دانشگاه سنت اندروز از قدیمی ترین دانشگاههای اسکاتلند و سومین دانشگاه قدیمی در جهان انگلیسی زبان محسوب می شود که در سال 1410 پایه گذاری شد. این دانشگاه در شهر کوچک سنت اندروز در شهر فایف ساحل شرقی اسکاتلند ساخته شده و علت شهرت آن مرکز تعلیم و تحقیق دانشگاه و همچنین عضویت در گروه 1994 شبکه از دانشگاه های تحقیق مدار بریتانیا است.
دانشگاه سنت اندروز اغلب در فهرست دانشگاههای برتر بریتانیا جای می گیرد. در سال 1967 بخش بزرگی از این دانشگاه که در شهر داندی قرار داشت از دانشگاه سنت اندروز جدا و به دانشگاه داندی تبدیل شد.
اسکاتلند از سال 1707 به پادشاهی متحد بریتانیا ملحق شد و با انگستان، ولز و ایرلند شمالی ارتباطهای نزدیکی برقرار کرد و درحالی که فرهنگ این منطقه با سایر بخشهای بریتانیا متفاوت بود مورد پذیرش سایر مردم بریتانیا قرار گرفت. دین مسیحیت در اسکاتلند تحت نفذ کلیسای سلتی و رم و همچنین کلیسای اسکاتلند که نوعی از کلیسای پروتستان مشایخی محسوب می شود قرار دارد. تغییرات جمعیت شناختی مدرن همچنین در سالهای اخیر اسکاتلند را جامعه دارای تعدد فرهنگی و دینی معرفی می کند که این تنوع در مراکز شهری بیشتر مشاهده می شود.
مطالعه دین در این دانشگاه در کالج سنت مری صورت می گیرد که بر تدریس الهیات مسیحی متمرکز شده است . این کالج در سال 1539 تأسیس شد و هنوز ساختمان قرن شانزدهمی آن پابرجا است که خود بستری برای تمرکز و ارتباط اجتماعی نزدیک اساتید و دانشجویان الهیات را فراهم کرده است.
کتابخانه جیمز کینگ و سالن مطالعه آن که در مجاورت کالج سنت مری است با برخورداری از منابع غنی الهیات، مورد استفاده اساتید و دانشجویان الهیات این دانشگاه قرار دارد.
دانشکده الهیات دانشگاه سنت آندروز دارای اساتید برجسته بین المللی است که ازنظر تحقیق و آموزش همواره مورد توجه و تحلیل بوده اند. ساختمان تاریخی و قرن شانزدهمی این دانشگاه اخیراً به منظور افزایش تعداد دانشجویان فارغ التحصیل که خواستار تحصیل در مقاطع بالاتر هستند به مرکز دولتی مطالعه هنر تبدیل شده است.
مرکز مطالعه دین و سیاست یکی از مراکز مهم این دانشکده است که در سال 2004 از سوی یک گروه از شخصیتهای آکادمی دانشکده الهیات، روابط بین الملل، زبانهای مدرن و دپارتمان مطالعات فلسفی و انسانشناسی دانشگاه سنت اندروز تأسیس شد. این مرکز به ریاست ماریو آی آگیلار در داخل کالج سنت مری اداره می شود.
مطالعه دین و سیاست بسیاری از پروژه های تحقیقاتی مدرن الهیات را تشکیل داده است. مرکز مطالعه دین و سیاست بر این باور است که آداب دینی را می توان به واسطه مدلهای تفسیری و معرفت شناسی اجتماعی در تعامل ثابت با الگوهای سیاسی دولت در جامعه درک کرد.