به گزارش خبرگزاری مهر، در ابتدای این نشست سبحان یحیائی مدیر مطالعات و برنامهریزی امور اجتماعی و فرهنگی به تشریح فرآیند تعریف و تدوین این پروژه اشاره کرد و گفت: بر اساس اعلام نیاز کمیسیون اجتماعی شورای چهارم برای طراحی الگویی در خصوص نامگذاری خیابانها و معابر شهر تهران، جلسات کارشناسی در این خصوص برگزار و پس از تدقیق شرح خدمات، این پروژه فراخوان عمومی شد تا در نهایت پس از انجام این پروژه بتوان از نتایج آن برای تدوین دستورالعملی کاربردی برای نامگذاری خیابانهای تهران بهره جست و پاسخی علمی مبنی بر نظر شهروندان به نمایندگان شورا ارائه داد.
در ادامه علی خاکساری دانشیار گروه برنامهریزی اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی به عنوان مجری این پروژه گزارشی در خصوص مراحل انجام تحقیق و نتایج بدست آمده در این پژوهش علمی ارائه داد و گفت: این پروژه با هدف شناسایی زمینههای نامگذاری و تحلیل وضع موجود برای اصلاح و بهبود فرایند نامگذاری در شهر تهران انجام شده است که ضمن مطالعه وضعیت فعلی به چگونگی نامگذاری در دیگر کشورها نیز پرداخته است.
وی اخذ نظر شهروندان و صاحبنظران در شیوههای نامگزینی برای خیابانها و معابر شهری را بخش مهمی از فرایند این تحقیق خواند و افزود: با وجود اینکه شهروندان تهرانی از یک سو از نامگذاریهای شهری رضایتمندی ندارند از سوی دیگر تمایل چندانی برای مشارکت در این مقوله نیز نشان نمیدهند و این موضوع را میتوان یکی از مصادیق بارز ضعف احساس تعلق و مشارکت در مسائل شهر دانست که نتیجه فرآیند نامگذاری بالا به پایین در دهههای اخیراست.
خاکساری ادامه داد: یافتههای نهایی این پژوهش در قالب پیشنهاداتی راهبردی به منظور اتخاذ سیاستگذاری مطلوب و اصلاح دستورالعمل فعلی شیوه نامگذاری اماکن و خیابانها که در سی و چهارمین جلسه رسمی شورای اول به تصویب رسیده است تهیه و به صورت لایحه اصلاحی شیوه نامگذاری اماکن و خیابانها، قابلیت ارائه به کمیسون نامگذاری شورای اسلامی شهر تهران را دارد.
ناصر فکوهی استاد انسانشناسی دانشگاه تهران که به عنوان ناظر علمی این پروژه تحقیقاتی در این نشست حضور داشت ضمن نقد نگاه ارزشگذارانه در نامگذارهای شهری بدون توجه به مکان جغرافیایی، کاربری شهری و ... اینگونه نامگذاریها را معنازدا خواند و افزود: نامگذاریها باید به گونهای صورت گیرد که مکان نامگذاری شده توان ترویج ارزش آن نام را داشته باشد. فکوهی از نامگذاری متقابل خیابانهایی در تهران و سئول به نام این پایتختها نام برد که با هدف انتقال تجارب شهری و فرهنگی بین ایران و کره جنوبی انجام شده است و به هیچ عنوان نتوانسته است این هدف را تحقق ببخشد.
الهام فخاری عضو شورای اسلامی شهر تهران و رئیس کمیته اجتماعی این شورا دیگر سخنران این نشست بود که ضمن اشاره به نشست اول کمیسیون نامگذاری و دستور جلسه این کمیسیون در خصوص تکرار اسامی در نامگذاری اماکن در شهر تهران گفت: شهر به خودی خود موجودیتی دارد که آن را دارای هویتی مشخص مینماید و توجه به این هویت در نامگذاریهای شهری امری است که باید مد نظر قرار گیرد.
فخاری یکی از شاخصهای شهر هوشمند را ایجاد عدالت اجتماعی دانست و افزود: با ایجاد یک شهر هوشمند میتوان سطح مشارکت مردم در همه ی امور را به میزان قابل توجهی بالا برد که یکی از این موضوعات مهم که نیاز به مشارکت مردم دارد موضوع نامگذاریها است.
در ادامه این نشست علمی سبحان یحیائی مدیر مطالعات و برنامهریزی امور اجتماعی و فرهنگی مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران نامگذاری خیابان ها را نامگذاری بر فضاهای عمومی دانست وگفت: حس تعلقی که شهروندان به واسطه نام یک خیابان یا معبر عمومی پیدا میکنند با تصویر ذهنی آنها از آن مکان رابطه نزدیکی دارد چرا که تصویر ذهنی ایجاد شده محصول حافظه تاریخی از مکان یا خیابانی خاص میباشد و نامی که بر این فضاها گذاشته شده و یا میشود اولین وجه منعکس کننده خاطرات جمعی هستند.
وی نامگذاری فضاهای عمومی را در مالکیت شهروندان خواند و افزود: هرگونه تصرفی در نام این فضاها باید با در نظر گرفتن خواست و تمایل مالکان آن انجام پذیرد و از آنجا که شهروندان مصرف کنندگان اصلی این فضاها هستند، نامگذاری بر این اساس، در ایجاد تناسب نام با فضای نامگذاری شده بسیار موثر است.