به گزارش خبرنگارمهر، طلایی در این جلسه که بعد از ظهرسوم آذرماه درسالن رودکی برگزار شد ،ضمن تاکید براین موضوع که حق شهنازی در موسیقی ایرانی به درستی ادا نشده است به جنبه های مختلف زندگی این استاد نوازنده پرداخت واظهارداشت : وجوه مختلفی چون "نوازندگی" ، "تدریس" و "آهنگسازی" از مقوله های مهم و قابل بررسی در سبک موسیقی این هنرمند برجسته است .
وی با مروری گذرا به تاریخ و اتفاقات مهم موسیقی در زندگی شهنازی ، گزیده ای از مصاحبه هوشنگ ابتهاج با شهنازی را که در برنامه گلچین هفته (قبل ازانقلاب) ضبط شده بود را برای حضار پخش کرد.
در ادامه وی به ورود فرهنگ غرب درسنین جوانی شهنازی و گسترش غرب گرایی و مدرنیته در تقابل با سنت های اصیل ایرانی در آن زمان ، اشاره کردوگفت: تبعات این غرب زدگی را امروز پس از گذشت 100 سال در جامعه خود شاهد هستیم .
اوسپس با پرداختن به جنبه تدریس شهنازی گفت : کسی را در موسیقیدان ها سراغ ندارم که این قدر در امر تدریس کوشا بوده باشد ، او در هفته 4 الی 5 روز تمام وقت تدریس می کرد و زمانی که بنده (طلایی) در سال 43 در هنرستان شاگرد ایشان شدم وی 67 ساله بود و وضع موسیقی بدتر از وضعیت فعلی بود چراکه مکتب هنرستان ( تفکرات وزیری) بر جامعه موسیقی حاکم بود و استادی چون شهنازی کاملا منزوی بود و درهنرستان کسی قدر ایشان را نمی دانست ، خیلی صریح بگویم اگر من با ایشان آشنا نشده بودم حتما موسیقی را کنار می گذاشتم ، زمانی که سر کلاس ایشان برای اولین بار حاضر شدم با من بیات ترک شروع کرد و من احساس کردم که دنیای کاملا متفاوتی برای من گشوده شده است ، ایشان با توجه به استعداد هنرجویان از 10 الی 15 دقیقه تدریس و البته با هنرجویان مستعد بیشتر کارمی کرد.
وی افزود:امروزه با جرات می توان گفت تمام کسانی که نوازندگان مطرح تار در دوره معاصر هستند ، همگی از شاگردان مستقیم شهنازی بوده اند و این ازتاثیرات عمیقی است که این استاد درموسیقی ایرانی داشته است.
طلایی در ادامه به جنبه نوازندگی شهنازی اشاره کرد و اظهار داشت : این استاد در سرعت و مهارت در نوازندگی بی نظیر بود و حتی ازجهاتی مهارت او در نوازندگی بیشتر از پدرش (آقاحسینقلی) بوده است.
درقسمت بعدی این برنامه ، اجرای تکنوازی تار به صورت تصویری از شهنازی به نمایش درآمد و طلایی در تکمیل توضیحات خود به مهمترین نکته در نوازندگی او اشاره کرد و افزود : ایشان کاملا شیوه نواختن شان "تاری" بوده است و بسیاری از خصوصیات تکنیکی در ساز او فقط در تارنوازی قابل اجرا است و نمی توان در سازهایی چون سه تار، سنتورو نی آنهارا اجراکرد .
سپس طلایی با ساز تار بخشهایی از این تکنیک ها را برای حضار اجرا و نحوه نواختن آنهارا تشریح کرد؛ تکنیک هایی چون : استفاده از دو سیم (دوبل سیم ) - استفاده از دینامیسم در نواختن - رعایت نوآنس در اجرای جملات موسیقی - شدت نواخت (آکسان) در شروع جملات که در ساز شهنازی بسیارزیاد است و ....
طلایی در بررسی جنبه آهنگسازی در آثارشهنازی اظهار داشت : قطعات ساخته شده توسط ایشان 23 پیش درآمد و رنگ است که البته چهارمضراب های بسیاری نیز دارند که کاملا درسبک خودش است ، اما بنده فقط به این 23 قطعه می پردازم که این قطعات درعین رعایت اصول موسیقی کلاسیک ایرانی ازلحاظ نوآوری و خلاقیت نیز مورد توجه است .
درادامه این جلسه طلایی از سه هنرجوی خویش درخواست کرد تا قطعاتی از شهنازی را جداگانه تکنوازی کنند.
بخش اول این برنامه با نوای ساز طلایی پایان یافت و پس از تنفسی کوتاه دربخش دوم طلایی به پرسشهای حضار در مورد نوازندگی شهنازی پاسخ گفت.
نکته مهم و بارز در سازطلایی ، رعایت ظرافت و حفظ دینامیک ، نوآنس و رعایت آکسان های مربوط به جملات موسیقی بود که این امر ناشی از وسواس و دقت نظر بالای طلایی در امر تکنوازی است.
در حاشیه این مراسم می توان به حضور مخاطبان و علاقه مندان اشاره کرد که با پرشدن صندلی های تالار رودکی بعضی ازحضار ایستاده برنامه را دنبال می کردند و حتی عده ای به روی سن و درپشت جایگاه سخنران به روی زمین نشسته بودند.
گفتنی است این برنامه به همت موسسه فرهنگی آوای مهربانی و با همکاری بنیاد رودکی برگزارشد.