به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "لو اورینت لژور" نوشت : در طول چند ماه گذشته دیکتاتورهای سرکوبگر عرب شاهد اعتراضات از سوی جوانان شجاع و بی سلاح بوده اند. با اینکه این انقلابها در دو کشور مصر و تونس کاملا به موفقیت رسیده، اما هنوز نتیجه کلی این اعتراضات در برخی کشورهای دیگر دقیقا معلوم نیست.
در این مطلب با عنوان "جنگ آمریکا- ناتو بر ضد لیبی؛ تعهد دروغین آمریکا به دموکراسی" آمده است: بررسی این انقلابها و عملکرد آنها بدون درنظر گرفتن هژمونی آمریکا در این منطقه استراتژیک و غنی از انرژی مثل تلاش برای درک گرمای زمین بدون در نظر گرفتن نقش کلیدی سوخت های فسیلی است.
این اعتراضات یک بحران ژئوپلیتیک فوری و همچنین یک "بگیر و ببند" درست و حسابی برای دولت اوباما ایجاد کرده است. واشنگتن در طول سالهای متمادی این رژیم های غیردموکراتیک را مورد حمایت قرار داده و اصلا علاقه نداشت به کسی اجازه دهد نظم مورد میل خود را بر هم بریزد. در همین حال، آمریکا از نظر سیاسی مجبور است رجز خوانی خود برای دموکراسی را به عنوان پوششی برای هژمونی جهانی و خرابکاری های نظامی خود ادامه دهد.
در بخش دیگری از این مقاله که به قلم جک ای اسمیت نوشته شده، آمده است: آمریکا در چنین شرایطی تصمیم گرفته اعتبارات ساختگی دموکراتیک خود را به نمایش بگذارد و ظاهرا از حرکتهای مردمی در راه دموکراسی حمایت کند. دولت اوباما حالا می خواهد تعهد خود به دموکراسی را نشان دهد و نه فقط "حرف بزند و حرف بزند" بلکه می خواهد با قدرت نظامی در لیبی "راه برود و راه برود".
این روزنامه لبنانی در ادامه آورده است: بله آمریکا نتوانست همچنان به رجزخوانی های دموکراتیک ادامه و خود را مدافع حرکتهای مردمی نشان دهد. واشنگتن در یمن و لیبی به مشکلاتی برخورد کرد و حالا دیگر از نظر نظامی وارد شده و شعارهای دموکراسی خواهانه را کنار گذاشته است.
آمریکا و ناتو در واقع در لباس آنچه "مداخله انساندوستانه" نامیده می شود، یک جنگ مدنی به راه انداخته اند تا اوضاع را در لیبی به نفع خود تغییر دهند. اما با این کار آبروی این مفاهیمی همانند انساندوستی را برده اند. آنها حتی سازمان ملل را وادار کرده اند به دروغ اعلام کند که آمریکا و ناتو در قالب تعهدی بین المللی و با مسئولیت حفاظت از جان غیرنظامی ها و حفظ حقوق آنها در لیبی فعالیت می کند.
واقعا دلیل حملات نظامی غربی ها به یک کشور کوچک مسلمان چیست؟ چه شد که به یک باره همه توجهات جهانیان از اعمال معمرقذافی به حمایت از دموکراسی آمریکا و ناتو و حفاظت از جان غیرنظامی ها در لیبی معطوف شد؟
دولت اوباما و متحدین وی در انگلیس و فرانسه با خشم و دیوانگی تلاش می کنند تا مقاومتی عروسکی در برابر دولت لیبی بسازند و این چنین القاء کنند برای دموکراسی مبارزه می کنند.
خطابه تلویزیونی باراک اوباما در 28 مارس که در جهان همه آن را شنیدند نقطه عطف خوبی است که بتوان از خلال آن به واقعیت ها در مورد دولت آمریکا دست پیدا کرد. البته تمام سیاستهای آمریکا را می توان با بررسی اعمال آن در 65 سال گذشته در خاورمیانه و شمال آفریقا بازخوانی کرد. سیاست آمریکا امر مشخص و معلومی است. اوباما درواقع با توجیه کردن بمباران های بی دلیل کشورهای مسلمان همچون عراق و افغانستان و غرب پاکستان و یمن پا بر جای پای رییس جمهور قبلی اش یعنی جرج دبلیو بوش گذاشت.
اوباما سعی کرد اینچنین القا کند که ناتو در لیبی هم اکنون دارای نقش کلیدی است و آمریکا هم در قالب تعهدات بین المللی به طور عمیقی در ناتو فعالیت می کند. او به طور دقیق از به کار بردن کلمه "انتقال قدرت" خودداری کرد و در عوض مدام از تلاشهای دموکراتیک آمریکا در اقصی نقاط جهان به ویژه در لیبی نام می برد.
هم اکنون سه اتفاق ممکن است رخ دهد: یکی، اگر اعتراضات سرکوب شود، کنترل آمریکا در منطقه تقویت می شود و لااقل تا اعتراضات بعدی در امن امان زندگی می کند. دوم، اگر برخی نیروهای مردمی سرکوب شوند و گروههای دیگری موفق به ایجاد اصلاحاتی گردند، و بعد رژیم حاضر اجازه پیدا کند با برخی قوانین جدید دموکراتیک به حکمرانی خود ادامه دهد، قدرت آمریکا احتمالا با همین که هست می ماند و یا به مقدار کم کاهش پیدا می کند و سوم، اگر برخی از اعتراضات سرکوب شوند و برخی به نتیجه برسند و به انقلاب هایی اجتماعی تبدیل شوند که سیستم جامعه و حکومت را در اختیار بگیرند و بازسازی نمایند و در خدمت مردم باشند، یک شکست کلی برای آمریکا خواهد بود و بر قدرت مداری آمریکا در این منطقه تاثیر فراوان دارد.
ترس اصلی آمریکا این است که جنبش های مردمی در پی دموکراسی واقعی به نتیجه برسند و حکومت را عوض کنند و در آن صورت آمریکا قدرت خود را در منطقه از دست بدهد.
نظر شما