به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روزنامه "هندو" چاپ هندوستان، دانشمندان ارشد هندوستان در حوزه هسته ای می گویند : در صورتی که آمریکا تغییراتی اساسی در توافق هسته ای دو کشور در خصوص فناوری هسته ای غیر نظامی صورت ندهد از این پس گفتگوها درباره این توافق بین دو کشور بی معنا خواهد بود.
"جرج بوش" رئیس جمهوری آمریکا در مارس سال 2006 (11 اسفند سال 1385) در سفر خود به دهلی توافقی را با "مانموهان سینگ" نخست وزیر هند امضا کرد که بر اساس این توافق - که پایه های آن در 18 ژوئیه سال 2005 ( 27 تیر 1384) صورت گرفت - آمریکا متعهد شد به هند فناوری هسته ای صلح آمیز بدهد.
توافق هسته ای دو کشور پس از دیدار بوش و سینگ و امضای آن مورد تصویب مجلس نمایندگان و سنا آمریکا قرار گرفت، اما پس از اضافه شدن بندهایی در آن به امضای رئیس جمهوری رسید و هند اعلام کرده که اضافه شدن عناصری به توافق ممکن است اجرایی شدن آن را با موانعی رو به رو سازد.
یکی از بندهای مورد اختلاف مربوط به ماده ای می شود که به آمریکا اجازه می دهد در صورتی که هند دست به آزمایش هسته ای بزند همکاری هسته ای خود را با این کشور متوقف کند.
برخی ها در هند از آن بیم دارند که این همکاری دهلی را از بازفرآوری مواد مصرف شده اتمی محروم کند که این امر به نوبه خود مانعی در برابر توسعه تسلیحات هسته ای هند به شمار می رود.
مقامهای هندی بارها در دیدارهای خود با مقامهای واشنگتن نگرانی خود را از بندهای اضافه اعلام کرده اند، اما این موضوع تا کنون علی رغم تلاشهای بسیار از هر دو سو حل نشده است.
دانشمندان هندی می گویند واژه ها و شرایط سختی که در مصوبه کنگره آمریکا گذاشته شده سبب واگرایی و انشعاب در آن شده است.
"دکتر "ام آر سیرینیواسان" و "پی کی آینگار" دو عضو کمیسیون انرژی اتمی هند در بین کسانی هستند که بر توافق دو کشور و بندهای گنجانده شده در آن اعتراض دارند.
سیرینیواسان می گوید: اکنون این بسته به آمریکاست تا راهی را برای مسائلی که در توافق بوجود آمده توافق پیدا کند.