اسفندیار امینی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: شهر تاریخی اصفهان که با وجود زاینده رود، اصفهان شده و بدون آن نمی تواند اصفهان نامدار باقی بماند را نمی توان به خاطر یکسری توسعه‌های ناپایدار صنعتی، باغی و زراعی به شهر و دیار سوخته تبدیل کرد.
وی بیان داشت: به هر زبانی گفتیم که بفهمانیم آب برداشتی از رودخانه برای مصارف شهری و صنعتی که حجم آن هم بیش از ۵۰۰ میلیون مترمکعب است، مصرف نشده بلکه تبدیل به پساب می شود و در حوضه کم آبی مانند زاینده رود، باید این حجم پساب پس از استفاده در بخش شرب و مصارف شهری و صنعتی، با تصفیه کامل به چرخه طبیعی و چند بار مصرفی خود بازگردد.
دبیر اجرایی نظام صنفی کشاورزی استان اصفهان اعلام کرد: همه تلاش خود را کردیم که بگوییم قانون اجرا شود و مسئولان در همه سطوح ملی، استانی و شهرستانی، قضائی و مقنن و اجرایی، به جای اجرای قانون، از نقطه نظرات مدیریتی خود جواب ما را ندهند، ولی نشد.
وی ادامه داد: چه کنیم که مردم هم به محض شنیدن چند کلمه جذاب،، حقوق خود را فراموش می کنند که دلیل اصلی ادامه دار شدن تضییع حقشان و به یغما رفتن حقابه هایشان، جلوی چشمان آنها نیز همین مسئله است.
امینی گفت: بارها این نکته را مطرح کردیم که هیچ رودخانه خشکی، از انتها و پایاب، احیا نشده و زاینده رود هم از این قاعده مستثنی نیست و معطوف کردن تمام فکر و انرژی استان برای پساب فاضلاب برای گاوخونی و غفلت از پیگیری مشکلات بالادست و پایین دست چم آسمان و حقابه ها، فقط ایجاد حاشیه امن و حیات خلوت برای متخلفان و متجاوزان به رودخانه زاینده رود در استان‌های چهارمحال، اصفهان و یزد برای ادامه تخلفات است.
وی گفت: همچنین طرح چنین موضوعاتی سبب ایجاد راه فرار برای وزارت نیرو و دولت جهت تعیین تکلیف برای جبران تخصیص های اضافی و منحرف کردن ذهن کشاورزان و مردم اصفهان برای مطالبه حقابه های کشاورزی و محیط زیست و تالاب گاوخونی می شود.