به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، گروهی به ریاست دکتر جوردن گرافمان از مؤسسه ملی ناهنجاری های عصب شناختی از داوطلبان درباره اعتقادات دینی آنها سؤال کرده و در عین حال جریان خون آنها را در مغزشان اسکن کردند.
جریان بیش از معمول خون، نشانه فعالیت عصبی یک بخش خاص از مغز است.
شبکه های مختلف سلولهای عصبی زمانی به حرکت تبدیل می شدند که از داوطلبان خواسته شد نظر خود را درباره سه جمله مرتبط با اعتقادات دینی بیان کنند.
یکی از این جملات درجه حضور خداوند در زندگی روزمره آنها بود برای مثال ، " خداوند اعمال مرا هدایت می کند" ، دومین جمله درباره درجه خشم الهی با مثال "خداوند از گناهان من خشمگین است" و سوم دکترینهای دینی چون "خداوند دستور چگونگی برگزاری یک مراسم خاص آئینی را گفته است".
در هر سه مورد فعالیت عصبی شرکت کنندگان به شبکه های مغز مربوط بود که پیشتر تصور می شد عملکرد دینی نداشته باشند.
دکتر اندرو نیوبرگ مدیر مرکز معنویت و ذهن در دانشگاه پنسیلوانیا گفت: نتایج این تحقیق همراستا با دیگر تحقیقات بود چرا که آنها نتوانسته اند ساختار ویژه ای در مغز کشف کنند که به اعتقادات دینی ارتباط داشته باشد. به طور کلی دین دارای ابعاد بسیاری است و بعید به نظر می رسد بتوان نقطه خاصی از مغز را کشف کرد که دین و خداوند در آن قسمت بیشتر یافت شود.