به گزارش خبرنگار مهر، نشر پرسش دومین چاپ ترجمه منوچهر اسدی از «چنین گفت زرتشت» نیچه را با شمارگان دو هزار نسخه، ۴۸۸ صفحه و بهای ۵۵ هزار تومان منتشر کرد. چاپ نخست این ترجمه سال ۹۳ با شمارگان دو هزار نسخه منتشر شده بود.
این کتاب مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین اثر نیچه است و حاوی نظریاتی چون «ابرانسان»، «مرگ خدا» و «بازگشت جاودانه». از این کتاب برداشت‌های گوناگون و بعضا متناقضی هم شده و بسیاری در تفسیر و شرح آن کوشیده‌اند. در روایت این اثر داریم که زرتشت پس از ۱۰ سال عزلت در کوه‌های آلپ احساس می‌کند که می‌خواهد شهد خرد خویش را به انسان‌ها بچشاند، پس به شهر فرود می‌آید؛ اما مردم به صدای برخاسته از الهام گوش نمی‌دهند.
مشهورترین ترجمه این کتاب از آن داریوش آشوری است که توسط نشر آگه در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد. این ترجمه تاکنون ۴۲ نوبت چاپ را پشت سر گذاشته است. «چنین گفت زرتشت» همچنین با ترجمه‌هایی از مسعود انصاری، قلی خیاط، آناهیت روحانی، رحیم غلامی، فهمیه رحمتی و مهرداد یوسفی نیز به فارسی منتشر شده است.
یکی از مزیت‌های این ترجمه نسبت به ترجمه داریوش آشوری این است که مترجم واژه «die wüste» در بخش چهارم کتاب را به برهوت ترجمه کرده و آن شعر معروف نیچه را به «میان دختران برهوت» برگردان کرده است در صورتی که داریوش آشوری آن را به «دختران صحرا» ترجمه کرده که به باور بسیاری از زبانشناسان اشتباه است. همین مفهوم را بسیاری از اندیشمندان پس از نیچه در آثار خود به کار برده‌اند.
جمله کلیدی نیچه در این بند این است که «برهوت سربرآورده است، وای بر آن کس که برهوت را کتمان کند.» ترجمه داریوش آشوری چنین است: «صحرا می‌بالد و وای بر کسی که صحرا را در دل خود نهان دارد.» با این اوصاف اما معمولا ترجمه‌های اسدی بویژه ترجمه‌هایش از آثار هایدگر بسیار سخت خوان و در بسیاری از موارد برای مخاطبان نامفهوم است.