به گزارش خبرگزاری مهر، محسن جاوری سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: فصل دوم کاوش باستان‌شناسی محوطه وی‌گل در شهرستان آران و بیدگل از ابتدای اردیبهشت ماه امسال آغاز شده است.
او با بیان اینکه در فصل اول کاوش که در سال ۱۳۸۹ به انجام رسید فضای چهارتاقی و پایه آتشدان میانی و سکوی تی شکل این فضای آئینی به دست آمد تصریح کرد: در فصل جدید دالانهای طواف واقع در چهار ضلع فضای مرکزی در روند کار مورد کاوش قرار گرفت که داده‌های بسیار ارزشمندی را از دوره ساسانی در اختیار قرار دارد.
این باستان‌شناس گفت: در دهانه شمال شرقی چهارتاقی، یک سکوی بزرگ گچی که روی آن در هر طرف دو صندلی گچی به صورت متقارن دو به دو، سه عدد پایه گچی با طرح نخل وارونه همسان، پایه آتشدان میانی بنا و یک میز مدور گچی که برای مراسم آئینی به کار می‌رفته وجود دارد که در نوع خود و در مقایسه با آثار به دست آمده مشابه بی‌نظیر است.
او خاطرنشان کرد: تمامی بقایای موجود روی این سکو با استفاده از خشت و گل به طور عمد و با دقت فراوان پر شده بود و این آثار با این اقدام در دل خشت و گل مورد حفاظت قرار گرفته بود.
جاوری در ادامه از کشف بقایای یک آتشدان ساخته شده از گل و یک روکش نازک گچی در دالان شمال غربی خبر داد که در این دالان مهم با توجه به وجود مقادیر زیادی زغال و خاکستر که روی کف پراکنده بود فعالیت‌های مربوط به فرآوری آتش صورت می گرفته و اهمیت این بنا در زمان خود و محدوده ایران مرکزی را نشان می‌دهد.
به گفته سرپرست هیأت باستان‌شناسی، در دالان ضلع جنوب شرقی روی کف بخش میانی، چهار پایه گچی دیگر به دست آمد که با دقت پس از جابجایی و چیدن آنها در کنار هم با خشت و گل و ساخت یک دیوار مسدود کننده این دالان بسته شده بود.
او این اقدام را همانند عملی که در سکوی شمال شرقی مشاهده شده دانست و گفت: با توجه به اینکه چند دهانه دیگر منتهی با دالان‌ها مشابه همین کار با قرار دادن پایه‌های گچی مشهود است اقدامی برای حفاظت از این آثار آئینی قبل از متروکه شدن این بنا را نشان می‌دهد تا به این طریق از این قطعات حفاظت کرده باشند.
جاوری با بیان اینکه ضلع جنوب شرقی این بنا به یک رواق تو در تو متصل می‌شود که چهره جبهه جنوب شرقی را تشکیل می‌دهد افزود: بقایای طاق این بخش که از نوع آهنگ و با خشت ایجاد شده نیز موجود است و وجود این رواق در هیچکدام از بناهای مشابه تاکنون شناخته شده دیده نمی‌شود و ویژه بود این بنا را مورد صحه قرار می‌دهد.
جاوری افزود: در این فصل کاوش یک کتیبه چند سطری به خط پهلوی نیز به دست آمد که توسط پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون در حال بررسی و مطالعه است.
این باستان‌شناس افزود: این بنای آئینی با توجه به داده‌های حاصله و ابعاد و اندازه‌ها و همچنین حضور در ایران مرکزی از اهمیت این بخش در دوره ساسانی خبر می‌دهد؛ محدوده‌ایی که از این حیث ناشناخته است و مطالعات و نگاهی نو را در این زمینه طلب می‌کند.
او تصریح کرد: یافته‌های مهم این فصل از کاوش تخصیص فوری اعتبار برای اجرای یک برنامه حفاظتی ویژه و حفاظت از این بنای مهم دوره ساسانی همراه با برنامه‌ریزی برای تبدیل آن به یک سایت موزه برای بازدید عموم مردم را مورد تاکید قرار می‌دهد.