به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ونچربیت، این بررسی که در دانشگاه جرج واشنگتن انجام شده، نشان می‌دهد برنامه‌های تاکسی یاب این شرکت‌ها از برخی مسافران بابت طی مسیرهای مشابه با زمانی تقریباً یکسان مبالغ بیشتری طلب می‌کنند و این مساله حاصل تبعیض‌هایی است که اپلیکیشن‌های مذکور به علت محل سکونت، سن، میزان تحصیلات و غیره میان مشتریان خود قائل می‌شوند.
بررسی یادشده با دسترسی به اطلاعات بیش از ۶۸ میلیون جابجایی با استفاده از برنامه‌های تاکسی یاب مذکور از نوامبر ۲۰۱۸ تا دسامبر سال ۲۰۱۹ انجام شده است. همچنین مبالغ اخذ شده از مسافران مختلف با مبالغ مسیرهای مشابه که توسط مسافران تاکسی‌های عادی پرداخت شده، نیز مقایسه شده است. ۷۲ درصد از داده‌ها مربوط به اوبر، ۲۷ درصد مربوط به برنامه لیفت و ۱ درصد مربوط به برنامه ویا بوده است.
پژوهشگران با استفاده از یک روش آماری موسوم به IESB به این نتیجه رسیده‌اند که تمامی برنامه‌های تاکسی یاب مذکور در صورت سوار و پیاده شدن مسافر در مناطقی به شرح زیر پول بیشتری از مسافران طلب می‌کنند: ۱- مناطقی که در آنها تعداد افراد بالای ۴۰ سال کم است. ۲- مناطقی که در آنها تعداد افراد تحصیل کرده کم است. ۳- مناطقی که در آنها قیمت خانه‌ها از میانگین قیمت خانه‌ها در شهر شیکاگو کمتر بوده و نواحی فقیرنشین شهر محسوب می‌شوند.
بر همین اساس برنامه‌های تاکسی یاب از افراد فقیر، با سطح تحصیلات کمتر و جوان‌تر مبالغ بیشتری طلب می‌کنند و در این شرایط افراد رنگین پوست در مقایسه با افراد سفید پوست باید پول بیشتری بدهند. زیرا به طور کلی در آمریکا بخش اعظم افراد فقیر و کم درآمد را سیاهان تشکیل می‌دهند.
بررسی مشابهی که در سال ۲۰۱۶ در شهرهای بوستون و سیاتل صورت گرفته بود نشان می‌داد رانندگان اوبر و لیفت در مواجهه با افرادی که اسامی آفریقایی – آمریکایی دارند ۳۵ درصد بیشتر از مسافران سفیدپوست این افراد را معطل می‌کنند و ۳ برابر بیشتر احتمال دارد که مسافرت ذخیره شده آنها را لغو کنند.