خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: سوارکاری کشورمان برای نخستین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بازیهای آسیایی شرکت کرد که البته بی تجربگی ورزش کشورمان در این عرصه تاثیرات خود را در این دوره از بازی های نشان داد.

به گزارش خبرنگار مهر، سوارکاری کشورمان در پانزدهمین دوره بازی های آسیایی با چهار ورزشکار به نام های هاله نیکویی نوقانی، آرش غلامی یکتا، علیرضا خوشدل پیرباذری و مجید شریفی شرکت کرد و کسب مقام دهمی از میان 15 تیم در رشته تیمی و کسب عنوان بیستمی در رشته انفرادی ، کارنامه این رشته ورزشی در دوحه به حساب می آید.

اسب را باید قدیمی ترین دوست ایرانی ها نام برد و نیاکان ما با این موجود رهوار، بنای درخشان تمدن این مرز و بوم را پایه گذاری کردند. اسب برای ایرانیان مفهومی متفاوت از ارزش این حیوان نجیب برای دیگر ملل دارد چرا که نیاکان ما با اسب ، چاپار را ابداع کردند که امروز به پست تبدیل شده است. اسب همچنین همپای ایرانیان در جنگ ها شرکت داشته تا نام وطن بلند آوازه بماند. سردار سورنا ، پارتی وطن پرست، با اسب های رهوار و کمانداران قهار موفق شد کراسوس  رومی را در جنگ کاره شکست دهد و دست رومیان را از خاک پاک ایران کوتاه کند. با این وصف باید پرسید جایگاه اسب در کشورما چیست و آیا ما ایرانی ها به این بهترین و قدیمی ترین دوست خود ادای دین کرده ایم؟

دکتر واردی نایب رییس فدراسیون سوارکاری در این مورد به خبرنگار مهر می گوید: ما نزدیک به 30 سال بود که رنگ حضور در رقابت های بین المللی را ندیده ایم. خارجی ها می گفتند اسب های ایرانی مشکل قرنطینه دارند و نه می گذاشتند ما در مجامع بین المللی شرکت کنیم و نه به دیگران اجازه می دادند با اسب های خود در مسابقات ما شرکت کنند. با این شرایط هم هیچ سرمایه گذاری حاضر نمی شد روی این رشته سرمایه گذاری کند و در نتیجه نمی توانستیم توفیقی در این رشته کسب کنیم.

وی درادامه تصریح کرد: خوشبختانه با پیگیری هایی که ظرف سه سال گذشته انجام شد موفق شدیم محرومیت را برداریم و اولین حضورمان در این بازی های توام با موفقیت نسبی بود. از این پس می توانیم با به خدمت گرفتن مربیان درجه یک، وضعیت این رشته را در کشورمان بهبود ببخشیم.

مقدم مربی تیم سوارکاری کشورمان هم گفت: در حال حاضر اظهارنظرهای غیرکارشناسانه بیش از هر چیز به این رشته لطمه می زند. مثلا می گویند چرا ایران با اسب های نژاد اروپایی در این مسابقات شرکت کرده بی توجه به اینکه اسب های ایرانی برای رقابت های استقامت و سه روزه مناسب هستند و نه رقابت های پرش با اسب. ما در این بازی های از کشوری مثل کویت که فقط سرمایه گذاری روی یک سوارکارش برابر بود با تمام تشکیلات ما پیشی گرفتیم و هیچکدام از نمایندگان ما از رقابت ها اخراج نشدند که جای امیدواری بسیاری است.

در پایان باید پرسید با توجه به اینکه رشته سوارکاری از رشته های مورد تاکید پیامبر اسلام(ص) هست و البته اسب یک دوست باستانی برای ایرانیان به شمار می آید، مسوولان ورزش ما برای توسعه این رشته چه برنامه هایی را مدنظر دارند و آیا می توانیم پس از لغو ممنوعیت حضور در میادین بین المللی ، روزهای آفتابی تری را به انتظار بنشینیم؟

بدون شک رشته جذاب و پرهیجانی مثل سوارکاری که ریشه در فرهنگ ایران زمین دارد با کمی حمایت و سرمایه گذار بهتر و دیدن میادین بین المللی بیشتر می تواند در دوره بعد بازیهای آسیایی شانس کسب مدال را برای کاروان ورزشی ایران افزایش دهد.