به گزارش خبرگزاری مهر، این جلیقه از پارچه قابل ارتجاع ساخته شده و با یک کمربند به ناحیه کمر فرد بسته می شود. یک رشته 16 تایی از موتورهای لرزشی در ناحیه پشت جلیقه جاسازی شده که از یک طرف به واحد کنترل متصل است. این واحد متشکل از دستگاه گیرنده و فرستنده بی سیمی است که با رایانه کنترل کننده مرتبط است.
فرمانهای ارسال شده از رایانه از طریق موتورهای لرزشی به نمونه های نمایشی همچون خط بریل در قسمت پشت جلیقه ترجمه می شوند.
بنا بر گزارش "زی نیوز"، ناحیه پشت فرد از این جهت به عنوان سطح پیام گیر انتخاب شده زیرا این قسمت از حیطه وسیع تری برخوردار است و تحمل بیشتری در برابر خطرات و آسیبهای مختلف دارد.
به گفته "لینتی جانز" مهندس دانشگاه ام آی تی و سرپرست این پروژه، با استفاده از این جلیقه می توان پیام های ساده را زمانی که دست ها مشغول انجام کار دیگری است یا سیستم های رادیویی فعال نیست، منتقل کرد.
این جلیقه تا 5 ساعت به صورت ممتد قابلیت استفاده دارد و تحت شرایط عادی چنانچه پیام ها پشت سر هم ارسال نشود، تا چند روز نیز کار می کند.