دکتر مریم یوسفی در گفتگو با خبرنگار مهر ، افزود: میزان سطح آگاهی افکار عمومی بر امنیت جامعه بسیار موثر است.
این جامعه شناس توضیح داد: هنگامی که جامعه ای کنترل جمعیت مناسبی ندارد و مردم روی به سوی افزایش جمعیت می آورند ، باید شاهد مهاجرت ، حاشیه نشینی و در پایان بزهکاری های گسترده نیز بود.
یوسفی ادامه داد: عدم امنیت هنگامی است که فرد نتواند در زمان و مکان مورد نظرش کاری را که تمایل دارد ، انجام دهد.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر مردم قانون گریزند و این مسئله به پایین بودن سطح آگاهی و ریشه های تاریخی آن بر می گردد. احترام نگذاشتن به قوانین ، اجرا نکردن برخی قوانین و... به میزان سطح آگاهی عمومی بستگی دارد.
این آسب شناس یادآور شد: البته گاهی اوقات ، دولت نیز کارکرد اصلی خود را در زمینه برقراری امنیت انجام نمی دهد. متاسفانه دولت نه آن گونه که باید بزهکاران را تنبیه و نه شهرواندان نمونه را آن گونه که باید تشویق می کند.
این جامعه شناس ادامه داد: در این حال ، مکانهایی مانند زندانها که باید "دارالتادیب" باشند ، به "دارالتعلیم" برای بزهکاران و برهم زنندگان نظم و امنیت اجتماعی تبدیل شده اند.
یوسفی متذکر شد: دو کفه دولت و ملت ، در تامین امنیت هم پایه و همراه یکدیگر هستند اما از زمان قاجار تا به حال همیشه مردم خود را یک سمت و حکومت را سمت دیگر دیده اند و هیچگاه با یکدیگر همگام و همدل نبوده اند.
وی توضیح داد: چند نسل باید بگذرد تا با آموزش مفید و فراگیر از طریق رسانه ها بتوان امیدی به برقراری کامل امنیت و الزام به قانون در جامعه داشت.
این آسب شناس تاکید کرد: باید به اصلاح و تنظیم فرهنگ پرداخت. امنیت نخواهد بود مگر با غنی شدن فرهنگ و ارائه صحیح آن به نسل های بعدی که در راه هستند.