به گزارش خبرنگار مهر، طالب زاده مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی را از دانشگاه رندالف میکن و کارشناسی ارشد کارگردانی سینما را از دانشگاه کلمبیا گرفته است. فعالیت هنری خود را از سال 1359 در سیمای جمهوری اسلامی ایران با ساخت فیلم های مستند آغاز کرد. او همچنین در مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی تدریس کرده و مدیریت مرکز تحقیقات و مطالعات سینمایی در معاونت سینمایی وزارت ارشاد را به عهده داشته است.
احمد سلیمان‌نیا به نقش حضرت "مسیح (ع)"
در کارنامه فیلمسازی او دو فیلم "بشارت منجی" و "مسیح (ع)" به چشم می خورد که به هم مرتبط و به نوعی برخاسته از هم هستند. "بشارت منجی" محصول سال 1383 است به نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی طالب زاده. او در این فیلم سینمایی موقعیت فلسطین را در سال 29 میلادی به تصویر می کشد که دو قدرت برتر ایران و روم رقبای اصلی جهان متمدن هستند. در چنین شرایطی است که مسیح (ع) با یارانش قصد بیدار کردن مردم خفته را دارد.
طالب زاده در این فیلم همّ خود را بر تصویرسازی ورسیونی از انجیل و زندگی مسیح (ع) قرار می دهد که بارنابا یکی از حواریون مسیح نوشته است. این روایت در واقع بسیار نزدیک به روایت کتب اسلامی در این مورد است، به خصوص از جهت ترسیم چگونگی اتقاقات شام آخر مسیح با حواریون که آن حضرت با وحی خداوند به آسمان عروج می کند.
کارگردان در این فیلم تلاش کرده با انتخاب بازیگرانی نه چندان چهره در نقش های اصلی به نوعی بر سابقه ذهنی مخاطب از چهره های آشنا و مشهور تکیه نکند. حتی فتحعلی اویسی و احمد نجفی هم با حضور در نقش های متفاوت از کلیشه آشنای خود فاصله می گیرند. اما به نظر می آید دوبله وجه نمایشی فیلم را بسیار پررنگ و باورپذیری یک داستان قرآنی و مستند را تا حدی کاهش داده است. این فیلم در جشنواره فجر دو سال پیش به نمایش درآمد.
"مسیح (ع)" محصول سال 1384 است که از چهارشنبه 28 شهریورماه به اکران سینماهای تهران و شهرستان ها درآمده است. این فیلم با همان بازیگر (احمد سلیمان نیا) در نقش مسیح (ع) در واقع بخش دیگری از فیلم "بشارت منجی" است که با نوع نگاه فیلمساز بدل به فیلمی مستقل شده است. این فیلم با فیلمنامه مشترک حسین بهزاد و طالب زاده دربرگیرنده دوران سه ساله رسالت سراسر اعجاز و حکومت عیسی مسیح (ع) است که ظهور حضرت محمد (ص) و دین اسلام را بشارت می دهد.
فیلمساز در این ورسیون تلاش کرده با برجسته کردن اعجاز آن حضرت در شفا دادن بیماران، زنده کردن مردگان و ... به نوعی همان روایت حواری او، بارنابا را سرلوحه کار قرار دهد. ولی این وجه محدود شده به صدای راوی که در طول فیلم شنیده می شود و حضور این کاراکتر که با انفعال خاص همواره در گوشه های کادر در موقعیت کتابت دیده می شود. به گفته دیگر تلاش نشده کاراکتر این حواری که قرار است زندگی مسیح (ع) را از نقطه نظر او ببینیم از سایه بیرون بیاید و اصلاً چرایی تفاوت انجیل به روایت بارنابا با انجیل های چهارگانه را مورد تحلیل قرار نمی دهد.
فیلم بنا بر ملاحظاتی درست در مقطع شام آخر با دو میان نویس بریده می شود و دو روایت معتبر از این شب را تصویرسازی می کند. اولی روایت انجیل های چهارگانه از گرفتار شدن مسیح (ع) در بند رومیان و مصلوب شدن آن حضرت را به تصویر می کشد و میان نویس بعدی با تکیه بر روایت کتب اسلامی و بارنابا، استحاله یهودا به چهره مسیح (ع) را پررنگ می کند که حاکی از این است که او به جای آن حضرت دستگیر، شکنجه و به صلیب آویخته شد.