محققان دانشگاه تربیت مدرس با استفاده از فرایند الکترولیز پلاسمایی پالسی نانو کریستالی لایه سرامیکی سختی را به منظور پوشش دهی سطوح قطعات فلزی با قابلیت افزایش مقاومت به خوردگی و سایش معرفی کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، محمود علی اف خضرایی گفت: در فرایند تولید پوشش نانو بلوری ولتاژ 400 ولت و الکترولیت حاوی گلیسیرین استفاده شده است که برای جلوگیری از ذوب سطحی از حداکثر فرکانسی معادل 20 کیلو هرتز و حداقل چرخه کار معادل 5 درصد بهره گرفتیم.

وی افزود: آنالیز تفرق اشعه X نشان دهنده تشکیل کاربید آلومینیوم نانوبلوری با ترکیب کربن کمتر از مقدار استوکیومتری بود و اندازه متوسط نانوبلورهای کاربیدی به دست آمده در حدود 20 تا 40 نانومتر بود. برای دستیابی به نتایج موردنظر خود از بمباران سطح آلیاژ آلومینیوم 6082 و کربوراسیون نانوبلوری استفاده شد.

به گفته خضرایی مقاومت به خوردگی نمونه های پوشش داده شده که با تست "پلاریزاسیون پتانشیوداینامیک" بررسی شده و نتایج حاکی از افزایش مقاومت به خوردگی نمونه های پوشش داده شده است و نتایج به دست آمده از تست سایش نیز بهبود نسبی رفتار تریبولوژیکی را نشان می‌دهد.

وی به مزایای روش الکترولیز پلاسمایی پالسی نانوکریستالی اشاره کرد و اظهار داشت: با استفاده از این روش می توان علاوه بر ایجاد لایه‌ اکسیدی روی سطوح آلیاژهای سبک همانند آلومینیوم، منیزیم و تیتانیوم به سخت کاری سطوح فلزات به کمک فرایند کاتدی و همچنین اکسیدزدایی سطحی پرداخت. همچنین این روش جایگزینی مناسب برای روش کروم سخت است.

این محقق ادامه داد: از پوششهای سرامیکی تولید شده می‌توان به عنوان نیمه هادیهایی با توان فیلتراسیون، افزایش مقاومت به خوردگی و سایش قطعات مورد استفاده در صنایع خودرو، نفت، گاز، پتروشیمی و تجهیزات پزشکی استفاده کرد.

مهندس خضرایی از موجود بودن دانش فنی تدوین شده برای ساخت کارخانه مرتبط و آمادگی ارائه آن به سرمایه گذاران خبر داد.

وی با بیان اینکه این پژوهش با راهنمایی دکتر علیرضا صبور روح اقدم عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و با همکاری کارلوس موریلو و رضا میراسماعیلی از دانشگاه کیوشوی ژاپن انجام شد، اضافه کرد: جرئیات این پژوهش در مجله Surface and Coatings Technology (جلد 202، صفحات 5496-5493، سال 2008) منتشر شده است.