به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمدجواد لاریجانی در دومین هم اندیشی نقشه جامع علمی کشور که روز گذشته در تالار ابن سینا دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد، اظهار داشت: زمانی که می خواهیم در علوم پایه برنامه ریزی کنیم باید دو موضوع را همزمان پیش ببریم. یک جهت این است که اجازه دهیم که علوم پایه با تعشقات علمی دانشمندان رشد پیدا کند. جلوی این موضوع را نباید گرفت و عنوان کنیم که به نظر می رسد که احتیاجی به آن نداریم. در واقع یک بخش از سرمایه گذاری علمی کشور باید به این سمت برود که علمای علوم مختلف، بلندپروازی علمی داشته باشند.
وی گفت: بخش دوم علوم پایه به نیازها و اولویتهای کشوری معطوف است و این نیازها نیز ناظر به شرایط علوم در دنیای حاضر است. در حال حاضر نیز حوزه های علوم به هم پیوسته اند.
رئیس پژوهشگاه دانشهای بنیادی یادآور شد: در طراحی نقشه جامع علمی کشور باید به این نکته پرداخت که ضمن اینکه باید اجازه دهیم دانشمندان هر حوزه علمی را که می خواهند بر اساس آن تعشق علمی گسترش دهند به نیازهای کشور نیز توجه شود.
وی افزود: در کنار این مسائل باید پروژه های ملی را نیز طراحی کنیم و در مدت 10 تا 15 سال آینده بتوانیم به عنوان نمونه به آزمایشگاه جامع نانو دست پیدا کنیم یا آزمایشگاه جامع بیولوژی ایجاد کنیم. این پروژه ها هم شدنی است و هم با بودجه های فعلی قابل انجام است و برای دست یافتن به آن تنها بینش لازم باید وجود داشته باشد.
لاریجانی گفت : یک عده که باید در دانشگاهها به امور علمی و کارهای کشور بپردازند اما اگر می خواهیم که علم در کشور جهش کلی داشته باشد باید یک عده ای به طور کامل عمر خود را صرف علم کنند و مانند پدر به دانشمندان بپردازند و سردار علمی تربیت کنند.
وی افزود: در نهضت علمی یک جایی نیز برای تحول فرهنگی لازم است و ارتباط با دانشجو باید به سوی دانشجو پروری تغییر کند تا این اتفاق بایفتد. در کشور ما نیز افراد زیادی داریم که شاگرد پرور هستند و این سنت یک مقوله فرهنگی است. باید نکات کلیدی تعلیم و تربیت که ریشه در اسلام را دارد را در فرهنگ علمی کشور باید وارد کنیم تا دانشمند پروری شود.
رئیس پژوهشگاه دانشهای بنیادی خاطرنشان کرد: در ارزیابی کار عالمان باید عالمان مسئول باشند. این جور نباشد که سیاستمداران و رسانه های تبلیغاتی، علامه های رسانه ای به جامعه تحویل دهند. کار علمی باید به طور دقیق و حتی بیرحمانه نیز ارزیابی شود اما اگر بنا باشد که در ارزیابی علمی، ملاکهای غیر علمی وارد شود، موجب دلسردی می شود و علم پیشرفت لازم را پیدا نمی کند.