جالب است بدانید در هفته گذشته فقط یک روز پس از استقرار نیروی دریایی آمریکا در آبهای حوالی پاناما، تعدادی از نهنگ‌های 12 تا 15 فوتی ساکن در این آبها به طرز مرموزی به ساحل آمده و5 مورد از آنها از بین رفتند.
پس از شروع تمرینات نیروهایی آمریکایی نیز دو مورد دیگر از بین رفتند و همه این اتفاقات در کمتر از یک هفته رخ داد. البته سخنگوی نیروی دریایی آمریکا در این مورد اظهار کرده که هیچ ارتباطی بین فعالیتهای آنها و مرگ این جانوران وجود ندارد.
ما مسئله اینجاست که تمامی این نهنگها دقیقاً به محض انتشار امواج صوتی زیردریایی ها شروع به آمدن به سمت ساحل و مردن می کنند. و جای نگرانی دارد که امواج صوتی با فرکانس کوتاه و بلند بر روی گونه‌های مختلف دریایی تاثیر می گذارد. در واقع امواج صوتی حاصل از فعالیت زیر دریایی‌های آمریکایی برمحیط زندگی و سیستم بدنی و رادار جانداران آبزی تاثیر گذاشته و موجب بروز اختلالاتی در آنها می شود.
گزارشی که در سال 1988در مجله نیچر به چاپ رسیده بود حاکی از این بود که از سال 1963 به بعد فقط 7 مورد نهنگ به ساحل آمده و از بین رفته بودند. در حالی که در مدت 18 ساعت پس از حضور زیر دریایی ها در دریای مدیترانه در سال 1997 امواج صوتی بر آبزیان منطقه تاثیر مخرب خود را بر جای گذاشت.
بررسی ها نشان داده امواجی در حدود 230دسی بل با فرکانسی بین 250 تا 3000 دور در ثانیه، رفتار جانورانی نظیر نهنگ و دیگر آبزیان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و این چیزی است که به احتمال 9/99 درصد به واسطه فعالیتهای زیردریایی ها اتفاق افتاده است.
سخنگوی نیروی دریایی آمریکا در این مورد جزئیات تستها و فعالیتهای انجام شده را فاش نکرد اما تایید کرد که امواج 200 دسی بل با فرکانس 6600 تا 9500 دور در ثانیه موجب خونریزی از چشم های دو نهنگ در این آبها شده است.
مسئله این است که اگر این فعالیتها ادامه یابد ممکن است بقیه جانوران در دریاها و خلیج های دیگر نیز به سرعت از بین بروند.