عباس نعمتی درباره شکل گیری طرح مجموعه "تا صبح" به خبرنگار مهر گفت: "این اولین طرح سریالی بود که سال 74 نوشتم. در طول این سال ها هرگاه سوژه ای به ذهنم می رسید، آن را یادداشت می کردم و کنار می گذاشتم. تا سه سال پیش که قبل از نوشتن فیلمنامه "اولین شب آرامش" به سفارش شبکه تهران این فیلمنامه را که آن زمان "مستانه" نام داشت، نوشتم و تحویل شبکه دادم. امسال هم برای برای تولید این مجموعه آن را دوباره بازنویسی کردم که این کار شش ماه به طول انجامید."
وی درباره کاراکترهای زیاد این مجموعه افزود: "کتاب های تاریخی زیادی هستند که به صورت مستقیم روایت تاریخ نیستند، بلکه به گونه ای راوی زندگی عادی مردم در طی یک دوره تاریخی هستند، آثاری مثل "برباد رفته"، "کلبه عمو توم"، "بینوایان" و ... در ارتباط با قصه "تا صبح" هم یکی از جذابیت های زندگی مردم ایران این بوده در یک دوره تاریخی و در روند وقوع حادثه ای بزرگ چون انقلاب، نقشی فراموش نشدنی ایفا کردند و انقلابی پدید آوردند که نمونه اش در تمام ادوار تاریخ کمتر به چشم می خورد. در تمام قصه این مجموعه ما یک قهرمان واحد نداریم، بلکه همه مردم قهرمانند و به همین دلیل هم مجموعه "تا صبح" داستانی با پرسوناژهای فراوان است."
نعمتی خاطرنشان کرد: "با توجه به اینکه فیلمنامه پرسوناژهای زیادی دارد، سعی کردم تمام قهرمان ها حق مساوی برای بیان دیدگاههای خود داشته باشند، چه مثبت چه منفی. در مجموعه "تا صبح" طرح داستان تازه و بدیع است، هر چند با توجه به فضای کار دست نویسنده بسته تر است و حساسیت هایی هم در ارتباط با موضوع وجود دارد و نویسنده نمی تواند و نباید به تخیلات خود اتکا کامل کند، چرا که موضوع واقعی و برای مردم کاملاً قابل لمس است."
نویسنده مجموعه "تا صبح" درباره مشکلات مجموعه های با مضمون انقلاب اسلامی گفت: "به نظرم اصلی ترین مشکل طراحی صحنه است، چرا که باید فضای آن دهه را در شرایط کنونی چنان درست و اصولی به وجود آوریم که مشکلی پیش نیاید و این امر با توجه به تغییر کامل بافت شهری بیشتر مناطق کشور تقریباً غیرممکن است. از سوی دیگر اکثریت مردم هم هنوز آن سال ها را به خوبی به یاد دارند و کوچکترین اشتباهی را تشخیص می دهند. واقعاً ساختن فیلمی درباره وقایع مثلاً 500 سال پیش بسیار ساده تر از ساخت کاری درباره تاریخ معاصر است، چرا که مردم از آن دوره خاطره یا پیش فرضی ندارند. به همین دلیل هم است که ساختار کارهای مربوط به تاریخ معاصر ناخواسته بیشتر در فضاهای داخلی و انتزاعی شکل می گیرد."
نعمتی با اشاره نگاههای کلیشه ای مجموعه هایی با محوریت انقلاب اسلامی گفت: "آن قدر مجموعه های مناسبتی و به خصوص انقلابی کلیشه ای و سطحی نشان داده شده که مخاطبان نسبت به سریال های مناسبتی پیش داوری منفی پیدا کرده اند. نگاه سطحی و کلیشه ای که در این گونه مجموعه ها وجود داشته و بعضاً هنوز هم دارد. بنابراین وقتی قرار است چنین مجموعه ای ساخته شود، باید ذهنیت منفی مخاطب را که تصور می کند این مجموعه هم مانند آثار مشابه سطح شعور و ذائقه او را دست کم گرفته، از بین برد و بعد تازه او را با داستان درگیر کرد."
وی درباره حضور دو کارگردان برای ساختن مجموعه "تا صبح" گفت: "مخالف این قضیه بودم، ولی با توجه به فشاری که روی تهیه کننده بود و الزام رساندن سریال به پخش، ناگریز همه گروه با این مسئله موافقت کردند و ساخت این مجموعه در یک بازده زمانی دو سه ماهه با یک کارگردان بعید و محال بود. هر چند در صحبت هایی که با تهیه کننده داشتیم، متذکر شدم که دو کارگردان قطعاً دو دیدگاه متفاوت به یک سوژه خواهند داشت، به همین دلیل کار وحدت لازم را نخواهد داشت."
فیلمنامه نویس مجموعه "تا صبح" ادامه داد: "اما تهیه کننده با بحث هایی که با من و هر دو کارگردان ترتیب داد، شرایط لازم را فراهم آورد تا کار به نحو احسن پیش برود و این کار با دو کارگردان به بهترین شکل ممکن پیش رفت و فکر می کنم دستیابی به این ساختار هماهنگ تا حدی به معجزه شبیه است. در مجموع هر چه جلوتر پیش می رفتیم، هماهنگی و آرامش بیشتری برای بازیگران و عوامل به وجود می آمد. در کل تجربه سخت، اما مفیدی بود."