به گزارش خبرگزاری مهر، سرطان، این بیماری خاموش و کشنده طی سالهای اخیر عامل مرگ بسیاری از انسانها در سراسر جهان بوده است به طوری که تنها در سال 2007 بالغ بر 7.9 میلیون نفر از مردم جهان در اثر ابتلا به این بیماری جان سپرده اند و پیش بینی ها نشان می دهد این آمار تا سال 2030 به 12 میلیون نفر خواهد رسید.
سرطانهای شش، معده، کبد، لنف و سینه نسبت به دیگر انواع این بیماری از تخریب بیشتری برخوردار بوده و بیشترین مرگ و میر را به دنبال دارند.
با وجود آمارهای هراسناک و نگران کننده از پیشرفت سرطان در میان جوامع، مطالعات نشان می دهد که می توان از مرگ 30 درصد از افراد مبتلا با استفاده از شیوه های درمانی رایج جلوگیری کرد. شیوه هایی مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی که در عین درمان بیماری تاثیرات جانبی ناخوشایندی را نیز برای دیگر اعضای بدن به دنبال می آورد امروزه به صورت رایجی مورد استفاده مراکز پزشکی قرار دارد.
به همین دلیل دانشمندان در چند سال اخیر حرکتی را در راستای تولید درمانی موثرتر و بدون آثار جانبی مضر آغاز کرده اند که تاکنون نتایج جالب توجه و امیدوار کننده ای را ارائه کرده است.
محققان بیمارستان مونت سیانی در همین راستا تکنولوژی جدیدی را ارائه کرده اند که می تواند تومورهای سرطانی سینه را به منظور تشخیص بهترین درمان ممکن بررسی کرده و قادر است با دقتی بیش از 80 درصد احتمال نجات فرد از بیماری را پیش بینی کند.
این تکنولوژی DyNeMo نام گرفته و شبکه های پروتئینی سلولهای سرطانی را تجزیه می کند. محققان با برسی شبکه پروتئینی بیش از 350 بیمار دریافتند افرادی که احتمال نجات آنها از بیماری وجود دارد در مقایسه با افرادی که در برابر بیماری تسلیم شده اند از سازمان شبکه ای پروتئینی متفاوتی در تومورهای سرطانی برخوردارند.
استفاده از نانوتکنولوژی برای تشخیص زودهنگام و درمان سرطان
دانشمندان دانشگاه لسیستر نیز با استفاده از نانوتکنولوژی شیوه ای جدید و موثر را برای تشخیص زودهنگام و درمان سرطان ابداع کرده اند. در این شیوه از نانوذرات با خاصیت مغناطیسی بالا به شکل کاوشگری درون بدن انسان استفاده می شود که با استفاده از سیستم ام آر آی تومورها را نمایش داده و با کمک حرارت شدید سلولهای سرطانی را در مرحله های ابتدایی آغاز بیماری از بین می برد.
به گفته محققان این فناوری می تواند در درمان انواع سرطانهای کشنده مانند کبد، لنف و سینه که تشخیص و درمان زودهنگام در آن بسیار حیاتی به شمار می رود، موثر واقع شود. با این وجود در حال حاضر این شیوه درمانی در درمان سرطان پروستات توانایی بسیار بالایی را از خود نشان داده است.
از دیگر شیوه هایی که با استفاده از فناوری نانو در آینده ای نه چندان دور به درمان بیماران سرطانی خواهد پرداخت تکنولوژی است که توسط دانشمندان دانشگاه آلبرتا ابداع شده است.
دانشمندان در این دانشگاه موفق به ابداع نانوذراتی شده اند که می تواند روزی جایگزین پرتودرمانی و شیمی درمانی در درمان سرطان شود. نانوذراتی که در این شیوه استفاده شده است 100 بار کوچکتر از یک تار موی انسان بوده و قادر است مواد ژنتیکی و داروها را به سلولهای مبتلا انتقال دهد.
متناسب با نوع بیماری و درجه پیشرفت آن، نانوذرات استفاده شده در این شیوه که M-nanodots نام گرفته است به مواد ژنتیکی و یا داروهای مخصوصی مجهز شده و به نقطه ای تعیین شده در بدن بیمار تزریق شده و سپس تحت تاثیر امواج فراصوت قرار می گیرد زیرا این ذرات به خودی خود فعالیتی نداشته و تنها نسبت به فراصوت حساس هستند.
به گزارش مهر، این امواج برخلاف پرتودرمانی زیانی برای سلولهای مجاور تومورهای بیماری نداشته و با تابیده شدن امواج فراصوتی بر روی نانوذراتی که درون سلولهای بیمار قرار گرفته اند، حبابهایی درون غشای سلول سرطانی ایجاد کرده و آن را نابود می کند.
مواد زیستی استفاده شده در این شیوه درمانی از نوعی قارچ که بر روی گیاه بامبو در چین و ژاپن می روید به دست آمده زیرا این قارچها نسبت به فراصوت بسیار حساس هستند.
تابش یونهای مثبت هیدروژنی برای تخریب نسوج سرطانی
دانشگاه سوری نیز که در تولید اولین اسکنر عمودی نانویی جهان شرکت داشته از دیگر مراکزی است که به شیوه ای موثر برای درمان این بیماری دست یافته است. بر اساس این شیوه از تابش یونهای مثبت هیدروژنی برای تخریب نسوج سرطانی بدون ایجاد تخریب در دیگر سلولها استفاده می شود. این شیوه تاکنون در درمان سرطان چشم در انگلستان موثر واقع شده است.
تمامی شیوه هایی که تاکنون معرفی شده اند بر روی موجودات آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار گرفته اند و تاکنون اجازه استفاده از این شیوه ها در درمان انسانها به دلیل نیاز به تکمیل و اثبات ایمنی کامل صادر نشده است.
اما دانشمندانی که در ابداع این درمانها نقش دارند معتقدند زمان زیادی تا تکمیل این شیوه ها باقی نمانده و سرطان نیز به زودی به بیماری ساده تبدیل خواهد شد که به سهولت قابل درمان بوده و قادر به از بین بردن جان و زندگی مردم جهان نخواهد بود.