خبرگزاری مهر- گروه جامعه، مرتضی شمسی*: معضلات ترافیکی در راس آن تصادفات رانندگی در کشور ما به یک بحران ملی تبدیل شده است. طبق گزارش پزشکی قانونی تعداد کشته شدگان در تصادفات رانندگی سال ۹۶ حدود ۱۶ هزارو ۲۰۱ نفر بوده و نسبت به سال قبل از ان ۱.۷ در صد افزایش داشته است.
با اینکه تعداد معلولین نزدیک به سه برابر تعداد فوتی ها است یعنی بیش از ۴۰ هزار نفر معلول و از کار افتاده دائمی و حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار مجروح در سال داریم. متاسفانه همچون سال های گذشته هنوز آمار دقیق معلولین توسط هیچ سازمانی گزارش نشده است.
چنانچه می بینید آمار تلفات تصادفات رانندگی در کشور ما تکان دهنده و در حد یک فاجعه است.ولی فاجعه بدتر از آن این است که ما بعد از دهه ها کشتار و معلولیت هنوز هیچ برنامه جامع و ملی برای کنترل و پیشگیری از آن نداریم.
بعد از اعلام این آمار از سوی پزشکی قانونی هیچ واکنشی از سوی دولت و مجلس و قوه قضاییه دیده نمی شود و حتی رسانه ها هم به آن نمی پردازند .به نظر می رسد که همه آنهایی که در تصادفات کشته و یا معلول شده اند ملیتی غیر ایرانی داشته و هموطن ما نبوده اند البته این تاسف برای مسئولین و رسانه ها نیست چرا که کشتار و معلولیت ناشی از تصادفات آن چنان عادی شده که حتی اکثریت مردم نیز به آن توجهی نمی کنند.
پس اگر این موضوع یکی از دغدغه های مسئولین رسانه ها بود با توجه به عمق فاجعه در طول این همه سال به صورت کارشناسی و علمی به این موضوع می پرداخت قطعا وضعیت ما این نبود .که متاسفانه عدم بررسی موضوع به صورت علمی و کارشناسی باعث شده تا دولت ها و سازمان های مرتبط نیز پاسخگوی آن نباشند همین امر به تداوم این معضل ملی کمک کرده است.
آیا این میزان تلفات ارزش آن را نداشت که رسانه ها با به چالش کشاندن عملکرد ضعیف دولت ها و سازمان های مرتبط و با دعوت از مسئولین و متخصصین و کارشناسان این حوزه و با اختصاص ساعت ها برنامه های علمی و کارشناسی شده از دولت و سازمان های مرتبط طرح و برنامه جامع و ملی برای کنترل و کاهش ان درخواست می کرد.
همچنین یکی ازوظایف اصلی رسانه ها آن است که تمام اقشار جامعه را از مهد کودک تا دانشگاه و حتی سالمندان آموزش فرهنگ ترافیک انجام دهد که این کار باید کارشناسی شده و مداوم و مستمر باشد و توسط متخصصین مربوطه صورت گیرد . که متاسفانه این کار هم صورت نگرفته است. در صورتی که تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که آموزش شاه کلید حل تمام بحران های اجتماعی است و تصادفات رانندگی هم از این امر مستثنی نیست و در کوتاه مدت نقش رسانه ها به خصوص صدا و سیما خیلی پررنگ تر است. زاهکارهای زیر در راستای کاهش تصادفات برای رسانه ها به خصوص صدا و سیما پیشنهاد می شود.
رسانه ها باید این موضوع را جدی گرفته و کمک به حل این معضل ملی را یکی از اولویتهای کاری خویش قرار دهند چون این موضوع در حد یک جنگ تمام عیار به کشور خسارت تحمیل می کند برای مثال صدا و سیما در مورد سانحه هواپیمای مسیر تهران و یاسوج خیلی خوب عمل کرد ولی باید عرض کنم در جاده های کشور مان هر روز یک هواپیما مشابه ان سقوط می کند لابد این موضوع جزئ دغدغه های مسئولین صدا و سیما نیست که اصلا به ان پرداخته نمی شود. و یا افراد فرق می کنند. در صورتیکه این افرادی که کشته شدند هم میهنان مان و عزیزانمان هستند و هیچ فرقی باهمدیگر ندارند .
صدا و سیما برای اولین بار در کشور باید تمام متخصصبن و کارشناسان این حوزه را دعوت کند تا راهکارهای پیشنهادی خود را ارائه دهند و با بحث های کارشناسی شده برای تهیه یک راهکار ملی به دولت و مجلس کمک کند و حتی حلسات برخی کمسیونها و سازمانها را زنده پخش کند . و یا گزارش تهیه کند چون تا به حال هیچ کدام از این جلسات سازمانها و کمسیون ها خروجی نداشته فقط باعث فرصت سوزی وهدر دادن بیت المال شده است.
باید با استفاده از برنامه های زنده و متنوع وشاد و با تشویقات لازم مشارکت مردم را در حل ابن معضل ملی افزایش دهد. این صدا و سیمای کشور است که می تواند در جامعه عزم ملی برای حل این معضل ملی ایجاد کند.
حمایت از فیلم سازان و انیمیشن ساران و در نظر گرفتن تشویقات لازم برای تهیه فیلم و انیمیشن در رابطه با اموزش فرهنگ ترافیک.
تمام فیلم هایی که از صدا و سیما پخش می شود باید اصول صحیح فرهنگ ترافیک در ان رعایت شود برای مثال در فیلم هایی که موتور سوار است همیشه بدون کلاه ایمنی نمایش داده می شود.همچنین صدا و سیما بعنوان یک دانشگاه ملی باید هرچه سریعتر اموزش فرهنگ ترافیک را که جزئ وظایف ذاتی ان سازم
آن است شروع کند تا شاید خداوند متعال از تقصیرات و کوتاهی مسئولین ان سازمان بگذرد. همه ما درقبال کشتار و معلولیت هم میهنان عزیز مقصر هستیم وهرکس در حد مسئولیت هایی که قبول کرده در درگاه الهی پاسخگو خواهد بود.
*پژوهشگر حوزه حمل و نقل ، ترافیک و تصادفات رانندگی