جشنی که در شان تئاتری‌ها نبود

به گزارش خبرنگار مهر، چهارمین دوره جشن منتخب ادبیات نمایشی به همت کانون نمایشنامه‌نویسان شب گذشته هفتم اسفندماه ساعت 19 و با تاخیر نیم ساعته در تالار ایرانشهر برگزار شد.

نکته مشهود این جشن بی‌نظمی‌ و بی‌برنامگی بود که در حضور هنرمندانی چون عباس جوانمرد، محمد رحمانیان، مهتاب نصیرپور، ایرج راد، حسین سناپور، نغمه ثمینی، فراموز طالبی، شهلا حائری، شهرام زرگر، علیرضا نادری، مریم معترف و دیگر هنرمندان این حوزه به چشم می‌آمد و تا اندازه زیادی آزار دهنده بود.

با وجودی که مراسم را دو نفر یعنی فریبا خادمی و بهزاد فراهانی با همراهی یکدیگر اجرا می‌کردند اما باز هم نقص اجرا و نداشتن بیانیه‌ها و نام برندگان دیده می‌شد. در ابتدای این مراسم که قرار بود به صورت کاملا ساده برگزار شود و دکور آنچنانی هم نداشته باشد، فراهانی با دعوت از یاراحمدی، بانی جشن نمایشنامه نویسان از او خواست تا اهداف کانون را از برگزاری این جشن شرح دهد.

یاراحمدی با بیان اینکه اهداف کانون نمایشنامه نویسان را بارها بازگو کرده‌ایم، گفت: برپایی چنین جشنی احترام به همه آنانی است که با اثارشان به ما نشان می‌دهند فرق میان زندگی و حقیقت چیست. این جشن ادای احترام به کسانی چون اکبر رادی است و همه آن نمایشنامه‌نویسانی که آشنا و گمنام بر باور خود شرافتمندانه ایستاده‌اند تا بگویند هیچ چیز جای نمایشنامه نویسی را نمی‌گیرد و نویسنده بودن بسیار مشکل است.

وی ادامه داد: جایزه ادبیات نمایشی امسال تنها به آثار چاپ شده اختصاص پیدا می‌کند و این نمایشنامه‌ها از میان 400 اثر ترجمه و تالیف و پژوهش انتخاب شده‌اند.

در ادامه این مراسم فراهانی که اجرایش را گاهی بدون میکروفن و قدم زنان روی سن تئاتر انجام می‌داد اشاره کرد: یکی از بزرگترین مسائل در حوزه ادبیالت نمایشی این است که برگزیدگان امسال از میان آثاری انتخاب شده‌اند که ناشران محترم آثارشان را به چاپ رسانده‌اند. از میان کسانی که دستی در نشر و چاپ کتاب دارند تنها پنج، شش ناشر هستند که به آثار ادبیات نمایشی احترام می‌گذارند. البته خیلی از ناشران خوب ما هم هنوز تعداد بسیاری از آثار منتشر کرده‌شان را در انبار کتابفروش‌شان دارند و این سرمایه خوب هنر ماست که در حال سقوط است.

وی افزود: رفاقتی میان ما و انجمن ناشران به وجود آمده است و می‌دانیم که بسیاری از این عزیزان فرهیخته هستند اما در شرایطی کار می‌کنند که هستی‌شالن در خطر است. هیئت مدیران انجمن نمایشنامه‌نویسان توانسته است یکی از این ناشران در این جشن انتخاب کند و از زحمات او در سال‌های متمادی قدردانی کند.

فراهانی در این قسمت از حسین سناپور نویسنده، دعوت کرد تا روی سن حاضر شود و جایزه اعظم کیان افراز مدیر نشر کیان افراز را به او بدهد. سناپور که علاقه چندانی برای حضور روی سن نداشت این دعوت را پذیرفت و بعد از اهدای جایزه بنا به خواهش فراهانی روی سن ماند اما دلیل روی سن ماندن او معلوم نبود. به همین خاطر بعد از چند دقیقه سر جای خود نشست. فراهانی هم دوباره و با اصرار زیاد او را برای بخش بعدی یعنی اعلام منتخبین ترجمه بالا کشاند.

نکته جالب توجه در این مراسم اعلام نکردن بخش‌های مختلف و بهانه جایزه گرفتن برندگان و نبود نام آثار برگزیده بود. زمانی هم که حاضرین در سالن برای این کار اصرار و سماجت کردند فریبا خادمی گفت: تقصیر ما نیست، اسم اثر برندگان را بهمان ندادند!

در ادامه بهرام جلالی‌پور به نمایندگی از عطاء‌الله کوپال و بهروز بختیاری داوران بخش ترجمه و پژوهش آثار نمایشنامه‌نویسی روی صحنه حاضر شد و بعد از قرائت بیانیه این هیئت از نغمه ثمینی و کیهانی بهمنی که به ترتیب رتبه اول و دوم را در این بخش کسب کردند، دعوت کرد که جوایز خود را از دست حسین سناپور بگیرند. هیچ کدام از حاضرین البته متوجه نشدند که این دو هنرمند به خاطر کدام آثارشان این جایزه را دریافت کردند.

نغمه ثمینی بعد از گرفتن جایزه خود و بعد از شنیدن هایکویی که بهزاد فراهانی از شفیعی کدکنی خواند و به ثمینی تقدیم کرد، گفت: خیلی ممنون و خوشحالم که جایزه‌ام را در کنار عزیزان حاضر وروی سن دریافت کردم، امشب خیلی به من خوش گذشت. کتاب "تماشاخانه اساطیر" که من امروز به خاطر آن جایزه گرفتم یک بار قبل از این هم جایزه دولتی گرفته بود اما این جایزه برای من خیلی عزیزتر است و می‌خواهم همین جا آن را به فریدخت زاهدی که هر چه تا امروز یاد گرفتم از ایشان بود، تقدیم کنم.

در ادامه فراهانی هایکوی دیگری که شبیه رباعی بود به فریدخت زاهدی تقدیم کرد و بعد از آن هم دو جوان هنرمند با نام‌های محمود رشیدی و آذرخش فراهانی دو ترانه کاملا متفاوت که بی‌ربط به فضا و برنامه و جزء دسته بندی موسیقی‌های جدید و امروزی بود، اجرا کردند.

در بخش تقدیر از مترجمان، آندرانیک خچوفیان به خاطر سال‌ها فعالیت در حوزه ترجمه آثار ایرانی به زبان ارمنی و ارتباط تئاتر این دو کشور و فرامرز طالبی و محمود کیانوش مورد تقدیر قرار گرفتند. از میان این سه نفر محمد کیانوش در سالن حضور نداشت.

فراهانی در مورد خچوفیان گفت: او خصلت‌های خوبی دارد، و وقتی که با ما می‌پرد از ما مسلمان‌تر است. جا دارد از همسر او که توانسته او را سرپا و خوب نگه دارد تشکر کنیم. وی در مورد فرا مرز طالبی نیز عنوان کرد: جای اکبر رادی در این جمع بسیار خالی است. طالبی یکی از کسانی است که رفتار و کنش و نثر او مانند اکبر رادی است و کمتر کسی مثل او ارادتش را به رادی نشان داده است.