امیرعلی جوادیان که نمایشگاهی با عنوان "عکسهای عاشورایی" در حوزه هنری برگزار کرده است به خبرنگار مهر گفت: من هر سال همزمان با عاشورا به یکی از شهرهای ایران سفر میکنم و عکس میگیرم. عاشورا یکی از اتفاقهایی است که منابع تصویری خوبی دارد و چون آیینهای آن در هر منطقهای ویژگیهای خاص خود را دارد عکسهای مختلفی میتوان گرفت.
وی در مورد شهرهایی که برای عکاسی در مورد عاشورا انتخاب میکند عنوان کرد: مکانهایی که برای عکاسی عاشورا انتخاب میکنم به صورت تجربی هستند. البته در مورد آن منطقه، تحقیق و جستجو میکنم اما هر سال یک شهر را درنظر میگیرم و به آنجا سفر میکنم تا ببینم عاشورا با چه حال و هوایی در آنجا اتفاق میافتد.
جوادیان در این مورد به ذکر مثالی پرداخت: ابیانه قدمت دیرینهای دارد. با توجه به این تاریخ و قدمت با خودم فکر کردم احتمالا باید آیینهای خاصی برای عاشورا داشته باشند. وقتی به ابیانه سفر کردم مراسم ویژهای برای عاشورا داشتند که توانستم عکسهای خوبی بگیرم. برای همین نه تنها آن سال بلکه چهار بار دیگر هم در روزهای عاشورا به ابیانه رفتم و عکاسی کردم.
این عکاس سپس به ماسوله اشاره کرد: چون ماسوله از معماری و بافت شهری خاصی برخوردار است تصور کردم مراسم خاصی دارند که اتفاقا همینطور بود. در مورد شوش دانیال نیز چنین تجربهای داشتم. اصولا شهرها یا مناطقی که از قدمت و تاریخ دیرینهای برخوردار هستند آیینهای عاشورایی منحصر به فردی دارند.
جوادیان با بیان اینکه برای عکاسی از عاشورا به 20 شهر ایران سفر کرده است در مورد نمایشگاه اخیرش گفت: امسال برای گرفتن عکسهای عاشورا به تفت سفر کردم. بخشی از عکسهای نمایشگاه به آیینهای عاشورایی این شهر و نقاط دیگری مربوط میشد که قبلا عکاسی کرده بودم.
وی ادامه داد: ایران از نظر عکاسی یک کشور فوقالعاده است. سال 365 روز دارد در حالی که ما نزدیک به 500 آیین و مراسم در کشورمان داریم که اگر کسی بخواهد همه آنها را ثبت تصویری کند یک لحظه هم نمیتواند دوربینش را کنار بگذارد مثل آیینهای عاشورا، نوروز، چهارشنبه سوری، اقلیتهای مختلف و... .
جوادیان همچنین در مورد حمایت نهادهای دولتی برای عکاسی از آیینها عاشورایی ابراز کرد: متاسفانه تا به حال کسی از چنین عکسهایی حمایت نکرده است حتی امسال که میخواستم برای عکاسی به تفت بروم برای صرفهجویی در هزینه صبح راه افتادم و شب برگشتم تا مجبور نباشم هزنیه هتل و... بدهم. همین رفت و آمد نیز 80 هزار تومان هزینه داشت.
وی در توضیح مشکلات عکاسان به ذکر مثالی از تجربه خود پرداخت: یکبار عکسهایم را به یکی از ارگانهای دولتی بردم و آنها پاسخ دادند اگر آثارم را رایگان در اختیارشان قرار میدهم خواهان استفاده از آنها هستند. متاسفانه در کشوری که داعیه حمایت از چنین فرهنگ و آیینهایی است هیچ حمایتی از عکاسان و هنرمندانی که به دنبال ثبت چنین مراسمی هستند صورت نمیگیرد و کسی متولی و حامی ما نیست.
جوادیان افزود: یکی از موضوعهایی که در سالهای اخیر عکاسی کردهام "قرآن در زندگی مردم" است. به خاطر علاقه شخصی به سراغ این موضوع رفتم وگرنه حمایتی از هیچ نهاد دیگری نشدهام.
وی همچنین درباره چاپ کتابی در مورد آیینهای عاشورایی گفت: خیلی از دوستام خواستهاند که این عکسها را در قالب کتابی چاپ کنم منتهی منتظر هستم عکسها کامل شود و بعد کتاب را منتشر کنم.
این عکاس در مورد طرحهایی که برای آینده درنظر دارد توضیح داد: یکی از طرحهای من گرفتن عکس از مراسم ازدواج اقوام و شهرهای مختلف است. برای این کار به نقاط مختلف سفر میکنم و دوست دارم بتوانم تمام آیینهای مرتبط با ازدواج را ثبت کنم.
جوادیان متولد 1336 در تهران و فارغ التحصیل دانشکده هنرهای زیبا و دارنده مدرک دکترا است. وی کار عکاسی را درسال 1358 در حوزه هنری آغاز کرد و در سال 1360 به عنوان عکاس خبری به جبهههای جنگ رفت. جوادیان تا سال 1365 به طور مستمر در جبههها وعملیات جنگی چون فتح خرمشهر، فتح رمضان و... حضور داشت. وی پس از بازگشت از جنگ به دانشگاه رفت و پس از شاگردی در دانشکدههای هنری توانست به تدریس هنر بپردازد.عکسهای وی در کشورهای فرانسه، آلمان، الجزایر، ترکمنستان، ازبکستان و... به نمایش درآمده و تا کنون از یونسکو، ژاپن، سوریه و چین جوایز بین المللی دریافت کرده است. نشان درجه یک هنری که از سوی شورای ارزشیابی هنرمندان کشور اهدا میشود به پیشنهاد کمیته تخصصی عکاسی نیز به امیرعلی جوادیان اهدا شده است. این نشان معادل دکترای عکاسی محسوب میشود.
نظر شما