به گزارش خبرنگار مهر، پرونده رقابتهای جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان و گزینشی المپیک ۲۰۲۰ توکیو در حالی برای تیم ملی کشتی آزاد ایران بسته شد که شاگردان غلامرضا محمدی در پایان این مسابقات به یک مدال طلا، یک نقره و دو برنز و دو سهمیه المپیک دست یافتند. ضمن اینکه تیم ایران با یک امتیاز اختلاف با تیم آمریکا، سکوی سومی را از دست داد و به عنوان چهارمی بسنده کرد. عنوانی که همچنان شک و شبهاتی در حصول آن مطرح شده و گفته می شود نفوذ امریکایی ها در سیستم امتیازدهی مسابقات، باعث سومی آنها و پایین آمدن تیم ایران از سکو شده است.
به هر حال شاگردان محمدی در آخرین آوردگاه جهانی قبل از المپیک ۲۰۲۰ توکیو با تیمی متشکل از باتجربه‌های عنوان‌دار و جوانان باانگیزه و جویای نام به میدان رفتند و در نهایت نقاط ضعف و قوت کشتی آزاد ایران را عیان کردند.
از توان حسن یزدانی طلایی و پرافتخار و علیرضا کریمی جنگنده و خستگی ناپذیر که بگذریم، باید قبول کرد کشتی آزاد ایران در المپیک کار بسیار سختی را پیش رو دارد. روند چند سال اخیر نشان داد کشتی ایران با بالا رفتن سن قهرمانان نامدار و باتجربه اش نیاز مبرم به پوست اندازی دارد که متاسفانه این تغییر و تحول با روزهای پر فراز و نشیب فدراسیون کشتی مقارن شد.
روزهایی که ناکامی در رقابتهای جهانی چند سال اخیر و هزاران مشکل مالی و ساختاری آن در نهایت به استعفای رئیس فدراسیون منتهی شد و نه تنها زمان مفید برای تجهیز و آماده سازی تا المپیک را از ما گرفت، بلکه جریانات مخرب و حاشیه ای فراوانی را به راه انداخت که هنوز هم پس لرزه های آن ادامه دارد و حس می شود.
کشتی آزاد ایران در رقابتهای جهانی قزاقستان نشان داد همانطور که در سبک وزن صاحب آزادکاران مدعی و ششدانگ نیست، بلکه وضعیتش در سنگین وزن هم چندان امیدوارکننده به نظر نمی رسد . متولیان فدراسیون کشتی حالا با کنار رفتن ستارگان چند سال اخیر اوزان سبک و سنگین تیم ملی، راه طولانی و ناهمواری را برای سازندگی و عرض اندام در رقابتهای جهانی و المپیک پیش رو دارند.
متاسفانه بعد از هر میدان بزرگ بین المللی بسیاری از کارشناسان تنها به آنالیز فنی وزن به وزن ملی پوشان ایران پرداخته و هر کدام از کشتی گیران را در سیبل تعریف و تمجید و یا انتقاد و تخریب قرار می دهند. کمتر کسی به این موضوع توجه دارد که توان دیپلماسی و روابط کشتی ایران و همچنین نفوذ ما در سیستم مدیریتی اتحادیه جهانی کشتی هم تعریف چندانی ندارد. ما در رقابتهای جهانی قزاقستان نه تنها در بسیاری از اوزان خوب نتیجه نگرفتیم بلکه در بحث قضاوت هم به راحتی حق ما را در برخی اوزان خوردند و آب از آب هم تکان نخورد.
علاوه بر رای داوران کشتی در بسیاری از صحنه های ۵۰ – ۵۰ به ضرر نمایندگان ایران، باید به مهمترین اتفاق عجیب این مسابقات هم اشاره کرد که طی آن یونس امامی در یکقدمی راهیابی به فینال به راحتی اسیر مافیای کشتی شد و پیروزی را به آزادکار میزبان تقدیم کرد. منظور از مافیای کشتی همان قدرت پشت پرده جاری در اتحادیه کشتی است که به راحتی با استفاده از آن حاجی علی یف آذربایجانی را بعد از درگیری و فحاشی به داوران و دیسکالیفه شدن در مصاف جنجالی با حریف روس، دوباره به جدول مسابقات بازگرداند و عجیب‌ترین تصمیم چند سال اخیر در مسابقات جهانی را رقم زد.
مشابه همین اتفاق چندی پیش برای کشتی ایران رخ داد اما نتیجه اش کاملا متفاوت بود. در رقابت های جهانی کشتی آزاد نوجوانان جهان، علی قلی زادگان در وزن ۵۱ کیلوگرم برای کسب مدال برنز برابر میکیتا آبراموف از اوکراین به روی تشک رفت و در پایان در حالی که ۵ بر ۳ شکست خورده بود به علت دست ندادن با مربی حریف، دیسکالیفه و ۱۰ امتیاز پنجمی او گرفته شد. بدین ترتیب به دلیل آنچه اعتراض نابجا خوانده شد، ۱۰ امتیاز ایران برای کسب عنوان قهرمانی از دست رفت تا ایران بعد از روسیه دوم شود!
شرایط فنی کشتی ایران چه خوب چه بد؛ باید مورد توجه متولیان کنونی فدراسیون کشتی قرار گیرد، اما علیرضا دبیر و حمید سوریان باید همانگونه که در رقابتهای جهانی پا به پای مربیان و کشتی گیران از سالنی به سالن دیگر دوندگی کردند، در بحث دیپلماسی و ورود به دایره قدرت و سیاست گذاری اتحادیه جهانی هم قوی و پویا عمل کنند. این مهم پیش از این با حضور رسول خادم حاصل شد، اما با استعفای او از هیات رئیسه اتحادیه جهانی، کشتی ایران دوباره به نقطه آغاز این تعامل مثبت دیپلماتیک بازگشت و حالا متولیان کنونی باید با رایزنی و برنامه ریزی دو چندان، به همان کرسی از دست رفته دست یابند.
تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو زمان زیادی باقی نمانده و ما تنها دو سهمیه در کشتی آزاد بدست آوردیم. چهار سهمیه دیگر مانده و چند میدان گزینشی اندک که طبیعتا با توجه به حضور مدعیان پشت خط مانده، کار را برای ما سخت خواهد کرد. بهتر است به جای افتخار به صعود دو پله ای کشتی آزاد ایران از ششمی سال گذشته به عنوان چهارمی امسال در رقابتهای جهانی، به نقایص بزرگ تیم ملی و در راس آن ضعف بزرگ دیپلماسی کشتی توجه کنیم. همان کاستی بزرگی که با عدم وجود ستارگان پرتعدادی همچون حسن یزدانی و علیرضا کریمی در ترکیب تیم ملی به خوبی حس می شود و باید فکری به حال پر کردن این خلاء در المپیک کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، پیکارهای کشتی آزاد قهرمانی جهان به میزبانی شهر نورسلطان قزاقستان برگزار شد که در پایان تیم ایران با کسب یک مدال طلا و سهمیه المپیک توسط حسن یزدانی در وزن ۸۶ کیلوگرم، یک مدال نقره توسط علیرضا کریمی در ۹۲ کیلوگرم و دو مدال برنز توسط یونس امامی و بهنام احسان پور در اوزان ۷۰ و ۶۱ کیلوگرم در جایگاه چهارم ایستاد.