بیرجند- فرا رسیدن محرم فصل تازه ای برای کودکان، نوجوانان و جوانان بیرجندی بوده که پا به پای علم های عزا قدم بزنند و این ماه را به سوگ بنشینند و عاشقانه هایشان را برای سید الشهدا صرف کنند.

خبرگزاری مهر، گروه استان ها: این روزها آسمانیان و زمینیان حال و هوای دیگری دارند. این روزها خوشید هم در هر طلوع از صبحش شهادت سالار کربلا را تسلیت می گوید. این روزها در هر کوچه و نقطه نقطه از خراسان جنوبی که پای بگذاری، شمیم کربلا به مشام می رسد.

همه جا آغشته از بوی محرم شده… آفتاب که در تشت غروب می نشیند، نوای «کربلا یا کربلا» بیشتر به گوش می رسد. حسینیه ها و تکایا رنگ دیگری به خود گرفته اند. این روزها دیوارهای سیاه شهر و پرچم های عزا دلت را با اندوه صحرای کربلا پیوند می زند.

آری این روزها یک شهر در عزای حسین (ع) می سوزد. به راستی این حسین (ع) کیست که عالم را اینگونه پریشان می کند؟ عشق به سید الشهدا کوچک و بزرگ نمی شناسد. همه در پی یک هدف در کوچه ها سینه زنان به پیش می روند و زنجیره وار زنجیر می زنند.

عاشقانه های عشاق امام حسین (ع) و ائمه اطهار را تنها با چند قدم در خیابان های شهر بیرجند هم می توانی جست و جو کنی. قدم در خیابان که می گذاری، بوی خوش سپند فضا را آغشته کرده و صدای نوحه، آسمان شهر را هم عزادار کرده است.

عاشقی به وقت غروب

کودکان هم از همین روزهای اول محرم با قامت کودکانه شان پا در رکاب بزرگتر ها می گذارند و در دنیای خودشان به عزاداری می پردازند. غروب که می شود در برخی از کوچه های شهر گروه گروه از کودکان به چشم می خورند که در صفی منظم سینه زنان به جلو می روند و یک صدا می خوانند: «ای اهل حرم میر علمدار نیامد / سقای حسین سید و سالار نیامد».

گرچه دست هایشان کوچک است اما صدای ضربه خوردن دست به سینه را به خوبی احساس می کنی چراکه با نوای دل عاشقی می کنند.

این روزها غروب که می شود حسینیه ها رنگ دلدادگی به خود می گیرند. یکی نذری می دهد، دیگری تا پاسی از شب مراسم عزاداری برگزار می کند.

اشک های جوانان را که می بینی دلت ناخودآگاه کربلایی می شود. ضجه های مسن تر ها زمزمه هایت را با کاش هایی همراه می سازد که با پای دل می توانی برآورده شان کنی… کاش بین الحرمین بودم… کاش قدم در صحن حرمت می گذاشتم… کاش این روزها در کربلا بودم...

عزاداری در کنج تکایا و حسینیه ها

گویی این شب ها زمانی برای خوابیدن نیست. کوچک و بزرگ، پیر و جوان و خرد و کلان همه و همه می روند تا در کنجی از حسینیه ها، مساجد و تکایا با سرورشان حسین عقده دل بگشایند. می روند تا با قطره اشکی، ائمه اطهار را برای شفاعت بخواهند. می روند تا با زینب کبری (ع)، رقیه سه ساله و شهدای جوان و نوجوان دشت کربلا همدردی کنند و بگویند تاریخ هیچ گاه فراموششان نمی کند.

می روند تا بگویند عطر شهادت از بین نمی رود و پیام کربلا و عاشورا تا دنیا دنیاست، نسل به نسل منتقل می شود. می روند تا حدیث «کُلُّ یَومٍ عاشورا وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلاءُ» را به اثبات برسانند.

هر کدام از حسینه ها برنامه ریزی خاص خودشان را دارند تا در کنار یک عزاداری بدون آسیب، جوانان را به اینگونه از محافل جذب کنند.

هیئت داری می کنیم، هیئت بازی نداریم

هیئت ابوالفضلی بیرجند یکی از قدیمی ترین هیئت هایی است که حضور پرشور جوانان را در آن شاهد هستیم.

این هیئت در سال ۱۳۰۰ تاسیس شده و از نخستین هیئت هایی است که با برافراشتن علم و بیرق عزای امام حسین (ع) هرساله در سوگ سالار شهیدان با راه اندازی دستجات سینه زنی و زنجیر زنی به عزاداری می پردازد.

مسئول هیئت مدیره هیئت ابوالفضلی بیرجند در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به آسیب های موجود در برخی از عزاداری ها بیان کرد: استفاده از طبل و استفاده از سبک های مداحی جدید از جمله آسیب های موجود در هیئت ها است.

غلامحسین علیزاده با بیان اینکه رسالت واقعی ما هیئت داری است نه هیئت بازی، اظهار کرد: داشتن هیئتی در شان امام حسین (ع) نیازمند رعایت آداب اولیه است.

وی با اشاره به برنامه های انجام شده برای پیشگیری از عزاداری های بدون آسیب بیان کرد: استفاده از نظریه و تجارب کارشناسان مذهبی از اولین قدم های انجام شده در این راستا است.

استفاده از طبل ممنوع است

علیزاده با بیان اینکه از سه سال گذشته طبل ها را مطلقاً از هیئت حذف کرده ایم، افزود: عزاداری برای امام حسین (ع) به معنای بالا و پایین پریدن و طبل کوبیدن نیست.

وی خواستار فعالیت هرچه بیشتر کارشناسان مذهبی در هیئت ها شد و اظهار کرد: همچنین از روحانیون خواستاریم قبل از ایراد سخنرانی مطالعه کافی داشته باشند.

مسئول هیئت ابوالفضلی بیرجند با اشاره به برنامه های هئیت برای جذب هرچه بیشتر جوانان بیان کرد: ۸۰ درصد از کارهای هیئت به دست جوانان بوده و ۲۰ درصد صرفاً به دلیل استفاده از تجارب بزرگترها، به دست افراد مسن انجام می شود.

وی با بیان اینکه جوانان نیازمند این هستند که به آنها شخصیت داده شود، افزود: در هیئت ابوالفضلی بعد از شناسایی توانایی جوانان به آنها مسئولیت می دهیم.

علیزاده با بیان اینکه جوانان باید عشق بازی با خدا را بیاموزند، افزود: مداحان به عنوان پیشانی هیئت ها می توانند در راستای روشنگری جوانان نقش بسزایی ایفا کنند.

مسئول هیئت ابوالفضلی بیرجند با اشاره به عمده فعالیت های این هیئت در ماه محرم بیان کرد: از ابتدای شروع ماه محرم هرشب مراسم عزاداری در مصلی برگزار می شود.

وی با بیان اینکه این مراسم در روزهای تاسوعا و عاشورا رنگ دیگری به خود می گیرد، اظهار کرد: هیئت ابوالفضلی بیرجند بزرگترین هیئت در بیرجند بوده که از گذشته مراسم های مختلفی داشته است.

علیزاده با بیان اینکه در این هیئت علم به دست جوانان سپرده می شود، افزود: اگر جوانان احساس کنند به آنها ارزش و بها داده می شود به خوبی جذب برنامه ها می شوند.

اعزام ۱۳۰۰ مبلغ

مدیرکل تبلیغات اسلامی خراسان جنوبی از اعزام بیش از هزار و ۳۰۰ مبلغ در ماه محرم خبر داد و افزود: در حال حاضر خراسان جنوبی در بخش آسیب‌های عزاداری کمترین آسیب را دارد اما باید تلاش کنیم آسیب‌های حداقلی نیز برطرف شود.

حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه مداحان باید یاری رسان دین باشند و اشعار انتخابی آن‌ها از محتوای بالا برخوردار باشد، گفت: در مناسبت هایی مانند محرم، مسئولان سازمان‌ها، مسئولان هیئت‌ها، مداح و سخنران مسئولیت بیشتری دارند که باید به نحو مطلوب این وظایف را به سرانجام برسانند.

وی با بیان اینکه آهنگ‌های مداحی نباید برگرفته از اهنگ های مبتذل باشد و اشعار برای مخاطب درمانگر باشد، افزود: سخنرانان مجالس اهل بیت (ع) تلاش بسیار فراوانی برای ارائه محتوای بالا و قوی کنند و پاسخگوی شبهات جوانان باشند.

برپایی ۲۹ ایستگاه صلواتی در بیرجند

رئیس اداره تبلیغات اسلامی بیرجند هم در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان کرد: بیش از ۲۹ ایستگاه صلواتی در سطح شهر مجوز گرفته و برپا شده اند.

حجت الاسلام ابوالقاسم لطفی بیان کرد: همچتین ۱۰ ایستگاه صلواتی در روند اخذ مجوز بوده که تا قبل از تاسوعا و عاشورا برپا می شوند.

وی با بیان اینکه عزاداری برای امام‌حسین (ع) از بیش از ۱۴۰۰ سال پیش ادامه دارد و هیچگاه فراموش نخواهد شد، گفت: این ماه فرصتی مهم برای ترویج الگوی زندگی ائمه اطهار بوده که می طلبد مورد توجه قرار گیرد.

عشق به ائمه اطهار مانند دری گرانبها بوده که در سینه تک تک مسلمانان نهاده شده و تا تاریخ زنده است، از یاد نخواهد رفت. بدون شک مسلمانان پرچم اسلام را نسل به نسل خواهند چرخاند تا به صاحب اصلی اش امام عصر (عج) برسانند.