به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی مجموعه داستان یوسف علیخانی شامگاه دیروز چهارشنبه 30 بهمن با حضور اسدالله امرایی، جعفر قنواتی، طلا نژاد حسن، مرتضی کربلایی‌لو، هادی‌نودهی، آرش‌شفاهی، مسعود پهلوان‌بخش و جمع دیگری از نویسندگان جوان در دفتر نشر افراز برگزار شد.
مجموعه داستان "اژدهاکشان" برگزیده اولین دوره جایزه جلال آل احمد است که به تازگی با طرح جلدی جدید از سوی نشر آگاه به چاپ سوم رسید.
همچنین " قدم بخیر مادر بزرگ من بود" اولین مجموعه داستان این نویسنده است که نامزد بیست‌و‌دومین دوره جایزه کتاب سال و برنده جایزه ویژه شانزدهمین جشنواره روستا شد.
"به دنبال ناصر خسرو" (داستان زندگی حکیم و شاعر قبادیانی) "قصه های پرهیزکاران" (گردآوری قصه های مراغیان رودبار و الموت)" قصه‌های مردم الموت"، "خروس خوان" داستان بلند از دیگر آثار علیخانی است که قرار است بزودی منتشر شود.
یوسف علیخانی، نویسنده مجموعه داستان اژدهاکشان در این مراسم با بیان اینکه من دوست دارم میلک هم مثل ماکوندو (روستای خیالی در آثار گابریل گارسیا مارکز) باشد اظهار داشت: من به عمد قصه های شهری‌ام را منتشر نکرده‌ام و نوشته های بعدی‌ام هم نزدیک به ادبیات روستایی است.
وی خاطرنشان کرد: یکی از اتهامهایی که همواره به من می‌زنند این است که کتابم قصه نیست بلکه گزارش است. اژدهاکشان از دید من قصه نیست اما 90 درصد مخاطبانی که کتاب را خوانده‌اند معتقدند شاهکار است.
پررنگ بودن وجوه مردم شناسی "اژدهاکشان"
نفیسی مجری این جلسه نیز در ابتدای نشست گفت: اژدهاکشان از جنبه مردم شناسی و اقلیم شناسی پررنگتر است و مخاطب را با مردم و فرهنگ روستای ناحیه میلک آشنا می کند.
وی اظهار کرد: اژدهاکشان شامل 15 داستان کوتاه است که با کنار هم قرارهم دادن این داستانها می‌توانیم تصویر کاملی از مردم روستای میلک که دغدغه اصلی علیخانی است بازخوانی کنیم.
این نویسنده ضمن مقایسه مجموعه داستان اژدهاکشان با مجموعه داستان "قدم بخیر مادر بزرگ من بود" گفت: از جنبه زبانی اژدهان کشان در مقایسه با اثر اول نویسنده برتری دارد و به نظر می رسد عنصر زبان پالوده‌تر شده و در مجموع با آنکه نویسنده با اژدهاکشان یک گام به جلو گذاشته اما از نظر محتوا تکرار "قدم بخیر مادر بزرگ من بود" است.
وی اظهار داشت: مخاطب با خواندن داستان احساس می‌کند که با نویسنده‌ای مستند گرا روبرو است که هر آنچه را دیده روایت کرده است و همین ویژگی موجب شده تا جنبه اقلیم شناسی اثر پررنگتر شود.
علیخانی به صورت ابزاری از روستا استفاده نمی‌کند
وی سپس ضمن مقایسه اژدهاکشان علیخانی با "عزاداران بیل"غلامحسین ساعدی اظهار داشت: نویسندگانی که قبل از انقلاب روستا را دست مایه داستان نویسی قرار داده بودند دغدغه‌شان این نبود که از مشکلات و مصائب مردم روستا سخن بگویند، بلکه آنها روستا را نمادی از کل کشور گرفته بودند و نگاهی سمبولیک به روستا داشتند در حالی که علیخانی با مردم روستا طبیعی برخورد کرده است و از روستا استفاده ابزاری نمی کند و همین ویژگی آثار علیخانی را ارزشمند می‌کند.
طلا نژادحسن نویسنده و منتقد ادبی نیز گفت: کهن الگوها در اژدهاکشان خیلی صمیمی و برجسته و روان بیان شده است تلاش نویسندگان امروز این است که داستان را از حصار ادبیات آپارتمانی خارج کند و عینیت گرایی را با ذهنیت گرایی تلفیق کند ولی تا کنون تلاش بسیاری از نویسندگان بی ثمر مانده در این میان علیخانی موفق شده خود را از این محدوده رها کرده و به سراغ حاشیه‌هایی برود که راحت تر دیده نمی‌شوند.
بازنمایی کهن الگوها ارزشمند است
نویسنده مجموعه داستان "یک فنجان چای سرد" افزود: بازنمایی کهن الگوها اژدهاکشان را ارزشمند ساخته است نویسنده خیلی خوب از عهده بازنمایی این کهن الگوها برآمده و این افسانه‌ها و باورهای عامیانه را به زبان امروزی بیان کرده است.
اقلیمی بودن یک اثر نشاندهنده قوت یک اثر نیست
مرتضی کربلایی لو نویسنده رمان "مفید آقا" نیز از دیگر سخنرانان نشست در واکنش به ادعای طلا نژادحسن که گفته بود ارزشمندی اژدهاکشان به بازنمایی کهن الگوهاست گفت: بازنمایی کهن الگوها به زبان امروزی نشان دهنده ارزش یک داستان نیست. داستان می تواند مربوط به زمان گذشته باشد و کهن الگوها نیز امروزی نباشد.
در پی این اظهارات کربلایی لو و بحث بر سر وفور واژه "زنانه" در اژدهاکشان دقایقی جلسه به بحث جدل کشیده شد.
مسعود پهلوان بخش نیز عنصر زبان را در کتاب علیخانی برجسته خواند و خاطرنشان کرد: نویسنده برای پربار بودن زبان تلاش زیادی کرده است وهمین موجب شده است که داستانهایش راحت‌خوان باشند.