بررسی ها نشان داده است کودکانی که تمام نیازهای جسمی و فردی خود را دریافت می کنند اما همواره به تنهایی با والدین یا بزرگترها در تعامل هستند، شخصیت ضعیف تری دارند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ای بی سی نیوز، تا باورها و درک فرد از محیط پیرامون و اجتماع کامل نشود شخصیت کاملی نخواهد داشت و برای سلامت این روند تکمیل شخصیت نیز باید فرد از دوران کودکی وارد محیط های اجتماعی شود و با دیگران تعامل داشته باشد.

از سوی دیگر وقتی وارد اجتماع شود با واقعیت ها و نه آرمان ها روبرو می شود و این امر در شکل گیری ارزشها و اهداف و باورهایش نقش قابل ملاحظه ای دارد.

روانشناسان معتقدند وقتی افکار تکرار می شود موجب رفتار می شود و رفتارهای ما که نشانگر شخصیت ما هستند در ارتباط دو جانبه و اجتماعی و در احساس مسئولیتها و تعهدات بروز می کنند.

متخصصان هشدار می دهند کودکانی که وارد محیط های اجتماعی نمی شوند شخصیتی به مراتب وابسته تر و غیر واقعی تر از دیگران هم سن و سالان خود که به طور مداوم در تعاملات اجتماعی هستند، پیدا می کنند.

لذا، بهتر است والدین، فرزندان خود را از دوران کودکی وارد جمع های دوستانه نمایند و از کنترل و حمایت دائمی آنان دست بکشند تا کودکان بتوانند مفاهیم اجتماعی را در ارتباط با دیگران تجربه کنند.