به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به توکیو، حسن تفتیان پس از ناکامی در رسیدن به مرحله بعدی رقابت‌های دوومیدانی المپیک توکیو گفت: من ۲۰ روز قبل از سفر به توکیو، با برگشت از فرانسه به ایران، یک فاجعه برایم رخ داد. کرونا گرفتم و به همین دلیل دو هفته‌ای تمرین نکردم و تحت درمان بودم. ماده ۱۰۰ متر هم خیلی حساس است.
وی ادامه داد: من فصل خیلی خوبی داشتم، همه چیز را برای المپیک هماهنگ کرده بودم، ولی متأسفانه وقتی از فرانسه به ایران برگشتم، البته کمک‌های دکتر اردیبهشت خیلی به من کمک کرد، تا به مسابقات برسم. اما نداشتن تمرین و حتی کرونا هم خیلی بدنم را ضعیف کرد و قطعاً روی عملکردم تأثیر منفی گذاشت.
عضو تیم ملی دوومیدانی ایران ادامه داد: با این حال خودم حس می‌کنم، دو خیلی خوبی زدم و قطعاً انتظار داشتم با رکورد ۱۰ ثانیه و ۱۹ صدم ثانیه به نیمه نهایی صعود کنم، اما مسئولان برگزاری کسانی که با رکورد به مرحله بعد رسیده بودند را کم کردند، به همین دلیل اسم من بین ۲۴ نفر برتر ۱۰۰ متر هست اما به نیمه نهایی نرسیدم. به هر حال، قانون مسابقات و بدشانسی باعث شد تا صعود نکنم.
وی افزود: البته صبح با دیدن استارت لیست، متوجه سختی گروهم شدم. من رقبایم را می‌شناختم و با همه این شرایط مسابقه خوبی داشتم و حتی رؤیای دویدن در فینال المپیک را داشتم. هدفم هم همین بود و دور از دسترس هم نبود. وقتی دو هفته قبل از مسابقه تمرین نکردی و ۱۰ ثانیه و ۱۹ صدم ثانیه می دوی، قطعاً باشرایط بهتر، نتیجه بهتری می گیری.»
دونده ۱۰۰ متر المپیکی، نرفتنش به مرحله نیمه نهایی را خواست خدا دانست و گفت: من برای این نتیجه هیچ دلیلی نمی‌توانم بیاورم، جز خواست خداوند، من خیلی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کردم، دو سال تمام در روزهای سخت کرونایی سفر می‌کردم، مبتلا نشدم، دقیقاً ۲۰ روز قبل از سفر به توکیو مبتلا شدم. من شاید از مهدی پیرجهان بدشانس‌تر بودم. تشکر می‌کنم از همه کسانی که به من کمک کردند وامیدوارم برای مسابقات بعدی.
او ناراحت است از اینکه دومین المپیک هم دستش خالی مانده است. تفتیان در این مورد گفت: همه چیز عالی بود و من خیلی آماده بودم، من همه این فصل را تمرین می‌کردم برای المپیک، هیچ مسابقه‌ای را صد در صد آماده نرفتم چرا که هدفم خیلی بزرگ‌تر بود. اهداف بزرگ را وقتی می‌خواهی، باید یکسری چیزها را از دست بدهی، ولی من اینجا هم کم شانس بودم و هم قسمت نبود.