به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی دفتر نماینده شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی، سیدحسن حسینی شاهرودی در واکنش نسبت به پیش‌بینی رئیس شورای شهر تهران مبنی بر افزایش شهرهای اقماری پایتخت تا سال ۱۴۰۹ ، آن را تهدیدی در راستای افزایش مشکلات اجتماعی تهران دانست و افزود: امید است که این اتفاق نیفتد، به این دلیل که در پی آن بحران اقتصادی کنونی این شهر به تشدید مشکلات و در نهایت به بحران اجتماعی منتهی می‌شود، چراکه جمعیت تهران به دلیل نبود سیاستگذاری و برنامه‌ریزی صحیح رشد کرده و اگر برای حل این مشکل راهکاری اندیشیده نشود، تا سال ۱۴۰۹ افزایش بیشتری نیز خواهد داشت.
نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: هم‌اکنون برای برون‌رفت از این مشکل باید به جای توسعه امکانات شهر تهران که ممکن است جمعیت این شهر را تا بیست میلیون نفر نیز افزایش دهد، تدبیری برای کاهش جمعیت آن و جلوگیری از گسترش شهرک‌ها و شهرهای اقماری پایتخت بیندیشیم.
حسینی شاهرودی، افزایش جمعیت کلان شهر تهران و ایجاد شهرهای اقماری را حاصل ترغیب روستاییان از سوی دولت‌های گذشته برای مهاجرت به این شهر دانست و افزود: تشویق روستاییان در سال‌های گذشته برای استفاده از امکانات رفاهی تهران، باعث شد که آنها مشاغل خود در روستاها اعم‌از کشاورزی و دامداری را رها کرده و در پایتخت به مشاغل کاذب روی آورند که در پی کسب درآمد چند برابری آن نسبت به مشاغل روستایی، تمایلی به برگشت به روستاها نداشتند، بنابراین در شرایط کنونی باید تغییر رویکردی در راستای توسعه روستاها صورت گیرد.
وی در تشریح نحوه تغییر رویکرد برای افزایش امکانات روستاها نیز تصریح کرد: ما در سی و هشت سال گذشته از رونق اقتصادی و امر اشتغالزایی در روستاها غافل شدیم، و این در حالی است که امروزه روستاییان قادر به تامین هزینه‌های زندگی لوکس مطابق با توسعه تکنولوژی نیستند، بنابراین به کلان شهرها مهاجرت می‌کنند، از سوی دیگر خشکسالی و نابسامانی در حوزه اقتصادی اشتغال روستایی را با رکود مواجه کرده است، که باید در این مورد نیز به دنبال ارائه راهکار سازنده‌ای باشیم.
نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس، تأکید کرد: هم‌اکنون برای جلوگیری از توسعه شهرهای اقماری و گسترش حاشیه‌نشینی که مشکلات اجتماعی عدیده‌ای را به دنبال دارد، باید به منظور ایجاد مهاجرت معکوس از کلان شهرها به روستاها و شهرهای کوچک، وضعیت اشتغال و معیشت این مناطق ساماندهی شود تا در پی آن جمعیت کلان شهرها را کاهش داده و مانع از ایجاد رغبت برای سکونت در حاشیه پایتخت و سایر کلان شهرها شویم.