ادویه، پیاز و سیر تقریبا موادی هستند که این مرغ دارد. این غذا را در خیابان‌هی جامائیکا به وفور می‌توان پیدا کرد.
آرپا در کلمبیا: آرپا نوعی کیک ذرت است که هم نوع شیرین و هم غیر شیرین آن وجود دارد. این کیک از چیپس ضخیم‌تر است و امروزه در همه‌جای کلمبیا یافت می‌شود و معمولا قبل از اینکه با پنیر کبابی پر شود، آن را سرخ می‌کنند یا می‌پزند. آرپا از خوراکی‌های محبوب در صبحانه است.
هاله‌هاله در فیلیپین: یک فنجان پر از خوراکی‌های رنگی و خنک تنها چیزی است که در هوای گرم و شرجی فیلیپین حال آدم را خوب می‌کند. «هاله‌هاله» مخلوطی از بستنی، شیر، یخ خرد شده و مقدار زیادی میوه‌های مختلف است.
خوراک بانی در افریقای جنوبی: با اینکه بانی نام خرگوش‌های کوچک و دست آموز است، اما این غذا هیچ ارتباطی با خرگوش ندارد! خوراک بانی در حقیقت یک قرص نان خالی شده‌ای است که با گوشت گوسفندی که ادویه کاری دارد، پر شده است. اصالتا این غذا از هند آمده، اما امروزه به قدری آن را در خیابان‌های افریقای جنوبی می‌توانید پیدا کنید که دیگر غذای خیابانی این منطقه محسوب می‌شود.
پیروجی در لهستان: پیروجی را در سراسر اروپای شرقی می‌توان پیدا کرد، اما این پیراشکی‌های دست‌ساز در لهستان به شکل دیگری محبوبیت دارند و حتی برایشان جشنواه‌ای نیز برگزار می‌شود. دستور تهیه این پیراشکی ها خیلی ساده به نظر می‌رسد، اما طعم بی‌نظیری دارند؛ آرد و تخم‌مرغ و آب و نمک برای خمیر که داخل آن را با موادی مانند گوشت، سیب‌زمینی و پنیر به همراه ادویه‌های متفاوتی پر می‌کنند، در نهایت این خمیرهای پر شده در کره سرخ می‌شوند.
بان‌می در ویتنام: بدون شک لیست غذاهای خیابانی بدون وجود بان‌می ناقص است، یکی از غذاهای به جا مانده از استعمار ویتنام توسط فرانسه. این ساندویچ با نانی به شیوه ویتنام که خیلی سبک است، درست می‌شود و داخل آن را با مخلوطی از سبزیجات، ترشی هویج، خیار و گوشت مرغ پر می‌کنند.
رول در ترکیه: این ساندویچ‌ها همان کبابی هستند که در ایران به نام «کباب ترکی» شناخته می‌شوند. گوشت گوسفند و مرغ را به صورت عمومی برای کباب شدن می‌گذارند وسپس در نان لواش به همراه گوجه فرنگی، پیاز، خیار، کاهو و ماستی به همراه سبزیجات سرو می‌کنند. این رول از غذاهای محبوب خیابانی در ترکیه است.
سوپلی در ایتالیا: ایتالیایی‌ها در یک روند متفاوت برنج و گوشت و ادویه را با هم مخلوط می‌کنند، یک تکه پنیر در دل آن می‌گذارند بعد سرخ می‌کنند! این غذای خیابانی شباهت زیادی به همان کوفته تبریزی خودمان دارد، با این تفاوت که ما در دلش آلو می‌گذاریم! سوپلی را قبلا تنها در رم می‌توانستید پیدا کنید، اما محبوبیت این توپ‌های سرخ شده به حدی شده که در سراسر ایتالیا ماشین‌هایی هستند که سوپلی دارند.
تاکو آل‌پاستر در مکزیک: مثل خیلی از غذاهای دیگر که از فرهنگ کشورهای مختلف وارد شده‌اند، سنت گوشت سرخ شده با ادویه نیز به مکزیک رسیده است. مکزیکی ها این گوشت را با ادویه‌ها و ترشی‌های مخصوص خودشان مخلوط کرده‌اند و در تاکو می‌گذارند و اسمش را «تاکو آل‌پاستر» گذاشته‌اند. همراه این غذا پیاز، آناناس، آب لیمو و سس سالسا سرو می‌شود.
چوریپان در آرژانتین: ساندویچ سوسیس در کشورهای امریکای جنوبی طرفداران زیادی دارد، مخصوصا در بوینس آیرس که سوسیس سرخ شده را از وسط نصف می‌کنند و روی نان برشته قرار می‌دهند و سس چیمیچوری را روی آن می‌ریزند! همه‌اش همین است، اما این ساندویچ خیلی ساده محبوبیت زیادی دارد و به عنوان میان وعده و پیش غذا خورده می‌شود. در آرژانتین چورپیان را به راحتی در همه خیابان‌های شهر می‌توانید پیدا کنید.
بِل‌پوری در هند: تنقلات خیابانی هندی را با نام «چات» می‌شناسند، اما بِل‌پوری چیزی فراتر از یک تنقلات ساده است، برنج سرخ‌شده، ورمیشل، سبزیجات، ترشی‌های محتلف به همراه مقدار زیادی ادویه در یک ظرف این غذای خیابانی را محبوب بسیاری کرده است. ترکیبی هیجان‌انگیز از هم‌نشینی ترشی، شیرینی، تندی و شوری را در کنار هم دارند.
کرپ در فرانسه: هر زمان از روز که بخواهید می‌توانید کرپ را در خیابان‌های پاریس پیدا کنید! کرپ با آرد و تخم‌مرغ درست می‌شود و معمولا برای نهار یا شام که با پنیر و سوسیس پر شده، مناسب است؛ اما در خیابان‌های پاریس مدل‌های مختلفی از این خوراکی محبوب را پیدا می‌کنید که با شکلات و میوه‌های مختلف پر شده و می‌تواند یک میان وعده خیلی خوشمزه باشد.
وافل تخم‌مرغی در هنگ‌کنگ: این وافل که ظاهر متفاوتی دارد اولین بار در دهه۵۰ میلادی در خیابان‌های هنگ‌کنگ ظهور کرد! مواد وافل را میان دو صفحه فلزی تخم مرغی شکل می‌ریختند و ظاهر جدیدی را به وجود می‌آوردند که برای مردم هم جذابیت بیشتری داشت. وافل را بدون هیچ افزودنی می‌توان خورد، اما اضافه کردن شکلات و میوه به آن جذابیت خاصی می‌دهد. البته برخی هم هستند که در خمیر آن از زنجبیل یا برخی سبزیجات استفاده می‌کنند که در این صورت طعم تازه‌ای هم به وافل می‌دهند.
اسپتینهو در آرژانتین: اسپتینهو در زبان پرتغالی به معنی «سیخ» است. این غذای خیابانی شامل همه موادی می‌شود که به سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند. از گوشت‌های مختلف تا قطعه‌های ماهی و سوسی و حتی پنیرهایی که قابلیت کباب شدن داشته باشند. بعد از کباب شدن مواد هم شما می‌توانید از میان سس‌های مختلفی که وجود دارد، سس مورد علاقه خودتان را انتخاب کنید.
هوکین‌می در سنگاپور: این غذا که حالا بیشتر در سنگاپور یافت می‌شود نیز نتیجه ادغام فرهنگ‌های مختلف با یکدیگر است. نودل برنج و تخم‌مرغ، تخم مرغ، میگو، هشت‌پا، سیر، سویا سس، جوانه لوبیا از مواد تشکیل دهنده این بشقاب هستند. هوکین می در جریان جنگ جهانی دوم و در پی حضور سربازان چینی در این مناطق به وجود آمد.
هات داگ در ایرلند: سوسیس‌هایی که با نام هات‌داگ معروف شدند، به قدری سریع در میان مردم شناخته شد که رستوران‌های مختلفی این ساندویچ ساده را به لیست غذاهای خود اضافه کردند و کم‌کم پای هات داگ به خیابان‌ها کشیده شد و همراه سس خردل به یکی از غذاهای دوست داشتنی خیابانی در کشورهای مختلف مخصوصا ایسلند بدل شد.
سِویچه در پرو: احتمالا این بشقاب غذا از محبوب‌های ما ایرانی‌ها نیست، چون مواد اصلی تشکیل دهنده آن ماهی خام است! ماهی را آب مرکبات می‌خوابانند و پیاز و فلفل به آن اضافه می کنند. البته در مواردی سیب‌زمینی، کاهو و آووکادو را نیز به این بشقاب اضافه می‌کنند.