حجت الاسلام دکتر محمدعلی رضایی مسئول مرکز تحقیقات قرآن کریم و مدیر گروه قرآن و حدیث جامعه المصطفی العالمیه در گفتگو با خبرنگار مهر با ارائه تعرفی از سواد قرآنی اظهار داشت: سواد قرآنی تنها محدود به روخوانی قرآن نمی شود، بلکه مراحل بهره برداری از قرآن است که 14 مرحله را شامل می شود.
حجت الاسلام رضایی افزود: این مراحل از روخوانی، قرائت، ترتیل و تلاوت قرآن شروع و به مرحله ترجمه، تفسیر و تأویل قرآن کریم ختم می شود.
وی با اشاره به اینکه آنچه امروز چشمگیرتر است کم سوادی قرآنی است، نه بی سوادی قرآنی، تصریح کرد: بیشتر مردم با روخوانی قرآن آشنا هستند، اما مراحل بالاتر قرآن را نمی دانند، این کم سوادی قرآنی است که عوامل متعدد فرهنگی، آموزشی، کم کاری در جنبه های پژوهشی و کاربردی نیز به این مسئله دامن می زند.
مسئول مرکز تحقیقات قرآن کریم با بیان اینکه در زمینه های پژوهشی کاری جدی صورت نگرفته و یا در زمینه کاربردی راهکاری مناسبی ارائه نشده است، یادآور شد: لازم است آموزش و پرورش اقدامات و فعالیتهای مناسبی در این حوزه داشته باشد، به همین دلیل ضروری است این نهاد مسئول و تأثیرگذار قوی‌تر عمل کرده و در شیوه های آموزشی خود تجدید نظر کند.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه فعالیت آموزش و پرورش را در زمینه خط قرآنی، شیوه آموزشی و ایجاد انگیزه در مخاطب و دانش آموزان دارای اهمیت خواند و گفت: این امر نیازمند فضای خاص و جدی روانشناختی است و برای پرداخت مناسب به آن می بایست کارگاههای آموزشی برای مدیران و معلمان برگزار شود.
دکتر رضایی با تأکید بر اینکه باید در کنار بحث قرائت و حفظ به محتوا نیز با جدیت پرداخت، افزود: همه ما بیشتر به سمت و سوی مباحث لفظی رفته ایم که اگرچه مهم است اما حقیقت قرآن و محتوا و پیامهای قرآن باید مورد توجه قرار گیرد، چرا که پیامهای قرآن برای زندگی راهبرد و هدایتگر است و اصل بر متن و محتوا است.
مدیر گروه قرآن و حدیث جامعة المصطفی العالمیه اظهار داشت: ارائه الگو از سوی قاریان خارجی به جوانان ایرانی مناسب نیست. قاریان ایرانی خود باید دارای سبک شده و بر اساس آن فعالیت کنند.
وی با تأکید بر اینکه باید به قرائت قرآن بها داد، یادآور شد: ترویج قرائتهای هفتگانه و دهگانه درست نیست و به بروز انواع انحرافات می انجامد که گاهی در حد تغییر کلمات و تحریف قرآن پیش می رود، کاری که غربیها و مستشرقان به شدت دنبال آن هستند. بنابراین باید این مسائل نیز مطرح و به طور جدی مورد توجه قرار گیرند. چون اصولا فقط قرائت متواتر مسلمانان از پیامبر (ص) که نقل متواتر شده معتبر و حجت است و بقیه قرائتها خبرهای واحد یا خبرهای بدون سند است که نمی تواند قرآن را اثبات و مبنای تفسیر آن قرار گیرد.