به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر مطالعات ارتباطات و فناوریهای نوین مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بیان این مطلب که کابل کشی نوری در ایران به نحو مناسب اجرا نمیشود و از امنیت و ایمنی فیزیکی لازم نیز برخوردار نیست.
در ادامه این گزارش آمده است: لذا استفاده از اگو در اولویت رویکردهای ممکن قرار دارد، زیرا اگو، مجرایی زیرزمینی، حفاری شده از ساختمانی به ساختمان دیگر، نه تنها برای جمعآوری فاضلاب شهر، زیرساختی ضروری و حیاتی است، بلکه به محض اجرا و بهره برداری شدن، برای ایجاد زیرساخت محلی اطلاعات یا از طریق کشیدن الیاف فیبر نوری در آن، سازهای ایدئال و حاضر و آماده است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: آنچه در رابطه با فیبر نوری در ایران خیلی زود و به موقع رخ داد، عبارتند از:
-ایجاد «زیرساخت بینالمللی اطلاعات» به کمک فیبر نوری.
-ایجاد «زیرساخت ملی اطلاعات» با کابلهای فیبر نوری درشبکه راه دور کشور.
- ایجاد «زیرساخت شهری اطلاعات» با الیاف فیبر نوری میان مراکز تلفن.
-ایجاد «زیرساخت بینالمللی اطلاعات» به کمک فیبر نوری.
-ایجاد «زیرساخت ملی اطلاعات» با کابلهای فیبر نوری درشبکه راه دور کشور.
- ایجاد «زیرساخت شهری اطلاعات» با الیاف فیبر نوری میان مراکز تلفن.
اما ایجاد زیرساخت محلی اطلاعات که مصداق آن همان شبکه دسترسی نوری است، به دلایل مختلف از جمله پراکندگی جغرافیایی کاربران و احتمالا دورافتادگی آنها از هم و هزینههای سنگین اجرایی، تاکنون به اجرا در نیامده است.
این گزارش میافزاید: یکی از دلایل اصلی مطرح شدن این پروژه، واگذاری نادرست شبکه دسترسی به شرکت مخابرات ایران در خصوصیسازی مخابرات است که در اثر این واگذاری عدم بهبود در کیفیت خدمات ارتباطی، عدم کاهش قیمتها عدم توسعه شبکه و رقابت نابرابر با بخش خصوصی در ارائه خدمات اینترنت در چند سال اخیر در کشور رخ داده است.
اپراتور چهارم با هدف رفع انحصار شرکت مخابرات ایران در لایه دسترسی ایجاد شده است، لکن خود این طرح انحصار دیگری را ایجاد میکند.
با توجه به عظمت برنامه شبکهسازی دسترسی نوری در سراسر کشور، در نظر گرفتن و اجرا کردن مدل آزادسازی این بخش از اهمیت بسزایی برای تحقق آن، برخوردار است. لذا باید از به وجود آمدن هر نوع انحصار غیربازاری در این بخش نوپا پرهیز شود.
این بدان معناست که هر یک از عوامل، مثل بهرهبرداران فیبر تاریک، فیبر روشن، فراهم آور محتوا و ارائه کننده سرویس میتوانند متعدد و متنوع باشند و بر سر سهم بازار با هم به رقابت برخیزند.
در نتیجه روی آوری به هر نوع مدل «تک قطبی» ، «دو قطبی» یا « چند قطبی محدود» و به طور کلی انحصار، پیامدهای منفی از جمله کیفیت خدمات و مسائل مربوط به بحث اشتغال را در پی خواهد داشت.
نظر شما