به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا عباسی ظهر جمعه همزمان با روز جهانی قدس در سخنان پیش از خطبه نماز جمعه شهر کمالشهر که در مصلای این شهر برگزار شد، اظهار کرد: ما موضوع فلسطین را از سال ۱۹۴۸ یعنی ۷۴ سال قبل در نظر میگیریم که اراضی این سرزمین توسط رژیم اشغالگر تصرف شد، اما نطفهی این غدهی سرطانی شاید بیش از ۴۰ سال قبل از آن در منطقه تشکیل شد. یعنی ما صد سال ملت فلسطین را با غده سرطانی درگیر میبینیم که امروز شاهد کشتار و آوارگی میلیونها فلسطینی در سراسر جهان هستیم.
وی با بیان اینکه شبهاتی در این زمینه وجود دارد، تصریح کرد: یک سرزمین بدون ملتی وجود داشته و تصمیم گرفتند به یک ملت بدون سرزمین سرزمینی بدهند اما آیا این سرزمین خالی از سکنه بوده است.
نماینده مردم کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس خاطرنشان کرد: واقعیت این است که در زمان کوچ دستهجمعی صهیونیستها به سرزمین فلسطین اشغالی ما میدانیم جمعیت عظیمی از فلسطینیان در اراضی حاصلخیز کشاورزی غزه و اطراف آن سکنی داشتند و به کشاورزی مشغول بودند.
فلسطینیها را با فشار و برنامهریزی از فلسطین بیرون کردند
وی ادامه داد: صهیونیستها ادعا میکنند این مردم داوطلبانه این سرزمین را ترک کردند، در صورتی که این موضوع با فشار و برنامهریزیهای بلندمدت اتفاق افتاده است.
عباسی اظهار کرد: دهها سال قبل از تشکیل کشور فلسطین یعنی در سال ۱۸۸۲ برنامهریزی و طراحی سازمانیافتهای برای اجبار ساکنان اولیه فلسطین به ترک سرزمینشان اتفاق افتاد.
وی ادامه داد: رژیم اشغالگر ادعا دارد که موضوع هولوکاست باعث شد که این اتفاق بیفتد اما ما جنگ جهانی اول را صد سال قبل و جنگ جهانی دوم را ۸۰ سال قبل داشتیم و صهیونیستها در فاصله بین این دو جنگ از این فرصت استفاده کردند و اهداف شوم خود را پیاده کردند.
نماینده مردم کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس بیان کرد: یعنی این پروژه جایگزینی دهها سال قبل از حادثه جعلی که امروز با عنوان هولوکاست و مظلومنمایی صهیونیستها است، اتفاق افتاد.
وی تصریح کرد: تئودور هرتسل در سال ۱۸۹۵ کتابی را تألیف میکند به نام دولت یهود و در آن از نبود دولت و تشکیلات یهود گلایه میکند. دو سال بعد یعنی در سال ۱۸۹۷ اولین کنفرانس جهانی صهیونیسم در شهر باسل کشور سوئیس تشکیل میشود.
عباسی ادامه داد: در این کنفرانس کشورهایی مثل اولاند، آفریقای جنوبی، قبرس، آرژانتین، موزامبیک، کونگو، لیبی، صحرای سینا، آنگولا و فلسطین اشغالی به عنوان محلی که دولت یهود در آن تشکیل شود پیشنهاد داده میشود.
وی با بیان اینکه برنامهریزی تشکیل دولت یهود سالها قبل از جنگ جهانی مطرح شد خاطرنشان کرد: تئودور هرتسل اهمیتی برای فلسطین قائل بود از این جهت که فلسطین محل برخورد سه قارهی آسیا، آفریقا و اروپا است، یعنی یک محل استراتژیک میتواند باشد برای تشکیل دولت یهود و با استعمارگران برنامه اشغال را طراحی کردند.
نماینده مردم کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس با اشاره به این مورد که فلسطینیها اراضی خود را فروختند، گفت: یهودیان تلاش کردند این اراضی را خریداری کنند، اما تنها موفق به خرید یک الی ۳ درصد از اراضی فلسطین اشغالی شدند و حداکثر بعد از خروج انگلیس ۶ درصد از اراضی در اختیار یهود و ۹۴ درصد آن در اختیار فلسطینیان و اعراب قرار میگیرد.
ادعای فروش اراضی فلسطین دروغی بزرگ است
وی ادامه داد: در سال ۱۹۴۷ معاهده ننگینی توسط سازمان ملل صورت گرفت و در آن تقسیم اراضی صورت گرفت و ۵۵ درصد از اراضی به یهود و ۴۵ درصد به اعراب دادند. در ۱۴ می ۱۹۴۸ قیمومیت انگلیس به اتمام رسید و در ۱۵ می ۱۹۴۸ اولین جنگ تمامعیار رژیم صهیونیستی با همراهی کشورهای غربی علیه فلسطین اتفاق افتاد و در این جنگ ۷۸ درصد از اراضی فلسطین به اشغال درآمد. بنابراین ادعای اینکه فلسطینیان خودشان سرزمینشان را فروختند، نادرست است.
عباسی ضمن بررسی راهحلهای امتحان شده در گذشته و امروز اشاره کرد: راههایی برای حل این مسئله در این منطقه پیشنهاد شد، یکی از آن راهحل نظامی بود کشورهای عربی به طور خاص مصر و سوریه سه بار در سالهای متعدد جنگهایی را علیه رژیم اشغالگر قدس شروع کردند. طی سالهای ۱۹۴۸, ۱۹۶۷, ۱۹۷۳ این جنگها صورت گرفت، در جنگ شش روزه ۱۹۶۷ صحرای سینا، کرانه باختری رود اردن، بلندیهای جولان، نوار غزه و بیتالمقدس به تصرف رژیم اشغالگر درآمد. در جنگ سوم با دخالت مستقیم آمریکا جنگ به نفع اسرائیل خاتمه پیدا کرد. بنابراین جنگ نظامی در این مدت به دلیل اتحاد اعراب و اسرائیل موفقیتآمیز نبود.
مقاومت تنها راهکار آزادی فلسطین است
وی اظهار کرد: راهحلهای سیاسی با پیمانهای متعددی صورت گرفت، اما هیچ کدام مشکلی از فلسطین حل نکرد، چراکه یک طرف رژیم اشغالگر قدس، یک طرف استکبار جهانی آمریکا و در طرف دیگر رهبران سازشکار منطقهی فلسطین بودند که این رهبران سازشکار به دنبال منافع خود بودند.
نماینده مردم کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس متذکر شد: جواب نگرفتن از راهحل نظامی و راهحلهای سیاسی باعث شد تداوم مقاومت در داخل سرزمینهای فلسطینی و تقویت خط جهاد و شهادت یکی از راههای است که فلسطین با انتفاضهی خود انتخاب کرد.