به گزارش خبرنگار مهر، آنتونی نگری معمولاً با اثری که همراه با مایکل هارت در اواخر دهه 90 میلادی به نگارش در آورده‌اند یعنی با کتاب مشهور " امپراتوری" تداعی می‌شود.
اما سابقه فعالیت سیاسی و اجتماعی نگری به سالها پیش از این بر می گردد. تونی نگری در سال 1933 در شهر پائودای ایتالیا به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در دانشگاه همان شهر به تدریس فلسفه سیاسی پرداخت. او در سال 1969 گروه " پوئتره اوپرایو "( قدرت کارگری) را بنیان گذاشت و در دهه 70 به عضویت شورای رهبری جریان"اوتونومیا اوپرایا" ( اراده کارگری) در آمد.
در اوایل دهه 80 به اتهام برنامه ریزی ترور " آلدو مورو " رهبر حزب دموکرات - مسیحی ایتالیا به حبس طولانی مدت محکوم گشت. البته وی ارتباط با گروه " بریگادهای سرخ " ایتالیا که مسئولیت این ترور را بر عهده گرفته بودند را تکذیب می‌نمود.
پس ازچند سال زندان و سپس اقامت طولانی در فرانسه به حا لت تبعید وارتباط نزدیک با اندیشمندان پست مدرن فرانسوی یعنی میشل فوکو، ژیل دلوز و ژاک دریدا در سال 1997 به ایتالیا باز گشت و تفکرات جدید خود را در قالب اثر مشترکش با مایکل هارت نویسنده امریکایی کتاب " امپراتوری " منتشر کرد.
کتاب بسرعت به زبانهای مختلف ترجمه شد و به بحثهای زیادی در پیرامون خود دامن زد و توجه علاقمندان به اندیشه‌های موسوم "چپ نو" را به خود جلب نمود.
نگری در دی ماه 1383 به ایران سفر کرد و به سخنرانی پیرامون اندیشه های " اسپینوزا " در خانه هنرمندان پرداخت .
اندیشه‌های نگری در " امپراتوری " مباحثات زیادی را درداخل خود چپ اروپا نیز برانگیخت و از جمله از سوی گروههای ارتدکس و رادیکال تفکر چپ مورد نقد های اساسی قرار گرفت.
از جمله نقدهای قابل توجه و قدرتمندی که از این منظر بر اندیشه‌های نگری وارد شده است، نقدی است که آلکس کالینیکوس نظریه‌پرداز برجسته چپ ، عضو شورای مرکزی حزب کارگران سوسیالیست بریتانیا و استاد علوم سیاسی در کینگز کالج لندن باعنوان " محدودیتهای نظریه و عمل استقلال‌گرایان" به نگارش در آورده است.