به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر اعظم السادات موسوی دبیرعلمی دومین کنگره بین‌المللی سرطانهای زنان ایران در آستانه برگزاری این کنگره که از 27 تا 29 فروردین ماه جاری در تالار امام علی (ع) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار می‌شود با بیان این خبر افزود: خوشبختانه امروزه با انجام روشهای غربالگری نوین و آزمایشهای مختلف ژنتیکی و همچنین تشخیصهای زودرس می‌توان بسیاری از سرطانهای زنان مانند سرطان دهانه رحم، سرطان تخمدان و حتی سرطان پستان را در مراحل اولیه بیماری به طور کامل درمان کرد.
وی افزود: به عنوان مثال یکی از سرطانهای شایع زنان، سرطان دهانه رحم است که به علت ویروس HPV ایجاد می‌شود و در اثر رفتارهای جنسی، ازدواج زودرس، تعدد ازدواجها و مشکلات اقتصادی و اجتماعی شیوع بیشتری داشته و در کشورهای در حال توسعه با تلفات سالانه حدود نیم میلیون نفر روبروست، در حالی که در کشورهای پیشرفته که غربالگری به صورت اصولی و در سنین پایین انجام می‌شود این سرطان در مراحل پیشرفته کاملا ریشه کن شده و فقط در مراحل اولیه می‌توان این بیماری را مشاهده کرد که کاملا قابل درمان بوده و حتی در برخی کشورها مانند آمریکا واکسن این بیماری نیز در دختران 14 تا 25 سال تزریق می‌شود که به دلیل قیمت بالای این واکسن، امکان استفاده از آن به صورت وسیع در کشورهای در حال توسعه مانند کشور ما وجود ندارد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران یکی از سرطانهای شایع در کشور ما را سرطان پستان عنوان کرد و گفت: این سرطان که معمولا بعد از سن یائسگی و از حدود سن 50 سالگی به بالا بروز می‌کند در کشور ما با کاهش سن روبرو بوده و حتی در سنین جوانی نیز مشاهده می‌شود و علل بروز آن زمینه‌های ژنتیکی، تغذیه نامناسب و استفاده بیش از حد چربی‌ها، استرس‌ها، سن بالای ازدواج و سن بالای اولین حاملگی است و انجام تستهای اولیه مانند معاینات شخصی، معاینات توسط پزشک و ماموگرافی مستمر بخصوص در سنین بالای 50 سال برای بانوان باعث تشخیص به موقع بیماری و درمان آن در مراحل اولیه می‌شود.
دکتر موسوی، محورهای مورد بحث در دومین کنگره بین‌المللی سرطانهای زنان ایران را بررسی عوامل مستعد کننده سرطانهای زنان، روشهای جلوگیری، غربالگری، تشخیص و آخرین روشهای درمانی سرطانها در کنار برگزاری کارگاه‌های عملی عنوان کرد و افزود: یکی از راهکارهای نوین مورد بحث در کنگره امسال بررسی درمان سرطانهای زنان با حفظ توان باروری می‌باشد، چنانچه در گذشته عمدتا در اثر درمانهای مختلف که حالت تهاجمی داشتند، قدرت باروری چندانی برای زنان باقی نمی‌ماند در حالی که امروزه هدف اصلی درمان، افزایش کیفیت زندگی و برقراری زندگی طبیعی و در نهایت حفظ قدرت و توان باروری بیماران است.