10 وزیر پس از پیروزی انقلاب اسلامی سکان دار حوزه سلامت و آموزش پزشکی کشور بوده اند. گروه حوزه و دانشگاه خبرگزاری مهر در گزارشی ضمن ارائه تاریخچه ای کوتاه از وزارت بهداشت به معرفی 10 وزیر بهداشت پس از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته است.

به گزارش خبرنگار مهر، اولین وزیر بهداشت جمهوری اسلامی ایران کاظم سامی نام داشت. وی متخصص روانپزشکی بود و از 28 بهمن 57 تا 15 آبان 58 عهده دار این سمت بود. وی در سال 67 به شهادت رسید.

کاظم سامی کرمانی سال 1313 در مشهد متولد شد. او تحصیلات خود را در رشته پزشکی دانشگاه مشهد شروع کرد و بنا به دلایلی تقاضای انتقال به دانشگاه تهران را کرد و سرانجام موفق به اخذ مدرک تخصص روانپزشکی شد. وی در سال 49 ازدواج کرد و از وی دو فرزند دختر به یادگار ماند.
با پیروزی انقلاب، سامی به عنوان اولین وزیر بهداری بعد از انقلاب همزمان مسئولیت حدود 30 واحد درمانی را هم به عهده گرفت. وی در انتخابات اولین دوره ریاست جمهوری نامزد شد و 89 هزار نفر رای آورد. وی همچنین پس از آن به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شد. وی در آذر ماه سال 67 در مطب خود به شهادت رسید.

موسی زرگر متخصص جراح عمومی دومین وزیر بهداشت ایران بود که از 28 آبان 58 تا 31 تیر 59 در این سمت حضور داشت. دکتر موسی زرگر در سال 1314 در روستای حصارک شهریار متولد شد. او دبستان را در مدرسه شریعت و دبیرستان را در مدرسه مروی گذراند و بلافاصله پس از پایان دوره دبیرستان در کنکور دانشکده پزشکی پذیرفته شد. او در سال 1340 دانشکده پزشکی را به پایان رساند.
زرگر که همزمان در امتحان اعزام پزشکان به خارج از کشور موسوم به ECFMG برای یکی از دانشگاههای آمریکا و دستیاری جراحی بیمارستان سینا پذیرفته شده بود ماندن در ایران را انتخاب کرد و پس از گذراندن دوره تخصص جراحی عمومی به عنوان استادیار در دانشگاه علوم پزشکی تهران به فعالیت پرداخت.
دکتر زرگر پس از استعفای مرحوم دکتر سامی به عنوان وزیر بهداری و بهزیستی منصوب شد و در دوره های اول، دوم و پنجم به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.

هادی منافی نیز از 21 آذر 59 تا 24 مرداد 63 به عنوان سومین وزیر بهداشت جمهوری اسلامی این مسئولیت را بر عهده داشت. وی وزیر بهداری در دولت اول میرحسین موسوی بوده است.

سیدعلیرضا مرندی فوق تخصص اطفال چهارمین وزیر بهداشت دو بار در سالهای 63 تا 68 و همچنین 72 تا 76 مسئولیت وزارت بهداشت را بر عهده گرفت.
مرندی در سال 1318 در اصفهان متولد شد. وی فوق تخصص بیماریهای نوزادان است. وی دکتری پزشکی خود را در دانشگاه تهران، تخصص کودکان و فوق تخصص نوزادان را از آمریکا اخذ کرده است. وی در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی نماینده مردم تهران است.

ایرج فاضل فوق تخصص جراحی عروق و پیوند اعضاء نیز از 8 شهریور 68 تا 22 دی 69 به عنوان پنجمین وزیر بهداشت به انجام وظیفه پرداخت.
ایرج فاضل سال 1318 در اردستان متولد شد و مدارک دانشگاهی خود را از ایران و آمریکا اخذ کرده است. وی در دوره ای مسئولیت وزارت فرهنگ وآموزش عالی را نیز برعهده داشته است. وی اکنون رئیس فرهنگستان علوم پزشکی است. فاضل در دولت اول اکبر هاشمی رفسنجانی مسئولیت وزارت بهداری را برعهده داشت. وی از سوی مجلس سوم استیضاح و برکنار شد و علیرضا مرندی جایگزین وی شد.

رضا ملک زاده فوق تخصص گوارش و کبد در مدت زمانی 23 دی 69 تا 27 مرداد 72 مسئولیت وزارت بهداشت را بر عهده گرفت و پس از او مرندی بار دیگر بر مسند وزارت بهداشت قرار گرفت.
رضا ملک زاده در دانشکده پزشکی شیراز تحصیل کرده است. وی متولد 1330 در کازرون فارس است. وى دبیر فرهنگستان علوم پزشکى کشور بود و در حال حاضر هم معاون پژوهشى فرهنگستان علوم پزشکى است.

محمد فرهادی متخصص گوش و حلق و بینی در سالهای 76 تا 80 عهده دار مسئولیت وزارت بهداشت بود و پس از وی مسعود پزشکیان (جراح قلب) از اول شهریور 80 تا دوم شهریور 84 این مسئولیت را بر عهده گرفت.
محمد فرهادی متولد 1328 شاهرود، متخصص گوش و حلق و بینی از دانشگاه مشهد، وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت دوم میرحسین موسوی و وزیر بهداشت در دولت اول محمد خاتمی است. از دیگر سمتهای وی رئیس دانشگاه تهران، قائم مقام سازمان هلال احمر، مشاور وزیر و دبیر شورای آموزش پزشکی کشور است. وی اکنون رئیس صندوق حمایت از پژوهشگران است.

مسعود پزشکیان جراح قلب از اول شهریور 80 تا دوم شهریور 84 مسئولیت وزارت بهداشت بر عهده داشت. وی زاده 1333مهاباد در حال حاضر نماینده مجلس هشتم شورای اسلامی است. او وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کابینه دوم محمد خاتمی بود. وی فوق تخصص جراحی قلب و عروق از دانشگاه تهران است. دیگر سمتهای وی رئیس مرکز آموزشی و درمانی شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، قائم مقام وزیر و رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز، معاون سلامت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده ‌است. پزشکیان از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است.
آخرین وزیر بهداشت ایران پس از انقلاب اسلامی تا پیش از شروع کار دولت دهم کامران باقری لنکرانی فوق تخصص گوارش است که از سوم شهریور 84 تاکنون بر مسند وزارت بهداشت بوده است.

کامران باقری لنکرانی متولد سال 1344 در تهران است و مدرک دکتری حرفه‌ای پزشکی خود را در سال 68 ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز با رتبه ممتاز اخذ کرد. او مدرک تخصص بیماریهای داخلی را در سال 71 ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مدرک فوق تخصص بیماریهای گوارش و کبد را در سال 75 ‬از دانشگاه علوم پزشکی شیراز دریافت کرد.

مرضیه وحید دستجردی دهمین وزیر بهداشت ایران است که از سوی محمود احمدی نژاد برای کابینه دهم معرفی شده است و اکنون باید در انتظار رای اعتماد مجلس به اولین وزیر زن بهداشت در کشور بود.

دکتر مرضیه وحید دستجردی در سال 1338 در شهر تهران متولد شد. تحصیلات عالی خود را در سال 54 در رشته پزشکی دانشگاه تهران (علوم پزشکی تهران) آغاز کرد و در سال 67 موفق به اخذ درجه تخصصی در رشته زنان و زایمان شد. وی فرزند پزشک خدوم زنده یاد دکتر وحید دستجردی رئیس فقید جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی است.

وی مسئولیت های متعددی در گروه های مختلف آموزشی وزارت بهداشت داشته است و در مجلس شورای اسلامی در دوره های چهارم و پنجم نماینده مردم تهران بود است. "وحید دستجردی" در حال حاضر مشاور رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران و مدیر روابط بین الملل این دانشگاه و رئیس شعبه کیش دانشگاه علوم پزشکی تهران است.  

 وزرای بهداشت پس از انقلاب

سال های مسئولیت

دلیل پایان مسئولیت

کاظم سامی

57/11/28 تا 15/08/58

استعفا از دولت موقت

موسی زرگر

58/08/28 تا 31/04/59

تغییر دولت

هادی منافی

59/09/21 تا 24/05/63

پایان دولت اول مهندس موسوی

سیدعلیرضا مرندی

63/05/25 تا 07/06/68

پایان دولت دوم مهندس موسوی

ایرج فاضل

68/06/08 تا 22/10/69

استیضاح در مجلس سوم

رضا ملک زاده

69/10/23 تا 27/05/72

پایان دولت اول هاشمی رفسنجانی

سیدعلیرضا مرندی

72/05/27 تا 01/06/76

پایان دولت دوم هاشمی رفسنجانی

محمد فرهادی

76/06/01 تا 01/06/80

پایان دولت اول سیدمحمد خاتمی

مسعود پزشکیان

80/06/01 تا 02/06/84

پایان دولت دوم سیدمحمد خاتمی

کامران باقری لنکرانی

84/06/04 تاکنون

پایان دولت اول محمود احمدی نژاد

جدول اسامی وزرای بهداشت پس از انقلاب

مروری بر قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

به گزارش مهر، در سال 1364 وزارت بهداری منحل و وزارت بهداشت تشکیل می شود و بر اساس آن دانشکده های پزشکی دانشگاهها از آنها منفک و به همراه بیمارستان های آموزشی و سایر مراکز درمانی و دانشکده های علوم پزشکی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکى ایجاد می شود.

تدوین و ارائه سیاستها، خط مشی ‏ها و نیز برنامه ‏ریزى براى فعالیت‏هاى مربوط به تربیت نیروى انسانى گروه پزشکى پژوهش، خدمات بهداشتى، درمانى، دارویى، بهزیستى و تأمین اجتماعى و همچنین تأمین بهداشت عمومى و ارتقای سطح آن از طریق اجرای برنامه ‏هاى بهداشتى مخصوصاً در زمینه بهداشت محیط، و کنترل و نظارت بهداشتى بر سموم و مواد شیمایى، مبارزه با بیماریها، بهداشت خانواده و مدارس، آموزش بهداشت عمومى، بهداشت کار و شاغلین با تأکید بر اولویت مراقبتهاى بهداشتى اولیه، به ویژه بهداشت مادران و کودکان با همکارى و هماهنگى دستگاه‏هاى ذیربط از جمله وظایف وزارت بهداشت است.