به‌گزارش خبرگزاری مهر، افشین ابراهیمی گفت: «آبراهه‌های مجموعه میراث جهانی پاسارگاد از جمله مهم‌ترین شواهد وجود باغ‌های شاهی در این محوطه هستند که به دلیل کارکرد ویژه در جمع‌آوری و هدایت‌بخشی آب‌های حاصل از بارندگی به‌طور مستمر مورد پایش قرار می‌گیرند.»
او ادامه داد: «در طی سالیان گذشته به‌منظور دفع هر چه سریع‌تر آب باران و جلوگیری از ماندگاری رطوبت در آبراهه‌ها که شدیدترین صدمه‌ها را متوجه بقایای معماری موجود می‌کند، سه حلقه چاه جذبی به عمق پنج تا هفت متر با رعایت فاصله مناسب از این کانال‌ها حفر شده است.»
مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد با اشاره به این‌که این چاه‌ها به حفاظت و در امان ماندن آثار کمک زیادی کرده‌اند، بیان کرد: «ولی این چاه‌ها در برابر بارش‌های سهمگین سال گذشته، جدا از این‌که بر اثر آب شستگی و ریزش، متحمل خسارت شدند، توان تخلیه همه آب‌ها را نیز نداشتند، به همین منظور از نیمه آبان‌ماه سال جاری برنامه‌ای برای مهار آب‌های سرگردان در محدوده آبراهه‌ها به اجرا گذاشته شد.»
او گفت: «این برنامه شامل ترمیم دهانه چاه‌های قبلی از طریق تعویض مصالح تخریب شده و متراکم‌سازی خاک اطراف و همچنین اضافه کردن چاه‌های جدید است که در این چاه‌ها که عمقی بین پنج تا هفت متر دارند برای تخلیه بهتر آب، عملیات کول‌گذاری به نحوی انجام شده که در فواصل بین هر پنج حلقه کول، یک ردیف آجر چیده شده و این شیوه در تمام طول چاه از چپ تا دهانه تکرار شده است.»
ابراهیمی اضافه کرد: «انتقال آب از آبراهه‌ها به درون چاه‌ها توسط لوله‌هایی به قطر ۱۰ اینچ انجام می‌شود و فاصله هر کدام از چاه‌ها تا آبراهه‌ها نیز حدود ۱۰ متر در نظر گرفته شده که در مورد آبراهه‌ها، پیش‌بینی برنامه‌های حفاظتی دیگری نیز صورت گرفته که در زمان مناسب به اجرا گذاشته خواهد شد.»