کشف احساس شادی در مبتلایان سندروم "قفل شدگی"

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان می گویند هرچه بیشتر از ابتلای افراد به سندروم قفل شدگی سپری شود و این افراد با شرایط خود خو بگیرند، میزان شادی آنها افزایش پیدا می کند. محققان بلژیکی و فرانسوی با انجام این مطالعه و اعلام نتایج آن بحثهای متعددی درباره مرده یا زنده بودن افرادی که به اصطلاح درون جسم خود محبوس شده اند را آغاز کرده اند.

افراد مبتلا به سندروم قفل شدگی هشیار هستند، می توانند فکر کرده و استدلال کنند اما کوچکترین قدرتی برای انجام حرکات فیزیکی و یا سخن گفتن ندارند. این رویداد می تواند پس از آسیب دیدگی شدید مغزی مشابه سکته شدید مغزی رخ دهد. در این صورت این افراد شاید بتوانند با کمک حرکت دادن پلک و یا چشمهای خود با دیگران ارتباط برقرار کنند و در برخی مواقع نیز افراد قدرت سخن گفتن و حرکت کردن خود را دوباره به دست می آورند.

محققان برای انجام مطالعه خود از 168 عضو انجمن فرانسوی مبتلایان به سندورم قفل شدگی سئوالاتی پرسیدند که برای درک برخی از پاسخها به مراقبان بیماران نیاز داشتند. 65 نمونه ای که در نهایت توانستند به سئوالات پاسخ دهند پایه و اساس این مطالعه را تشکیل دادند.

از میان این 65 نفر، 47 بیمار ابراز خوشحالی و 18 نفر ابراز ناخشنودی کردند. 64 درصد این افراد در خانه های خود زندگی می کردند، 64 درصد دارای همسر یا همخانه یا پرستار بودند و 70 درصد آنها افرادی مذهبی بودند. در حدود 55 درصد از این افراد توانسته بودند قدرت تکلم خود را به دست آورند و 70 درصد نیز توانایی حرکت دادن برخی از ماهیچه های بدنشان را احیا کرده بودند.

سوالات مطرح شده درباره خشنودی از ارتباطات فردی، احساس راحتی، افسردگی، درد، خشم و فعالیتهای اجتماعی بود. 82 درصد از این بیماران از روابط فردی خود ابراز خشنودی کردند اما تنها 21 درصد از آنها بیشتر اوقات روز خود را درگیر فعالیتهای اجتماعی بودند.

40 درصد از این بیماران از مشارکت در فعالیتهای اجتماعی ابراز ناخشنودی کرده و 12 درصد اعلام کردند از فعالیتهای احیا کننده ماهیچه هایشان رضایت ندارند. بیش از 59 درصد از افرادی که درباره اتانازی (مرگ برنامه ریزی شده بیماران برای پایان دادن به رنج لاعلاج آنها) مورد سوال قرار گرفتند نیز اعلام کردند در دروه ای از بیماری شان با این تفکر مواجه شده اند.

این تفکر در میان افرادی که از وضعیت خود ناراضی بودند به 75 درصد افزایش پیدا می کند اما در میان بیماران خوشحال 44 درصد کاهش دارد. با این همه زمانی که از این افراد پرسیده شد آیا اکنون به اتانازی فکر می کنند یا نه، تنها هفت درصد از کل سوال شوندگان به این سئوال پاسخ مثبت دادند.

بر اساس گزارش تلگراف، متخصصانی که این مطالعه را انجام داده اند معتقدند یافته های آنها می تواند مورد انتقاد شدید قرار گیرد زیرا افرادی که در ضعیف ترین مرحله حیاتی این بیماری قرار داشتند قدرت پاسخگویی به سئوالات آنها را نداشته اند.