به گزارش خبرنگار مهر، «در مدرسه به ما یاد دادند خانواده مهمترین چیز تو زندگی انسان هاست، آدم خانواده فقیرش را رها نمی‌کند تا با پولدار ها زندگی کند.» این تنها جمله فرانچسکو بود در جواب خبرنگاری که به دنبال دلیل وفاداری توتی به رم می گشت. فوتبال فقط یک ورزش است و رم هم فقط یک باشگاه ورزشی!؟ شاید... ولی برای فرانچسکو نه! فوتبال عشق این پسر جادویی بود و رم خانواده اش.
نمونه توتی را در فوتبال ایران داشته ایم، مخصوصا در قدیم الایام، بازیکنانی مثل اصغر حاجیلو، شاهین بیانی، صادق ورمزیار، مجتبی محرمی، کرمانی مقام، علی پروین، منصور پورحیدری و محمود خوردبین و برخی دیگر از بازیکنان و مربیان بوده اند که مثل توتی عمل کرده اند، برخی از نوجوانان تا دوران مربیگری خود همیشه با یک تیم بوده اند و کاملا با ارزش بوده اند. بازیکنانی مثل ابراهیم صادقی که مرد نارنجی لقب گرفت و سالها در سایپا ماند هم در این زمره قرار می گیرد.
بازیکن بزرگ در فوتبال ایران در سطح قاره کم نداشته ایم، همین حالا آقای گل جهان و یا دومین دروازه بارن قرن آسیا متعلق به ایران هستند اما توتی های زمان ما بسیار محدود شده اند. این روزها بسیاری از بازیکنان تنها دنبال قرارداد یک ساله می گردند تا در اولین فرصت از تیم خود به تیم دیگری بروند و پول بیشتری به دست آورند و این همان کاری بوده که امثال توتی ها هرگز انجام ندادند و در قلب ایتالیا ماندگار شدند.
بازیکنانی که در اولین فرصت می روند
همین امروز به پرسپولیس و استقلال نگاه کنید، همه بازیکنان دنبال این هستند که در اولین فرصت از تیم به جایی بروند که پول بیشتری در آن وجود داشته باشد. با حفظ احترام همه آنها باید از بیرانوندها، طارمی‌ها، کاوه رضایی‌ها، خسرو حیدری‌ها، کامیابی نیاها، رفیعی‌ها، انصاری‌ها و ... نام برد. در واقع امروز این موضوع دیده نمی شود که بازیکنی به هواداران تیمش، به پیراهن تیمش وفادار باشد.
لحظه خداحافظی توتی را چند بار می توان دید. چشم های اشکبار او و جمعیتی که در ورزشگاه به افتخار او نمی توانند بنشینند و دنیایی که به احترام عشق و وفای این بازیکن کلاه از سر برداشته است. باید بازیکنان فوتبال ایران این موارد را ببینند و بدانند که عزت از پول بالاتر است و با ارزش تر. توتی را باید در فوتبال ایران تکثیر کرد اگر چه نمونه توتی در کل فوتبال دنیا هم محدود است اما تیم های پرطرفدار ایرانی و فضای موجود در جامعه ما به وفا و عشق نیاز دارد و آن را تکریم می کند.
فراموش نکنید فوتبال با خاطراتش زنده است و تاریخش. تیم هایی که هر سال بازیکنان زیادی را عوض می کنند به هوادارانشان فرصت ستاره سازی و دوست داشتن را نمی دهند و بعد از مدتی کل باشگاه کم طرفدار تر از قبل می شود.