محمد میرکیانی - نویسنده کودک و نوجوان - در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب گفت: دانشگاهی شدن رشته ادبیات کودک، علاوه بر تربیت نسلی متخصص، می تواند منجر به تقویت زیر مجموعه ها و شاخه های مختلف این حوزه شود. دانشگاهی شدن رشته ادبیات کودک، قطعا اتفاق خوشایندی است که می تواند نتایج مثبتی در برداشته باشد زیرا اگر ادبیات کودک تقویت شود، تمام شاخه های همسوی آن نظیر سینمای کودک، تئاتر کودک، رسانه کودک و تولیدات فرهنگی مرتبط هم به تبع این مسئله مورد توجه قرار می گیرند.
وی افزود: یک دلیل اینکه رشته ادبیات کودک، تاکنون نتوانسته راه خود را به دانشگاه ها باز کند این است که فعالیتها در بخش کودک اغلب ناشناخته بود. به هرحال آنچه در حال حاضر اهمیت دارد، این است که چنین امر مهمی بعد از سالها تحقق یافته است.
میرکیانی تصریح کرد: این رشته به واسطه برخورداری از ظرفیتهای بالا این توان را دارد که به شکل مستقل در دانشگاه ها تدریس شود. همچنین زیرمجموعه های ادبیات کودک به شکلی گسترده می تواند در اختیار دانشجویان قرار گیرد. زیرمجموعه هایی چون ساده نویسی، ادبیات کهن، ادبیات شفاهی، پژوهش و تحلیل، نگارش فیلمنامه، اقتباس در شعر کودک، معناشناسی، زبان شناسی و... که با ورود به دانشگاه ها، تاثیرات مثبتی بر حوزه ادبیات کودک خواهد گذاشت.
این نویسنده در ادامه خاطرنشان کرد: هرچند نویسندگان و شاعرانی که در این وادی به فعالیت مشغولند، آثار مطلوبی از خود به یادگار گذاشته و قابل احترام هستند اما برای تدریس رشته ادبیات کودک و نوجوان، باید از متخصصانی کمک گرفته شود که با جوانب نظری آن آشنایی بیشتری دارند و به جزئیات و مبانی این رشته کاملا اشراف دارند.
وی اضافه کرد: البته یکی از مشکلاتی که حوزه علوم انسانی همواره با آن روبرو است، این است که استادان تنها به تدریس مبانی نظری می پردازند و از سوی دیگر، از تولیدات انبوه در این حیطه غافل می مانند. بهتر است در هر دو عرصه - یعنی علوم نظری و تولیدات ادبی - متخصص شویم تا بتوانیم به تقویت بیشتر ادبیات کودک بپردازیم.
محمد میرکیانی در پایان گفت: پایه ادبیات کودک در درجه نخست، بر هنر استوار است. البته در کنار آن می توان از علوم دیگر نیز استفاده کرد اما ادبیات کودک بیش از آنکه به فضاهای تربیتی وارد شود، مبتنی بر اصول هنری است.