به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از محققان دانشگاه میشیگان و دانشگاه تولدو در اوهایو که نتایج تحقیقات خود را در مجله نیچر منتشر کرده اند، نشان دادند که گروه مورچه های ساکن مزارع زیر کشت قهوه در مکزیک از یک مکانیزم پیچیده بقای عمر در طبیعت استفاده می کنند.
این تحقیقات می تواند در مبارزه با بیماریهایی که به این گونه گیاهی آسیب می رسانند کاربرد داشته باشد.
در حقیقت این دانشمندان کشف کردند که مکانیزم بقا در مورچه ها بر پایه "مرحله بحرانی خودمختاری شده" استوار شده است. بر پایه این نظریه، یک دانه ماسه خود را به دانه های دیگر می رساند و تبدیل به یک توده بزرگ می شود و با رشد بیشتر سرانجام به یک مرحله بحرانی می رسد و این یک دانه ماسه تبدیل به بهمنی از ماسه ها می شود.
در این خصوص جان وندرمیر استاد اکولوژی و بیولوژی تکامل دانشگاه میشیگان و سرپرست این تیم تحقیقاتی توضیح داد: "این مکانیزم هم از دیدگاه فیزیکی و هم از دیدگاه ریاضی قابل بررسی است. در حقیقت این ایده نشان می دهد که هر سقوط بهمن تنها به خاطر یک یا دو دانه ماسه شکل گرفته است."
این محققان با بررسی 45 هکتار از مزارع کشت قهوه در مکزیک که محل سکونت مورچه ها است، نشان دادند که این مورچه ها برای بقای خود از این قانون فیزیک پیروی می کنند. به ویژه در مورد مورچه های گونه " Azteca instabilis" این دانشمندان کشف کردند که ملکه در ابتدا یک کلونی را در یک گیاه ایجاد می کند و هنگامی که کلونی به مدل مرحله بحرانی خودمختاری شده رسید و اندازه آن به اندازه کافی بزرگ شد تقسیم می شود و یک کلونی اقماری روی گیاه نزدیک شکل می دهد. این کلونیها در حدود سه درصد از گیاهان قهوه مزرعه را اشغال می کنند.